Pasalao

Anonymous wrote: 

---

(ຂອບໃຈຜູ້ອອກຄວາມເຫັນສີຂຽວ ທີ່ເສີມ)

 - ພະພຸດທະເຈົ້າ ເປັນພະບໍລົມມະສາດສະດາ ພະອົງບັນຍັດພະວິໄນ ບໍ່ໄດ້ນອກນອກເໜືອຈາກທຳມະຊາດຂອງມະນຸດ ຖືມະນຸດເປັນຫຼັກ ບົດບັນຍັດທຸກບົດ ແມ່ນອະນຸບັນຍັດ ກໍອາໄສເຫດການທີ່ເກີດຂຶ້ນແລ້ວຈາກມະນຸດ ເຫັນວ່າມີເຫດຜົນພຽງພໍ ຈຶ່ງບັນຍັດບົດບັນຍັດນັ້ນເປັນພຣະວິໄນ ໃຫ້ສັງຄົມແຫ່ງພິກຂຸ ແລະຄະລາວາດຢ້າວເຮືອນ ປະຕິບັດຕາມພາວະຕົນ ໂດຍຫຼັກມັດຊິມະປະຕິປະທາ ພິຈາລະນາວິໄນໄປຕາມຄະລຸໂທດ ລະຫຸໂທດ 

- ພວກທີ່ຍົກພະວິໄນ ມາທຳລາຍຄວາມສັດທາຄົນ ເປັນການທຳລາຍສາດສະໜາມແລະທຳລາຍຊາດນັ້ນໆດ້ວຍ ເພາະເຮັດໃຫ້ຄົນ ທີ່ບໍ່ມີສັດທາເຫັນຕ່າງ ແມ່ນຈະເວົ້າຄວາມຖືກຕ້ອງ ກໍເປັນການທຳລາຍ ເພາະສິ່ງທີ່ເວົ້າ ບໍ່ແມ່ນສະຖານະ ບໍ່ແມ່ນສະຖານທີ່ ບໍ່ແມ່ນບຸກຄົນ ບໍ່ແມ່ນການເວລາ ຈັດພວກເຂົາຢູ່ໃນພວກສັງຄະເພດ ອັນເປັນອະນັນຕະນິຍະກຳແລ.

ปาจิตตีย์ / 1ตัว

(โทษที่ทำความดีให้ตกไป)

ตกสังฆาฏนรก 1ชั่วอายุ คือ  2,000  ปีของชั้นนี้

1วันในชั้นนี้      เท่ากับ  144   ล้านปีมนุษย์

1ปีในชั้นนี้       เท่ากับ   52,560     ล้านปีมนุษย์

2,000ปีในชั้นนี้  เท่ากับ  105,120,000  ล้านปีมนุษย์

นิสสัคคีย์ ปาจิตตีย์ / 1ตัว

(โทษที่ทำความดีให้ตกไป  จำต้องสละ)

ตกโรรุวนรก 1ชั่วอายุคือ 4,000ปีของชั้นนี้

1วันในชั้นนี้       เท่ากับ  576  ล้านปีมนุษย์

1ปีในชั้นนี้        เท่ากับ  210,240   ล้านปีมนุษย์

4,000ปีในชั้นนี้  เท่ากับ  840,960,000    ล้านปีมนุษย์

สังฆาทิเสส / 1ตัว

(โทษที่หมู่ภิกษุ   จำต้องลงโทษ)

ต้องตกมหาตาปนรก  1  ชั่วอายุ  คือ ครึ่งกัปป์

ปาราชิก / 1ตัว

(โทษที่ทำให้ขาดจากความเป็นภิกษุ)

ต้องตกอเวจีนรก  1  ชั่วอายุ  คือ หนึ่งกัปป์์

หมายเหตุ    -  ข้อมูลนี้มาจากพระธรรมเทศนาของสมเด็จพระวันรัต    (แดง )  วัดสุทัศน์ฯ

-  สมุดภาพไตรภูมิฉบับกรุงศรีอยุธยา – ฉบับกรุงธนบุรี  เล่ม 1-2

ທີ່ມາ: http://www.samyaek.com/mambo/index.php?option=com_content&task=category%C2%A7ionid%3D8&id=129&Itemid=45&limit=9&limitstart=351

พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ เล่ม ๑ ภาค ๑ - หน้าที่ 13

ส.  อะไรเป็นเหตุ   อะไรเป็นปัจจัย   ให้พระศาสนาของพระผู้มีพระ-

ภาคเจ้าพระนามวิปัสสี  พระนามสิขี  และพระนามเวสสภู  ไม่ดำรงอยู่นาน

พระพุทธเจ้าข้า.

ภ.  ดูก่อนสารีบุตร พระผู้มีพระภาคเจ้าพระนามวิปัสสี พระนามสิขี

และพระนามเวสสภู  ทรงท้อพระหฤทัยเพื่อจะทรงแสดงธรรมโดยพิสดารแก่

สาวกทั้งหลาย  อนึ่ง  สุตตะ เคยยะ  เวยยากรณะ  คาถา  อุทาน   อิติวุตตกะ

ชาดก   อัพภูตธรรม  เวทัลละ    ของพระผู้มีพระภาคเจ้าทั้งสามพระองค์นั้นมีน้อย

สิขาบทก็มิได้ทรงบัญญัติ     ปาฏิโมกข์ก็มิได้ทรงแสดงแก่สาวก   เพราะอันตรธาน

แห่งพระผู้มีพระภาคพุทธเจ้าเหล่านั้น         เพราะอันตรธานแห่งสาวกผู้ตรัสรู้ตาม

พระพุทธเจ้าเหล่านั้น          สาวกชั้นหลังที่ต่างชื่อกัน   ต่างโคตรกัน   ต่างชาติกัน

ออกบวชจากตระกูลต่างกัน           จึงยังพระศาสนานั้นให้อันตรธานโดยฉับพลัน

ดูก่อนสารีบุตร          ดอกไม้ต่างพรรณที่เขากอบไว้บนพื้นกระดาน    ยังไม่ได้ร้อย

ด้วยด้าย   ลมย่อมกระจาย    ขจัด   กำจัดซึ่งดอกไม้เหล่านั้นได้  ข้อนั้นเพราะเหตุ

อะไร           เพราะเขาไม่ได้ร้อยด้วยด้าย     ฉันใด     เพราะอันตรธานแห่งพระผู้มี

พระภาคพุทธเจ้าเหล่านั้น       เพราะอันตรธานแห่งสาวกผู้ตรัสรู้ตามพระพุทธเจ้า

เหล่านั้น   สาวกชั้นหลังที่ต่างชื่อกัน    ต่างโคตรกัน    ต่างชาติกัน    ออกบวชจาก

ตระกูลต่างกัน      จึงยังพระศาสนานั้นให้อันตรธานโดยฉับพลันฉันนั้นเหมือนกัน

เพราะพระผู้มีพระภาคพุทธเจ้าเหล่านั้น        ทรงท้อพระหฤทัยเพื่อจะทรงกำหนด

จิตของสาวกด้วยพระหฤทัย    แล้วทรงสั่งสอนสาวก.

ดูก่อนสารีบุตร    เรื่องเคยมีมาแล้ว    พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมา-

สัมพุทธเจ้าพระนามเวสสภู   ทรงกำหนดจิตภิกษุสงฆ์ด้วยพระหฤทัยแล้วทรง

สั่งสอน  พร่ำสอน     ภิกษุสงฆ์ประมาณพันรูป    ในไพรสณฑ์อันน่าพึงกลัวแห่ง

พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ เล่ม ๑ ภาค ๑ - หน้าที่ 15

ร้อยดีแล้วด้วยด้าย     ลมย่อมกระจายไม่ได้     ขจัดไม่ได้ กำจัดไม่ได้ซึ่งดอกไม้

เหล่านั้นข้อนั้นเพราะเหตุไร      เพราะเขาร้อยดีแล้วด้วยด้าย      ฉันใด     เพราะ

อันตรธานแห่งพระผู้มีพระภาคพุทธเจ้าเหล่านั้น   เพราะอันตรธานแห่งสาวก

ผู้ตรัสรู้ตามพระพุทธเจ้าเหล่านั้น     สาวกชั้นหลังที่ต่างชื่อกัน     ต่างโคตรกัน

ต่างชาติกัน  ออกบวชจากตระกูลต่างกัน จึงดำรงพระศาสนานั้นไว้ได้ตลอด

ระยะกาลยืนนาน ฉันนั้นเหมือนกัน.

ดูก่อนสารีบุตร       อันนี้แลเป็นเหตุ     อันนี้แลเป็นปัจจัย  ให้พระศาสนา

ของพระผู้มีพระภาคเจ้าพระนามกกุสันธะ     พระนามโกนาคมนะ     และพระนาม

กัสสปะ     ดำรงอยู่นาน.

ບັດນີ້ເຈົ້າພໍເຂົ້າໃຈຢູ່ບໍ່ວ່າໃຜເປັນຄົນທຳລາຍສາດສະໜາຕົວຈິງ ກໍ່ຍ້ອນແມ່ນພວກພິຂຸທີ່ຊົ່ວ ພວກທຸສິນ ບໍ່ແມ່ນສະມານະ ບອກວ່າຕົນເອງເປັນສະມານະ ບໍ່ແມ່ນພົມມະຈາລີບອກວ່າຕົນເອງເປັນພົມມະຈາລີ ສິ່ງທີ່ພຣະສາດສະດາຫ້າມໄວ້ ເອົາໄປບອກວ່າບໍ່ເປັນຫຍັງ. ພຣະສາດສະດາສອນໃຫ້ໜີຈາກກິເລດ ຕັນຫາ ບວດ ກໍ່ເພື່ອໃຫ້ໜີຈາກກິເລດ ຕັນຫາ ອັນນີ້ ບວດມາເພື່ອຫຍຸ້ງກັບກິເລດຕັນຫາໂດຍກົງເລີຍ ຄັນບໍ່ຮູ້ ເຮົາກະໄດ້ອະທິບາຍໃຫ້ ເມື່ອຮູ້ແລ້ວ ກະໄປອ້າງວ່າ ມັນອາບັດເບົາ ມັນບໍ່ເປັນຫຍັງ ຫາແຕ່ແນວທາງຊິໜີ  ຊິບໍ່ຍອມຮັບ ຫາແຕ່ແນວທີ່ເປັນການນະໂຍບາຍ ຍົກເວັ້ນ ອະນຸໂລມ ໃຫ້ເເກ່ຕົນເອງ ເພາະໄປອ້າງວ່າ ມັນອາບັດເບົາ ມັນບໍ່ເປັນຫຍັງ ເຈົ້າຮູ້ໄດ້ແນວໃດວ່າມັນເບົາ ຕົກນາລົກຫັ້ນຫວາເບົາ ເຮັດໃຫ້ສາດສະໜາບໍ່ດຳລົງຢູ່ນານນີຫວາ ເບົາ. ພຣະສາດສະດາ ກ່ອນຈະເວົ້າສິ່ງໃດອອກໄປ ໄດ້ກວດສອບເບິ່ງໝົດແລ້ວ ທັງອາດີດ ປັດຈຸຸບັນ ອານາຄົດ ເວົ້າອອກມາບໍ່ມີຜິດ ເພິ່ນຮູ້ໂທດທີ່ພິສຸຮັບເງິນ ເພິ່ນຈຶ່ງຫ້າມບໍ່ໃຫ້ຮັບ ແລະຍັງບອກອີກວ່າ ຕໍ່ໄປພາຍໜ້າຊິມີພວກພິສຸຊົ່ວ ສະແດງທຳ ແລະກັບເງິນ ມັນກະເເມ່ນອີຫຼີ ບໍ່ມີຜິດເລີຍ 

ອ່ານດ້ານລຸ່ມ

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย เอกนิบาตชาดก เล่ม ๓ ภาค ๒ - หน้าที่ 231

กษาปณ์     เหรียญบาท  เหรียญมาสก  เป็นต้น  โดยประการฉะนี้

ก็เป็นเอาธรรมที่ตถาคตแสดงไว้     มีมูลค่าควรแก่พระนิพพาน

ไปแสดงแลกปัจจัย    ๔    และรูปิยะมีเหรียญกษาปณ์และเหรียญ

ครึ่งกษาปณ์เป็นต้น     จักเป็นเหมือนฝูงคนเอาแก่นจันทน์มี

ราคาตั้งแสน   ไปขายแลกเปรียงเน่าฉะนั้น   ภัยแม้มีสุบินนี้เป็นเหตุ

ก็ยังไม่มีแก่มหาบพิตร     เชิญตรัสเล่าสุบินที่    ๑๒     ต่อไปเถิด

มหาบพิตร.

ພຣະພຸດທະເຈົ້າອົງທີ່ຊື່ວ່າ “ພຸດທະ ສະມານະ ໂຄດົມ” ນີ້ ບັນຍັດພຣະວິໄນໄວ້ວ່າຫ້າມ ພິສຸຮັບເງິນ...

ຜູ້ທີ່ເປັນຊາວພຸດ ຕ້ອງປະຕິບັດຕາມເທົ່ານັ້ນ ບໍ່ມີຂໍ້ໂຕ້ແຍ້ງໃດໆທັງນັ້ນ ຖ້າໃຜຢາກໂຕ້ແຍ້ງ ເພາະຄິດວ່າ ພິສຸຮັບໄດ້ ບໍ່ຜິດ ເຈົ້າກໍ່ໄປບຳເພັນໃຫ້ໄດ້ຕັດສະຮູ້ເປັນສາດສະດາເອງ ແລ້ວກໍ່ບໍ່ບັນຍັດວິໄນນີ້. ຄັນເຈົ້າຊິນັບຖືພຣະອົງນີ້ ເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ຂັດແຍ້ງກັບພຣະອົງ ເພາະມັນແມ່ນທຳວິໄນຂອງເພິ່ນ ມັນບໍ່ແມ່ນຂອງເຈົ້າ ອັນນີ້ ເອົາທຳວິໄນໄປເຮັດເສຍຫາຍໝົດ ທຸ໋ຍ! ບັກພິສຸສົກກະປົກ ຢາກເຕະກ້ານຄໍມັນອີຫຼີ ພຣະແບບນີ້ນະ.

ເວົ້າເຖິງເລື່ອງອາບັດ

ແມ່ນຢູ່ວ່າ ພິສຸທີ່ເປັນອາຣະຫັນແລ້ວນັ້ນ ຈະລອດ ຈະບໍ່ມີບາບຕິດຕົວ ເພາະເພິ່ນໄດ້ດັບແລ້ວ ເຮັດໃຫ້ບໍ່ມີອີກແລ້ວ ບໍ່ມີພົບຕໍ່ໄປອີກ ເພາະສະນັ້ນ ບາບຕ່າງໆຈະບໍ່ມີແກ່ອາຣະຫັນ ແຕ່່ພວກທີ່ບໍ່ແມ່ນອາຣາຫັ້ນເດຊັ້ນ ມັນບໍ່ລອດ.

ອາຣະຫັນທີ່ສຶກສາມາໜ້ອຍ ຈະເຮັດໃຫ້ຜູ້ຢູ່ອ້ອມຂ້າງບາບຫຼາຍ ພຣະສາດສະດາກ່າວ່າ ອາຣະຫັນທີ່ບົກຜ່ອງກໍ່ມີ  ອາຣະຫັນທີ່ຮັບເງິນກໍ່ມີ ພາລູກສິດຫາເງິນກໍ່ມີ ຍ້ອນຫຍັງຈຶ່ງເປັນແນວນັ້ນ ກໍ່ຍ້ອນວ່າອາຣະຫັນນັ້ນສຶກສາມາໜ້ອຍ ບົກຜ່ອງ. ແມ່ນຢຸ໋ເຈົ້າລອດ ເພາະເຈົ້າເປັນອາຣະຫັນ ແຕ່ຜູ້ອື່ນມັນບໍ່ລອກຄືອາຣະຫັນ ເຮົາບໍ່ໄດ້ໄປສຳຄັນໃດ໋ວ່າ ຜູ້ນັ້ນເປັນ ອາຣະຫັນແລ້ວເຮົາຊິເຊຶ່ອໝົດ ຄັນພາລູກສິດຫາເງິນນິເຮັດບໍ່ຖືກຕາມທຳວິໄນຂອງພຣະສາດສະດາ ເຮົາກະບໍ່ເຂົ້າໃກ້ລະ ຄັນອາຣະຫັນແບບນັ້ນ.

ອາຣະຫັນເປັນຜູ້ລອດຢູ່ດ໋ອກ ກະລອດແຕ່ສ່ວນຕົວ ແຕ່ບໍ່ແມ່ນສ່ວນລວມ ໃນເມື່ອອາຣະຫັນເປັນຜູ້ລອດແລ້ວ ບໍ່ແມ່ນຊິປູກຕົ້ນໄມ້ໄວ້ທັບທາງຜູ້ທີ່ຈະໄປ ຫຼື ເອົາໜາມໄປບັງທາງໄວ້ນັ້ນໄວ້ ໃນເມື່ອພິສຸຮັບເງິນບໍ່ໄດ້ ກະບໍ່ພາກັນເຂົາເຮັດລະເນາະ ບັດນິລູດສິດກະໃຊ້ແຕ່ສັດທາຢ່າງດຽວ ບໍ່ໃຊ້ປັນຍາຄວບຄູ່ໄປນຳ ເຊື່ອແຕ່ວ່າ ອາຈານກູເປັນອາຣະຫັນ ກູ່ເຊື່ອອາຈານກູ ເອົາເງິນໃຫ້ໂລດບໍ່ເປັນຫຍັງ  ອືມ ເພິ່ນເປັນອາຣະຫັນກໍ່ຈິງ ເພິ່ນນະລອດ ແຕ່ເມິງ ບໍ່ລອດ 

Anonymous wrote:

---

ລູກສິດວັດສາມແຍກນີ້ ສອນທໍາມະ ໃຊ້ອາລົມຮຸນແຮງຫລາຍ ຄືກັບພະກະເສມເລີຍ ສອນແບບໂຫດໆ

 

ຮ່ວຍ ຄັນເປັນຈັ່ງຊີ້ ກະຍັງມີຄົນຢາກອ່ານສິ່ງທີ່ເຈົ້າຂຽນຢູ່ບໍເນາະ???

ເຈົ້າກະຄິດວ່າເຈົ້າເປັນຜູ້ຊ່ວຍເຊີດຊູສາສໜາແທ້ບໍ? ຫຼື ....

ເຈົ້າຄິດວ່າສອນແບບເຈົ້ານີ້ມັນກະສົມຄວນຢູ່ບໍ?

.................................................

---

ເວົ້າເລື່ອງທຳມະກະຕ້ອງເວົ້າໃຫ້ມັນກົງລະເນາະ ເພາະມັນເປັນຄວາມຈິງ ອັນລີລາປະກອບເຂົ້າ ທ່ານອາດເບິ່ງວ່າມັນບໍ່ສຸພາບ ອັນນັ້ນມັນເປັນສະໄຕນິໄສຂອງໃຜມັນ ທີ່ປະກອບເຂົ້າໃນການອະທິບາຍຊື່ໆ ແຕ່ເຮົາບໍ່ແມ່ນຊິໄປຄິດອາຄາດໃຜ ພຽງແຕ່ອະທິບາຍຫຼັກທຳໃຫ້ກັນຟັງ ເຮົາພຽງແຕ່ບໍ່ຢາກເຂົ້າໃກ້ພວກພິສຸທີ່ທຸສິນ ຄັນພວກທ່ານເຫຼົ່ານັ້ນກັບໃຈ ເຮົາກະຍິນດີນຳວ່າ ໂອ ກັບມາແລ້ວ ຍິນດີນຳເດີ ບໍ່ແມ່ນເຮົາມີອາລົມຈັ່ງຊັ້ນ ເຮົາຊິໄປອາຄາດທ່ານ ບໍ່ແມ່ນ.

ພຣະພຸດທະເຈົ້າເພິ່ນບອກວ່າ ຄັນໃຜກ່າວຫາວ່າທຳວິໄນຂອງພຣະພຸດທະເຈົ້າບໍ່ຈິງດອກ ເພິ່ນກະໃຫ້ອະທິບາຍໃຫ້ເຂົາຟັງຕາມຄວາມເປັນຈິງ ລະເພິ່ນກະບອກອີກວ່າຄັນເຫັນພິສຸໃດເຮັດຜິດວິໄນ ເຮົາຕ້ອງບອກ ເຂົາ ຄັນເຂົາບໍ່ຄິດແກ້ໄຂ ກະບໍ່ໃຫ້ວົນນຳ ບໍ່ໃຫ້ເຂົ້າໃກ້ ໃຫ້ໄລ່ໜີຈາກທຳວິໄນນີ້ ເພາະສະນັ້ນ ເຮົາມີໜ້າທີ່ພຽງແຕ່ບອກ ພຽງແຕ່ຊີ້ເເຈງຕາມຄວາມເປັນຈິງແລະຫຼັກຖານປະກອບ ໃສ່ຄັນໃຜບໍ່ຟັງ ບໍ່ເຊື່ອ ກະແລ້ວເເຕ່ເຂົາ ແຕ່ຊິໄປບັງຄັບເຂົາໃຫ້ເຊື່ອ ບໍ່ໄດ້ອີກໃດຫັ້ນ ສາດສະໜາພຸດບໍ່ບັງຄັບ ໃຜ ບໍ່ຍົ້ວໃຜໃຫ້ເຊື່ອອີກ