Pasalao

ນັກເຕະລາວ ມົວແຕ່ຫລິ້ນ ກິນເຫລົ້າ ທ່ຽວບາຮ໌  ກິນຈູ່ຈີ່  ຂຽດຈິນາຍ   ຫລິ້ນສາວ ນອນເດິກ  ກິນຢາບ້າ  ມັນຊິໄປສູ້ໃຜໄດ້   ໄທຟາດໄປ  ຫ້າ  ສູນ  ອັກໂກຍເອິກຊິແຕກ  ຫນ້າລະອາຍ    ຂນາດຍັງໄປເສັຽໃຫ້ຂເມນ  ມັນກໍສຸດແລ້ວເດ  ພາກັນເຊົາເຕະສາ ໄປຂາຍຫນ້າປະເທດຊາດ!!!!

ບໍ່ເປັນຫຍັງ ມາອ່ານບົດຄວາມຂອງທ່ານ ດຣ ເຮົາ ເພື່ອປົດປ່ອຍອອກຈາກຄວາມອ່ອນເພັຍຂອງພວກຂ້າຄອງເມືອງ36ປິ


ดร คำเผย ปานมลัยทอง: ยุทธศาสตร์การเลือกตั้งแบบหมากัดกัน



การ ต่อสู้แย่งชิงที่นั่งในสภาผู้แทนราษฎรกันอย่างดุเดือดในวันที่30.04.2011 ผ่านมา ทำให้ผม
นึกถึงนิทานอิสปเรื่อง เรื่อง หมาป่ากับสุนัขจิ้งจอกที่แย่งถ้ำที่เก็บเสบียงอาหารไว้อย่างอุดมสมบูรณ์กัน
แต่สุดท้ายถูกคนเลี้ยงแกะฆ่าตายทั้งคู่ ที่ผมนึกถึงนิทานอีสปเรื่องนี้เพราะว่าการเลือกตั้งที่ ครั้งที่7นี้
เป็นการต่อสู้แย่งชิงอำนาจกันระหว่าง 2 พรรคใหญ่ดังที่เราทราบกัน คือพรรค ปตว ปชช ลาว กับพรรค
เแนวลาวสร้างชาตี ซึ่งเปรียบเทียบได้กับการต่อสู้ระหว่างหมาป่ากับสุนัขจิ้งจอกซึ่งมีลักษณะ ของการ
เป็นคนพาลทั้งคู่

พรรค ปตว ปชช ลาว เป็นพรรคที่เก่าแก่มีพฤติกรรมที่อิง กับอำมาตย์และพรรคราชการ คมนลาวแดงมา
โดยตลอด เป็นพรรคที่คุ้นชินกับการใช้อำนาจ ผดก ไม่มีผู้นำเดี่ยว ชอบอยู่รวมกันเป็นฝูงเหมือนหมาป่า
ชอบหาเหตุผลมาเข้าข้างตัวเองอย่างข้างๆคูๆอยู่ตลอดมาเมื่อต้องการจะใช้อำนาจ ดังเช่น นิทานเรื่อง
หมาป่ากับลูกแกะ เป็นต้น ตัวอย่างในเรื่องนี้ก็เห็นได้ชัดในการประกาศใช้ ความเป็นโจรหาเหตุดำเนิน
กับฝ่ายตรงกันข้ามไม่ให้เข้าม่แข่งขันกับพรรคตัวเอง ทำได้แม้กระทั่งการจับแพะมาชนแกะในกรณีของ

ผังล้มเจ้า คมนที่เขียนขึ้นเพียงเพราะ เหตุที่จะนำไปหาเรื่องกับลูกแกะทั้งหลาย

หรือ แม้แต่ในเรื่องของกรณี นำพา ปท ไปสู่ความจีบหายวายวอด โยนความผิดไปให้ลาวนอก หริอ ลาวเสรี
วจก็เช่นเดียวกัน แต่ที่พิเศษกว่าการเป็นหมาป่าก็คือลักษณะของการ “เอาดีใส่ตัว เอาชั่วใส่คนอื่น”(หลัก
ฐานอ้างอิง คือ ส้อโกลง ไส่ร้ายป้ายสี ลาวฝ่ายขวาแบบไม่มีวันชี้นสุด) ซึ่งถือได้ว่าเป็นลักษณะเฉพาะ
ของพรรคปตว ปชช ลาวเองที่พิเศษกว่าหมาป่าคือ หมาป่าเพียงแต่เอาชั่วใส่ลูกแกะเพื่อจะสำเร็จโทษ
แต่ไม่เคยเห็นหมาป่าเอาดีใส่ตัวแต่อย่างใด

พรรคแนวลาวสร้างชาตี เป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้วว่าเป็นพรรค เพื่อคนพรรคผีหุงผีห่าลาวแดงโดยเฉพาะ
มีการใช้เล่ห์เหลี่ยมทั้งในด้านธุรกิจและการเมืองทุกท่วงท่าในการล่าเหยื่อ ซึ่งเปรียบเสมือนสุนัขจิ้งจอก
ที่ชอบหากินเพียงลำพัง ถึงแม้จะมีการรวมฝูงกันก็เป็นฝูงที่ขึ้นอยู่กับจ่าฝูงหรือผู้นำเท่านั้น หากขาดผู้นำ
เสียก็เละเทะ ก็เหมือนพรรคแนวลาวสร้างชาคีหากขาดเสียซึ่ง ทองสีง ก็ย่อมที่แตกเป็นเสี่ยงๆ

ลักษณะของแนวลาวสร้างชาตี เดิมขึ้นอยู่กับ ตัวผู้นำเหมือนสุนัขจิ้งจอก ทำทุกอย่างเพื่อด้วยเล่ห์กล ไม่ว่า
จะเป็นการส้อโกง ปล้นชาตี ไม่ว่าจะเป็นการนำงบประมาณของพรรคไปไล่แจก คนพรรค โดยทำให้ผู้คนเข้า
ใจว่า เป็นเงินของพรรค ตัวเอง จนระบบวินัยการเงินการคลังป่นปี้มาจนถึงปัจจุบันจนกลายเป็นยาเสพย์ติด
ขนาน ใหม่ที่ชื่อว่า”ประชาสังคมนิยม”ที่พรรคการเมืองต่างๆและผู้คนต่างติดยาเสพย์ ติด ชนิดนี้กันอย่าง
งอมแงม และยอมทำทุกอย่างไม่ว่าจะด้วยเล่ห์กลใดเพื่อช่วงชิงอำนาจพรรครัฐกลับคืนมา ให้ได้ หลังจาก
พ่ายแพ้เกมของ บัวสร หมาบ้าที่ตนเองแต่งตั้งมากับมือให้เป็น นย คนที่ 5 จากเก้าอี้ไปตั้งแต่ เดือน 1
ปี 2011
แล้วเราจะทำอย่างไรดี
ตอน นี้เราคงทำอะไรไม่ได้มากนักเพราะทั้งหมาป่าและสุนัขจิ้งจอกต่างก็เลือด เข้าตาแล้ว แต่อย่างไรก็
ตามถึงแม้การจัดการลากตั้งผ่านมาจะเป็นไปอย่างไม่มีประสิทธิภาพ รวมทั้งไม่สามารถป้องกันหรือจับ
กุมผู้กระทำความผิดในการทุจริต ลากแต่ตนพรรคเข้าสู่ สส พรรคเท้านั้น ได้ทั้งหมดก็ตาม แต่ผมก็ยังเชื่อ
ว่าเสียงส่วนใหญ่ที่ลงคะแนนเป็นเสียงที่บริสุทธิ์อยู่(ในสาย ตาของคนพรรคเท้านั้น) และควรที่จะต้องได้การ
ยอมรับและเคารพในการตัดสินใจของผู้ที่ไปลงคะแนน ไม่ว่าจะกาช่องใดก็ตาม

สิ่งที่เราจะทำได้ในตอนนี้ก็คือ เราต้องสร้างวิกฤติเป็นโอกาส นั่นก็คือ นำข้อเสนอของ กู่ลม ลาวนอก ปท
ที่เคยเสนอไว้เมื่อไม่นานมานี้ ซึ่งก็คือการเลือกตั้งแบบหมากัดกัน ซึ่งหมายความว่าเมื่อมันหลีกเลี่ยงไม่ได้
ที่หมามันมีสันดานชอบกัดกันกันอยู่ แล้ว แทนที่เราจะปล่อยให้มันกัดกันตามใจชอบ แต่เราต้องให้มันกัด
กันตามคำสั่งของเรา ซึ่งก็หมายความว่า กูสั่งให้มึงกัดใคร ไม่ใช่มึงกัดกันเองตามใจชอบ ฉะนั้นการไปลง
คะแนนเสียงลากตั้ง ในวันที่30ผ่านมาจึงมีความสำคัญ แต่ว่าไปลงคะแนนเสียงลากตั้งเพื่อลากเครื่องมือ
ทางการเมืองพรรค เท้านั้น ไม่ใช่เลือกตัวแทนของเรา คนที่เราสามารถสั่งได้ ไม่ใช่คนที่ไปคิดหรือทำอะ
ไรแทนเราไปหมดทุกอย่าง
อย่างใด กะดี เหตการ วันที่ 16.06 ลาวทังโลก กะพูมีไจ ที่พวกเรา ทำอะำไำรขื้นได้แล้ว ในบ้านนี้เมืองนี้

ฉะนั้น เราจะต้องใช้สันดานหมาที่มันชอบกัดกันเพื่อแย่งอาหารให้เป็นประโยชน์ต่อการ เมืองภาคประชาชน
ยุทธศาสตร์ที่ผมว่านี้ก็คือ เมื่อปล่อยหมาออกไปแล้วเราไม่สามารถบังคับหมาได้ มันจะกัดกันเพื่อแย่งอาหาร
ของมันเองเท่านั้น แต่เราก็ต้องมียุทธศาสตร์ว่า เราจะปล่อยหมาออกไปเพือให้มันไปกัดกันในสภาอย่างไร
เพื่อที่จะให้เกิดประโยชน์ต่อประชาชนมากที่สุด ถึงมันจะแย่งอาหารกันเองก็ตาม แต่ผลที่ได้จะตกแก่ประ
ชาชนมากที่สุด

ถ้า เราทำให้อำนาจพรรค ผดก ในสภาเต้ยของหมาป่าหรือสุนัขจิ้งจอกไม่เบ็ดเสร็จเด็ดขาดจน เกินไปนัก ก็
จะทำให้มันไม่กล้าที่จะมาปิดปากผู้คนในสังคม ประชาชน ลาว ทังในและนอก สามารถเคลื่อนไหวได้อย่าง
อิสระเสรี ถูกคุกคามจากรัฐบาลที่เข้มแข็งได้น้อยลง ซึ่งก็ไม่ได้หมายความว่ารัฐบาลที่อ่อนแอจะคุกคามประ
ชาชนไม่ได้นะครับ แต่เราจะสามารถตอบโต้กับมันได้ดีขึ้น ได้ถนัดมากขึ้น รัฐบาลที่อ่อนแอขอทานก็ตีหัวประช
าชนมาตลอดเวลาเหมือนกัน ดังเช่น36ปีกว่าที่ผ่านมา เราจึงต้องการรัฐบาลที่ไม่เข้มแข็งจนเกินไป เพื่อว่าพื้น
ที่ภาคประชาชนจะได้เปิดกว้างขึ้น โดยให้นักการเมืองเป็นแต่เพียงเครื่องมือทางการเมืองของประชาชน

อย่าปล่อยให้หมาป่ากับสุนัขจิ้งจอกมานั่งบนหัวเรา ให้มันเป็นเพียงเครื่องมือของเราเท่านั้นก็พอ