Anonymous wrote:

---

Good !!!!.   I hope in the future I can watch this station from the internet.

อาดีนา มะหาวง ผู้บริหารหญิงทีวีลาว

โดย ข่าวสดวัน จันทร์ ที่ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2550 04:17 น.

เจ๊าะแจ๊ะแวะคุย     อาดีนากับยาย ปีหน้า ประเทศลาวจะมีสถานีโทรทัศน์ที่เป็นฟรีทีวีเกิดขึ้นใหม่อีก 1 ช่อง คือ เอ็ม. วี. แอล. เพิ่มมาจากฟรีทีวีช่อง 1 ช่อง 3 และสตาร์ทีวีที่เป็นระบบเคเบิลทีวีซึ่งคนดูต้องเสียเงิน ที่สำคัญ สถานีโทรทัศน์แห่งใหม่นี้บริหารงานโดยผู้หญิงเก่งแห่งเมืองลาว นามว่า อาดีนา มะหาวง ซึ่งยังเป็นเจ้าของนิตยสาร ไซโย สำหรับผู้โดยสารบนเครื่องบินแห่งชาติลาวอีกด้วย   คุณอาดีนาเดินทางมาดูงานสื่อมวลชนในประเทศไทย เมื่อสัปดาห์ก่อน ตามคำเชิญของกระทรวงการต่างประเทศ เธอเล่าว่าตนเองเป็นลาวแท้ๆ รุ่นที่ 4 แต่ที่เห็นหน้าตาเป็น ลาวอินเตอร์ เพราะมีคุณตาเป็นลูกครึ่งปากีสถาน ตุรกี อังกฤษ มาแต่งงานกับคุณยาย ซึ่งเป็นภูไท ลูกเจ้าเมือง วังอังคำ ในสมัยนั้น หรือเรียกว่า วีละบุลี ในสมัยนี้ ส่วนชื่อตัวที่ฟังดูเหมือนฝรั่งนั้น ความจริงแล้วเป็นภาษาลาวแท้ๆ อา มาจาก น้องของพ่อ   ดีนา แปลว่า มากินข้าวด้วยกัน ว่าแล้วเจ้าตัวก็หัวเราะ เพราะมักจะมีคนถามเสมอว่าเป็นคนลาวหรือเปล่า   ก่อนที่จะมาถึงวันนี้ เริ่มแรกคุณอาดีนาร่ำเรียนภาษาจีนตั้งแต่เด็กที่สะหวันนะเขต เพราะคุณตามองการณ์ไกลเห็นว่าต่อไปโลกจะเป็นของจีน คุณอาดีนามีชื่อจีนว่า สวี ลี่น่า แปลว่า ผู้หญิงน่ารัก หลังจากนั้นอีก 13 ปีจึงจบการศึกษาประดับปริญญาตรีแล้วไปเรียนต่อที่ออสเตรเลียอีก 18 เดือน เกี่ยวกับการจัดการต่อรองการตลาดด้านสื่อมวลชน (Management Negotiation Marketing Media) ผู้อำนวยการสถานีวิทยุโทรทัศน์แห่งประเทศไทยมาต้อนรับ   จบด้านสื่อมาแล้ว แต่ยังไม่ได้เริ่มทำงานในวงการสื่อเพราะต้องสานต่อกิจการนำเข้า-ส่งออกของครอบครัว นับตั้งแต่สมัยคุณตาที่เริ่มทำธุรกิจสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 โดยไปไซง่อนนำสินค้าของฝรั่งเศสมาขายให้ค่ายทหารฝรั่งเศส ส่วนแม่ช่วยทำการเงิน หลังจากนั้น ก็ทำธุรกิจนำเข้า-ส่งออกรายแรกในสะหวันนะเขต   เมื่อจบจากแดนจิงโจ้แล้วก็ตั้งโรงงานตัดเย็บเสื้อผ้าเพื่อส่งออกเมื่อปี 2533 และอีก 5 ปีต่อมาก็ทำเสื้อผ้ากีฬา แจ๊กเกต การทำงานของหญิงเหล็กคนนี้ไม่ได้นั่งเป็นผู้บริหารเพียงอย่างเดียวเพราะต้องเรียนรู้ทุกขั้นตอน เคยแม้กระทั่งไปนั่งตัดเย็บที่โรงงานในเมืองหางโจว มลฑลเจ้อเจียง ประเทศจีนวันละ 12 ชั่วโมงมาแล้ว   ก้าวแรกที่เข้าสู่วงการสื่อมวลชนเกิดจากความบังเอิญ หลังจากกลับมาจากออสเตรเลียแล้ว วันหนึ่ง นัดกินอาหารกับเพื่อนๆ เพื่อนจึงชวนมาทำสื่อ โดยโน้มน้าวว่าเป็นงานที่สนุก เมื่อเห็นว่าจะเอาจริงกับด้านนี้ก็เลยเรียนรู้ข้อกฎหมายของลาวว่าทำอย่างไรถึงจะถูกต้องเพราะเรื่องสื่อมวลชนเป็นเรื่องละเอียดอ่อน   ในระยะแรกเปิดบริษัทโฆษณา รับจัดงานอีเวนต์ จากนั้นไปเรียนเพิ่มเติมด้านสื่อเป็นคอร์สสั้นๆ กับคนเบลเยียมที่สิงคโปร์   ต่อมา มีความคิดที่จะทำนิตยสารเพื่อประชาสัมพันธ์ประเทศลาว เนื่องจากเดินทางไปต่างประเทศบ่อยและมักจะมีคนถามว่าเป็นคนลาวหรือเปล่า ประเทศลาวอยู่ไหน คุณอาดีนาจึงรวบรวมเพื่อนที่จบจากต่างประเทศ ทั้งช่างภาพและทีมงานเพื่อทำนิตยสารซึ่งเป็นฉบับแรกที่เป็นของเอกชน   ไซโย เล่มแรกเปิดตัวเมื่อวันที่ 8 เดือนมี.ค. 2547 ตรงกับวันผู้หญิงลาว นิตยสารนี้พิเศษตรงที่แจกฟรีบนเครื่องบินและแจกให้สถานทูตลาวต่างๆ ทั่วโลก 27 ประเทศ อีกทั้งมีวางที่จ.หนองคาย อุดรธานี โดยจะฝากไว้ที่บริษัทในไทยที่รู้จักกัน ส่วนเนื้อหาเน้นการท่องเที่ยว ธุรกิจ ศิลปวัฒนธรรม การผสมผสานระหว่างโบราณและทันสมัย เช่น นางแบบนุ่งผ้าไหมลาว   ทำงานหนักขนาดนี้ต้องฝ่าฟันอุปสรรคนานาประการ คุณอาดีนาแนะว่า ต้องหาต้นเหตุของปัญหาแล้วจะเจอทางแก้ ไม่ใช่แบกปัญหาไว้ บางครั้งก็ต้องปรึกษาคนอื่นด้วยและทำงานเป็นทีม เรื่องที่ตื่นเต้นที่สุดตอนนี้ คือ กำลังร่วมกับรัฐบาลสร้างสถานี Movie Lao Television หรือ เอ็ม. วี. แอล. ที่มีความคิดก่อตั้งมา 4 ปีแล้ว หลังจากเห็นว่ามีบริษัทหนังนำภาพยนตร์อินเดียจากไทยมาฉายจึงหาความรู้เกี่ยวกับการจัดการและหาหนังหลายๆ ค่ายจาก จีน อินเดียมาเพื่อมาทำการตลาด เนื่องจากช่องน้องใหม่นี้เน้นภาพยนตร์ ละคร และจะค่อยๆ ปรับปรุงให้มีดาราลาวด้วย ในอนาคตอาจจะร่วมทุนสร้างภาพยนตร์กับไทย จีนและเวียดนามซึ่งมีการหารือไว้แล้วบางส่วน ที่สำคัญ คือจะแพร่ภาพในประเทศไทยด้วย ส่วนภาพยนตร์จากจีนและอินเดียจะพูดลาวและจะปล่อยเสียงในฟิล์มเป็นภาษาอังกฤษและมีคำบรรยายใต้ภาพหรือซับไตเติ้ล เป็นภาษาลาวเพื่อให้เด็กเรียนรู้ภาษาอังกฤษ อีกทั้งมีการจัดเรตติ้งให้เหมาะสมกับเยาวชน รวมทั้งส่งเสริมให้ผู้หญิงลาวรักวัฒนธรรมลาว หน้า 31

---