ປັດຈຸບັນກະແສຂອງສັງຄົມໄດ້ໃຫ້ຄວາມສົນໃຈຕໍ່ຂ່າວຄາວເລື່ອງກາ ນສຶກສາໂດຍສະເພາະກໍເພື່ອມີແຜນກະກຽມ ໃສ່ບັ້ນເປີດສົກຮຽນໃໝ່ລະດັບຕ່າງໆ ໃນທົ່ວປະເທດ ແລະ ບັນຫາເຄັ່ງຮ້ອນກໍຄົງແມ່ນກະຊວງສຶກສາທິການ ແລະ ກິລາ ບໍ່ອະນຸຍາດໃຫ້ວິທະຍາໄລທັງພາກລັດ ແລະ ເອກະຊົນເປີດຮັບນັກສຶກ ສາລະດັບປະ ລີນຍາຕີນັບແຕ່ສົກຮຽນ 2013-2014 ເປັນຕົ້ນໄປເພື່ອໃຫ້ໂອກາດວິທະຍາໄລຕ່າງໆ ດັ່ງກ່າວໄດ້ປັບປຸງຄຸນນະພາບຕາມເງື່ອນໄຂທີ່ກະ ຊວງສຶກສາວາງອອກ ໂດຍແມ່ນສູ ນປະກັນຄຸນນະພາບການສຶກສາແຫ່ງຊາດເຊິ່ງແມ່ນອົງກອນເອກະລາດຈະເປັນ ຜູ້ກວດກາຄຸນນະພາບດັ່ງກ່າວ. ຂະນະທີ່ຜູ້ບໍລິຫານວິທະຍາໄລຫລາຍແຫ່ງກໍຍອ ມເຖິງຈະຮັບມີຄວາມໜັກໃຈແຕ່ກໍຈະພະຍາມຍາມບຸກບືນສຸດຂີດເພື່ອ ຍຸກສູງຄຸນນ ະພາບການສຶກສາຂອງລາວເຮົາດີຂຶ້ນກວ່າເກົ່າ
ທ່ານ ວັນໄຊ ນໍລາແສງ ຫົວ ໜ້າສູນປະກັນຄຸນນະພາບການ ສຶກສາແຫ່ງຊາດໃຫ້ສຳພາດຕໍ່ນັກຂ່າວໜັງສືພີມລາວພັດ ທະນາ ໃນ ວັນທີ 23 ສິງຫານີ້ວ່າ: ພາຍຫລັງມີຜົນສຳເລັດໃນການຈັດຕັ້ງແຜນປະຕິຮູບການສຶກສາໃນໄລຍະທີໜຶ່ງ (2006-2010) ຂອງລະບົບ ການສຶກສາສາຍສາມັນຈາກ 11 ປີ ມາເປັນ 12 ປີ ກະຊວງສຶກສາຈຶ່ງໄດ້ສືບຕໍ່ດຳເນີນແຜນປະຕິຮູບ ລະບົບ ການສຶກສາໄລຍະທີສອງ ແຕ່ປີ 2011-2015 ຂອງລະບົບການສຶກສາສາຍອາຊີວະ ແລະ ຊັ້ນສູງ ໃນໄລຍະນີ້ແມ່ນຖືວ່າ ເນັ້ນ
ໃສ່ຄຸນນະພາບການສຶກສາ ເປັນສຳຄັນ,ເພື່ອໃຫ້ສາມາດ ເຊື່ອມໂຍງກັບພາກພື້ນ ແລະ ສາກົນ. ສະນັ້ນກະຊວງສຶກສາຈຶ່ງມີ ຄວາມຈຳເປັນຕ້ອງໄດ້ສ້າງຂໍ້ກຳ ນົດມາດຕະຖານຄຸນນະພາບການ ສຶກສາຊັ້ນສູງຂຶ້ນມາ ເຊິ່ງມີທັງ ໝົດ 10 ເງື່ອນໄຂ ແລະ 50 ຕົວຊີ້ ວັດ ທີ່ເປັນມາດຕະຖານຕ່ຳສຸດ ຂອງສ ປປ ລາວ ແລະ ພາຍຫລັງ ມີການກຳນົດມາດຕະຖານຄືດັ່ງ ກ່າວແລ້ວ ກໍຕ້ອງໄດ້ ຊຸກຍູ້ໃຫ້ສະຖາບັນການສຶກສາທັງພາກລັດ ແລະ ເອກະຊົນປະຕິບັດຕາມຢ່າງເຂັ້ມງວດ ເຊັ່ນ:ໃຫ້ບັນດາວິທະຍາ ໄລທັງພາກ ລັດ ແລະ ເອກະຊົນ ໂຈະການຮັບນັກສຶກສາປີທີ 1 ເຂົ້າຮຽນລະດັບປະລີນຍາຕີໃນສົກ ຮຽນ 2013-2014,ໂຈະການເປີດ ຫລັກສູດປະລິນຍາໂທໃນທຸກຮູບ ແບບທີ່ມີການຮວ່ມມືກັບມະຫາວິທະຍາໄລ ເພື່ອໃຫ້ກວດກາຄວາມພ້ອມທຸກດ້ານຈິ່ງອະ ນຸມັດເປີດໃນຂັ້ນຕໍ່ໄປ ແລະ ໃຫ້ປັບປຸງຄຸນນະພາບການສຶກສາຂອງສະຖາບັນຕົນໃຫ້ໄດ້ຕາມເງື່ອນໄຂ ແລະ ໃນໄລຍະດຳເນີນ ການປັບປຸງຄຸນນະພາບດັ່ງກ່າວກະຊວງສຶກສາຈະບໍ່ພິຈາລະນາການສະເໜີຂອງບັນດາສະຖາບັນການສຶກສາໃດໆ ນັບທັງພາກ ລັດ ແລະ ເອກະຊົນເພື່ອຂໍເປີດຫລັກສູດລະດັບປະລິນຍາຕີ ແລະ ປະລີນຍາໂທຈົນກວ່າ ຈະມີຄຳສັ່ງແນະນຳຂອງກະຊວງ ພາຍຫລັງມີການກວດກາຄວາມພ້ອມຂອງ ແຕ່ລະສະຖາບັນ ແລະ ຖ້າເຫັນສະຖາບັນສຶກສາໃດສາມາດປັບປຸງຕົນເອງໄດ້ ຕາມເງື່ອນໄຂແລ້ວຈຶ່ງຈະອະນຸຍາດໃຫ້ສອນໃນລະດັບປະລິນຍາຕີຂື້ນໄປໄດ້ ແລະ ວິທະຍາໄລ ໃດທີ່ບໍ່ສາມາດປັບປຸງໄດ້ຕາມ ເງື່ອນໄຂກໍຈະໃຫ້ສືບຕໍ່ສອນໃນລະດັບຊັ້ນສູງລົງມາ. ທ່ານ ວັນໄຊ ກ່າວວ່າ: ຄວາມຈຳເປັນຂອງກະຊວງສຶກສາຕ້ອງວາງມາດຕະຖານຄືແນວ ນັ້ນກໍຍ້ອນໄດ້ຄຳນຶງເຖິງ ບັນຫາ ທີ່ວ່າ: ການຜະລິດຄົນບໍ່ຄືການຜະລິດວັດຖຸ, ວັດຖຸເພເຮົາຍັງສາມາດແປງໄດ້ແຕ່ຄົນເພແມ່ນແປງບໍ່ໄດ້, ສະນັ້ນ ຜ່ານມາຄຸນນະພາບການສຶກສາຊັ້ນສູງຂອງພວກເຮົາມີລະດັບຕ່ຳຫລາຍເມື່ອທຽບກັບຫລາຍປະເທດໃກ້ຄຽງເຊິ່ງມັນສະ ແດງອອກໃຫ້ເຫັນວ່າພວກເຮົາໄດ້ແຕ່ປະລິມານສ່ວນຄຸນນະພາບແມ່ນຍັງຕ່ຳຍ້ອນວິທະຍາໄລນັບທັງພາກລັດ ຫລື ເອກະຊົນ ສ່ວນຫລາຍແມ່ນບໍ່ໄດ້ມາດຕະຖານຖຶກຕ້ອງກັບເງື່ອນຕົວຈິງຂອງສະພາບແວດລ້ອມການສຶກສາ ເຊັ່ນ:ບາງວິທະຍາໄລມີ ຄວາມຄັບແຄບດ້ານອາຄານສະຖານທີ່ແຕ່ມີນັກຮຽນຫລາຍ, ບາງແຫ່ງເຄື່ອງມື ແລະ ອຸປະກອນການສຶກສາບໍ່ພຽບພ້ອມ, ບໍ່ມີຄູອາຈານສອນທີ່ມາດຕະຖານປະຈຳຢູ່ວິທະຍາໄລຂອງຕົນ ແລະ ບາງຄະນະຂອງມະຫາວິທະຍາໄລລັດມີຫ້ອງຮຽນຈຳກັດ ແຕ່ ພັດມີນັກຮຽນເປັນຈຳຫລາຍສິ່ງນັ້ນຢືນຢັນໃຫ້ພວກເຮົາເຫັນວ່າຍັງບໍ່ໄດ້ມາດຕະຖານດັ່ງນັ້ນຖ້າພວກເຮົາບໍ່ຮີບຮ້ອນປັບ ປຸງແກ້ ໄຂລະບົບການສຶກສາຂອງພວກ ເຮົາໃຫ້ດີກວ່າເກົ່າແລ້ວແນ່ນອນ ວ່າຈະສົ່ງຜົນກະທົບໜັກຕໍ່ການພັດທະນາຊັບພະຍາ ກອນມະນຸດທີ່ມີຄຸນນະພາບເພື່ອສາມາດເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າກັບປະເທດອື່ນໆໄດ້ຍາກດັ່ງນັ້ນເພື່ອໃຫ້ການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດຂໍ້ກຳນົດ ມາດຕະຖານມີຄວາມເປັນເອກກະພາບໃນຜານມາສູນປະກັນຄຸນນະພາບການສຶກສາແຫ່ງຊາດ ຈຶ່ງໄດ້ສຸມໃສ່ຈັດຝຶກອົບຮົມ ການນຳໃຊ້ມາດຕະຖານ ແລະ ຄູ່ມືປະກັນຄຸນນະພາບໃຫ້ແກ່ວິທະຍາໄລທັງພາກລັດ ແລະ ເອກະຊົນຫລາຍຄັ້ງໃນຂອບເຂດ ທົ່ວປະເທດ.
