Pasalao

ຈະຂໍອະນຸຍາດກັອບເອົາຄຳຖາມນີ້ໄປໃຫ້ທ່ານນາງອ່ອນຈັນ ທຳມະວົງ 

ບາງທີເພິ່ນອາດຈະມີຄຳຕອບໃຫ້ທ່ານ.

ເຣື່ອງຈັ່ງຊີ້ ໃນສະພາບປະເທດທີ່ຄ້າຍຄືປະເທດລາວ ແມ່ນເວົ້າຍາກ, ຖ້າຊິເອົາໄປສົມທຽບກັບປະເທດອືນ ກະຈັກຊິສົມທຽບແນວໃດ ຈັກວ່າ ຊິເປັນການສົມທຽບ ໝາກເຜັດ ກັບໝາກຈອງ ກໍບໍ່ຮູ້.

ຟັງແຕ່ວ່າເຣື່ອງຂ່າວການລັກເດັກນ້ອຍ ມີໜັງສືຈາກທາງການ ທັງບອກວ່າ ເປັນຂ່າວຕົວະຕົ້ມ ແລະ ບອກວ່າມີການລັກເດັກນ້ອຍແທ້. ມີຮອດວີດີໂອທະຫານລາວໃຫ້ສຳພາດ.

ບາດນີ້ມາເວົ້າເຣື່ອງການໄປເຮັດວຽກຢູ່ຕ່າງປະເທດ ໂດຍສະເພາະເມືອງໄທ. ມີຫ້ອງການຂອງຣັດ ຫລື ເອກຊົນລາວໃດ ທີ່ຕິດຕາມ ແລະ ເຜີຍແຜ່ ເຣື່ອງນີ້ ວ່າມີປະມານວ່າ ຫລາຍປານໃດທີ່ໄປເຮັດວຽກຢ່າງຖືກຕ້ອງຕາມກົດໝາຍ ມີປະມານຈັກເປີເຊັນໄປແບບຜິດກົດໝາຍ. ມີຈັກເປີເຊັນທີ່ດີໃຈ ໃນການໄປ ມີຈັກເປີເຊັນທີ່ຖືກຕົວະຕົ້ມ ຂົ່ມເຫງ ເຕັງເອິກ.

 ມີຫ້ອງການຂອງຣັດ ຫລື ເອກຊົນລາວໃດ ທີ່ຕິດຕາມ ແລະ ເຜີຍແຜ່ ວ່າມີແຮງງານຕ່າງຊາດເຂົ້າມາລາວຫລາຍປານໃດ ເປັນແຮງງານຜິດ ແລະ ຖືກຕ້ອງຕາມກົດໝາຍແນວໃດ.

ການທີ່ຊິສົ່ງແຮງງານລາວໄປປະເທດອາເມຣິກາ ຫລື ຝຣັ່ງ ອັງກິດ ຫັ້ນ ແຮ່ງຍາກ. ຖ້າໃຜສົນໃຈຊິເວົ້າເຣື່ອງນີ້ ຂໍໃຫ້ລອງຊອກເບິ່ງຂໍ້ມູນ ຂອງປະເທດອ້ອມແອ້ມລາວນີ້ ວ່າມີຫລາຍປານໃດທີ່ໄດ້ໄປເຮັດວຽກຢູ່ປະເທດເຫລົ່ານັ້ນ. (ບໍ່ເວົ້າເຖິງອົພຍົບແຕ່ກີ້ເດີ)

Anonymous wrote:

---

ເຣື່ອງຈັ່ງຊີ້ ໃນສະພາບປະເທດທີ່ຄ້າຍຄືປະເທດລາວ ແມ່ນເວົ້າຍາກ, ຖ້າຊິເອົາໄປສົມທຽບກັບປະເທດອືນ ກະຈັກຊິສົມທຽບແນວໃດ ຈັກວ່າ ຊິເປັນການສົມທຽບ ໝາກເຜັດ ກັບໝາກຈອງ ກໍບໍ່ຮູ້.

ຟັງແຕ່ວ່າເຣື່ອງຂ່າວການລັກເດັກນ້ອຍ ມີໜັງສືຈາກທາງການ ທັງບອກວ່າ ເປັນຂ່າວຕົວະຕົ້ມ ແລະ ບອກວ່າມີການລັກເດັກນ້ອຍແທ້. ມີຮອດວີດີໂອທະຫານລາວໃຫ້ສຳພາດ.

ບາດນີ້ມາເວົ້າເຣື່ອງການໄປເຮັດວຽກຢູ່ຕ່າງປະເທດ ໂດຍສະເພາະເມືອງໄທ. ມີຫ້ອງການຂອງຣັດ ຫລື ເອກຊົນລາວໃດ ທີ່ຕິດຕາມ ແລະ ເຜີຍແຜ່ ເຣື່ອງນີ້ ວ່າມີປະມານວ່າ ຫລາຍປານໃດທີ່ໄປເຮັດວຽກຢ່າງຖືກຕ້ອງຕາມກົດໝາຍ ມີປະມານຈັກເປີເຊັນໄປແບບຜິດກົດໝາຍ. ມີຈັກເປີເຊັນທີ່ດີໃຈ ໃນການໄປ ມີຈັກເປີເຊັນທີ່ຖືກຕົວະຕົ້ມ ຂົ່ມເຫງ ເຕັງເອິກ.

 ມີຫ້ອງການຂອງຣັດ ຫລື ເອກຊົນລາວໃດ ທີ່ຕິດຕາມ ແລະ ເຜີຍແຜ່ ວ່າມີແຮງງານຕ່າງຊາດເຂົ້າມາລາວຫລາຍປານໃດ ເປັນແຮງງານຜິດ ແລະ ຖືກຕ້ອງຕາມກົດໝາຍແນວໃດ.

ການທີ່ຊິສົ່ງແຮງງານລາວໄປປະເທດອາເມຣິກາ ຫລື ຝຣັ່ງ ອັງກິດ ຫັ້ນ ແຮ່ງຍາກ. ຖ້າໃຜສົນໃຈຊິເວົ້າເຣື່ອງນີ້ ຂໍໃຫ້ລອງຊອກເບິ່ງຂໍ້ມູນ ຂອງປະເທດອ້ອມແອ້ມລາວນີ້ ວ່າມີຫລາຍປານໃດທີ່ໄດ້ໄປເຮັດວຽກຢູ່ປະເທດເຫລົ່ານັ້ນ. (ບໍ່ເວົ້າເຖິງອົພຍົບແຕ່ກີ້ເດີ)

---

 ການທີ່ຈະໄປເຮັດວຽກຢູ່ບ້ານເພິ່ນເມືອງທ່ານນັ້ນ, ມັນຕ້ອງໄດ້ຄິດຮອບຄອບຫຼາຍຕ່າວ  ອັນທີໜຶ່ງກະແມ່ນສຸກຂະພາບ, ສອງຄວາມຮູ້ດ້ານພາສາ, ສາມ ຄວາມຮູ້ດ້ານວິຊາສະເພາະທີ່ແນ່ນອນ, ສີ່ ມີຄວາມທົນທານຕໍ່ສະພາບຜັນຜວນຂອງດິນຟ້າອາກາດ ເພາະວຽກທີ່ຄົນເຮົາຈະໄປເຮັດນັ້ນ, ສ່ວນຫຼວງຫຼາຍລະແມ່ນວຽກທີ່ຄົນເຂົາບໍ່ມີຜູ້ຢາກເຮັດ ເພາະມັນລຳບາກ ຫຼືບໍ່ກໍອັນຕະລາຍ ເປັນຕົ້ນກະແມ່ນເຮັດສວນ, ເຮັດນາ, ວຽກກໍ່ສ້າງ ຕິດຕັ້ງສາຍໄຟແຮງສູງຢູ່ສັນພູທີ່ເຕັມໄປດ້ວຍຫິມມະ...ບ່ອນໄປງ່າຍກວ່າເພິ່ນກະສິແມ່ນໄທແລນນັ້ນແລ້ວ !!! ສຳລັບຍິງສາວ 14-15 ຍິ່ງໄປສະບາຍ...ລັດເພິ່ນກໍຫ້າມ ແຕ່ປະຊາຊົນ ຫຼືຊາວໜຸ່ມຍິງສາວຫາວຽກເຮັດຢູ່ ສປປ ລາວບໍ່ໄດ້ ກະເລີຍໄປຕາມກະແສ ຫາວຽກເຮັດງານທຳເພື່ອລ້ຽງຕົນເອງແລະຄອບຄົວ ເພາະເຮັດນາກໍບໍ່ພໍກິນ...ບໍ່ຖືກໃຜບໍ່ຮູ້ດອກທ່ານເອີຍ !!

1. ค่าครองชีพสวนทางกับรายรับ 

2. จัดว่าเป็นประเทศด้อยพัฒนา

3. คอมมิวนิสต์

ສັງຄົມລາວປຽ່ນໄປ ຕົກນຳ້ຫົວພຽງກັນ ຄົນຮັ່ງມີ ຕອ້ງໄດ້ເຮັດວຽກບ້ານເອົາເອງ ບໍ່ມີຄົນສວນ ບໍ່ມີຄົນໃຊ້ 

ດັ່ງນັ້ນ ອາຊີບຕຳ່ໆ ບໍ່ມີສຳຫລັບຄົນບໍ່ມີອາຊີບ

ແມ້ແຕ່ ກ/ກແບກຫາບກໍຫາຍາກ 

ຄົນລາວມີກຽດຂີ້ອາຍເຮັດວຽກຕຳ່

ແຕ່ຢາກເຮັດວຽກຊ່າງພັດບໍ່ເກັ່ງ

ດັ່ງນັ້ນ ຈຶ່ງມີຈຳນວນນຶ່ງຂວ້າມໄປເຮັດຢູ່ຝັ່ງນັ້ນ ເປັນ ແມ່ບ້ານ ເຝົ້າສວນ ເສີບ ຂາອອ່ນ ຊຶ່ງໃຜບໍ່ຮູ້ບໍ່ເຫັນ ໄປຮອດພຸ້ນ ເຂົາປຽ່ນຊື່ໃຫມ່ໃຫ້ ເຮັດເປັນຄົນອີສານ ຢູ່ໄດ້ສະບາຍ 

ແຕ່ສົມຄວນແກ່ເວລາແລວ້ ລັດຕອ້ງເລັ່ງລັດສ້າງສູນວິຊາຊີບ ຈັດການຝຶກອົບໂຮມດ້ານກະເສດ ອົບໂຮມດ້ານຫັດຖະກຳ ດ້ານການຊ່າງໃຫ້ແຕ່ລະຄົນ

ແບ່ງປັນຫນ້າວຽກແຕ່ລະໂຄງການໃຫ້ຄົນລາວ

ຈັດຕັ້ງວຽກງານໃຫ້ທົ່ວເຖິງ ຢ່າງນອ້ຍກໍຢາກເຫັນຄົນກວາດຖນົນ ຄົນມຽ້ນຂີ້ເຫຍື່ອ ຄົນອະນາໄມປະຈຳແຕ່ລະໂຮງລ້າໂຮງການ ໂຮງຫມໍໂຮງຮຽນ ບໍ່ແມ່ນສີປະໃຫ້ມີແຕ່ຂີ້ຝຸ່ນຂີ້ດິນ

ເງິນເດືອນດ້າມລ້ານ ມັນບໍ່ພໍເປືອງງົບຂອງພັກລັດດອກ ເພາະພວກນີ້ ບໍ່ໄດ້ມີໂອກາດສໍ້ລາດບັງຫລວງຄືກັບຜູ້ນັ່ງໂຕະນັ່ງຕັ່ງຢູ່ຫອ້ງແອ ແຕ່ ຫອ້ງພັດມີແຕ່ໃຍແມງມູມ ມີແຕ່ຂີ້ແມວເຕັມກະດົ້ງ

ຫລືວ່າສີຢ້ານເຂົາມາສອດມາເຫັນວ່າຕົວເອງມີຊອງນອ້ຍຊອງໃຫຍ່ມາຢາມມາຍື່ນບໍ່

Anonymous wrote:

---

Anonymous wrote:

---

ເຣື່ອງຈັ່ງຊີ້ ໃນສະພາບປະເທດທີ່ຄ້າຍຄືປະເທດລາວ ແມ່ນເວົ້າຍາກ, ຖ້າຊິເອົາໄປສົມທຽບກັບປະເທດອືນ ກະຈັກຊິສົມທຽບແນວໃດ ຈັກວ່າ ຊິເປັນການສົມທຽບ ໝາກເຜັດ ກັບໝາກຈອງ ກໍບໍ່ຮູ້.

ຟັງແຕ່ວ່າເຣື່ອງຂ່າວການລັກເດັກນ້ອຍ ມີໜັງສືຈາກທາງການ ທັງບອກວ່າ ເປັນຂ່າວຕົວະຕົ້ມ ແລະ ບອກວ່າມີການລັກເດັກນ້ອຍແທ້. ມີຮອດວີດີໂອທະຫານລາວໃຫ້ສຳພາດ.

ບາດນີ້ມາເວົ້າເຣື່ອງການໄປເຮັດວຽກຢູ່ຕ່າງປະເທດ ໂດຍສະເພາະເມືອງໄທ. ມີຫ້ອງການຂອງຣັດ ຫລື ເອກຊົນລາວໃດ ທີ່ຕິດຕາມ ແລະ ເຜີຍແຜ່ ເຣື່ອງນີ້ ວ່າມີປະມານວ່າ ຫລາຍປານໃດທີ່ໄປເຮັດວຽກຢ່າງຖືກຕ້ອງຕາມກົດໝາຍ ມີປະມານຈັກເປີເຊັນໄປແບບຜິດກົດໝາຍ. ມີຈັກເປີເຊັນທີ່ດີໃຈ ໃນການໄປ ມີຈັກເປີເຊັນທີ່ຖືກຕົວະຕົ້ມ ຂົ່ມເຫງ ເຕັງເອິກ.

 ມີຫ້ອງການຂອງຣັດ ຫລື ເອກຊົນລາວໃດ ທີ່ຕິດຕາມ ແລະ ເຜີຍແຜ່ ວ່າມີແຮງງານຕ່າງຊາດເຂົ້າມາລາວຫລາຍປານໃດ ເປັນແຮງງານຜິດ ແລະ ຖືກຕ້ອງຕາມກົດໝາຍແນວໃດ.

ການທີ່ຊິສົ່ງແຮງງານລາວໄປປະເທດອາເມຣິກາ ຫລື ຝຣັ່ງ ອັງກິດ ຫັ້ນ ແຮ່ງຍາກ. ຖ້າໃຜສົນໃຈຊິເວົ້າເຣື່ອງນີ້ ຂໍໃຫ້ລອງຊອກເບິ່ງຂໍ້ມູນ ຂອງປະເທດອ້ອມແອ້ມລາວນີ້ ວ່າມີຫລາຍປານໃດທີ່ໄດ້ໄປເຮັດວຽກຢູ່ປະເທດເຫລົ່ານັ້ນ. (ບໍ່ເວົ້າເຖິງອົພຍົບແຕ່ກີ້ເດີ)

---

 ການທີ່ຈະໄປເຮັດວຽກຢູ່ບ້ານເພິ່ນເມືອງທ່ານນັ້ນ, ມັນຕ້ອງໄດ້ຄິດຮອບຄອບຫຼາຍຕ່າວ  ອັນທີໜຶ່ງກະແມ່ນສຸກຂະພາບ, ສອງຄວາມຮູ້ດ້ານພາສາ, ສາມ ຄວາມຮູ້ດ້ານວິຊາສະເພາະທີ່ແນ່ນອນ, ສີ່ ມີຄວາມທົນທານຕໍ່ສະພາບຜັນຜວນຂອງດິນຟ້າອາກາດ ເພາະວຽກທີ່ຄົນເຮົາຈະໄປເຮັດນັ້ນ, ສ່ວນຫຼວງຫຼາຍລະແມ່ນວຽກທີ່ຄົນເຂົາບໍ່ມີຜູ້ຢາກເຮັດ ເພາະມັນລຳບາກ ຫຼືບໍ່ກໍອັນຕະລາຍ ເປັນຕົ້ນກະແມ່ນເຮັດສວນ, ເຮັດນາ, ວຽກກໍ່ສ້າງ ຕິດຕັ້ງສາຍໄຟແຮງສູງຢູ່ສັນພູທີ່ເຕັມໄປດ້ວຍຫິມມະ...ບ່ອນໄປງ່າຍກວ່າເພິ່ນກະສິແມ່ນໄທແລນນັ້ນແລ້ວ !!! ສຳລັບຍິງສາວ 14-15 ຍິ່ງໄປສະບາຍ...ລັດເພິ່ນກໍຫ້າມ ແຕ່ປະຊາຊົນ ຫຼືຊາວໜຸ່ມຍິງສາວຫາວຽກເຮັດຢູ່ ສປປ ລາວບໍ່ໄດ້ ກະເລີຍໄປຕາມກະແສ ຫາວຽກເຮັດງານທຳເພື່ອລ້ຽງຕົນເອງແລະຄອບຄົວ ເພາະເຮັດນາກໍບໍ່ພໍກິນ...ບໍ່ຖືກໃຜບໍ່ຮູ້ດອກທ່ານເອີຍ !!

---

" ເພາະເຮັດນາກໍບໍ່ພໍກິນ...ບໍ່ຖືກໃຜບໍ່ຮູ້ດອກທ່ານເອີຍ !!"

ມີຄວາມສົນໃຈວ່າການເຮັດນາຢູ່ລາວໃນລະບອບໄໝ່ສົດໃສງົດງາມຮຸ່ງເຮືອງເຫຼືອງເຫຼືອມ,ມີເໝືອງຝາຍຊົລະປະທານ

ເຂື່ອນໄຟຟ້າທີ່ເປັນປັນໃຈແກ່ການເຮັດນາທັງນັ້ນ,ຊຶ່ງຜິດກັນຫຼາຍກັບສະໄໝປະຖົມໂບລານ ແລະ ລະບອບເກົ່າສັກ

ດິນາປະຕິການ.ແຕ່ຊາວນາສະໄໝນັ້ນມີເຂົ້າພໍກິນ,ຂາຍ ແລະພໍລ້ຽງປະຊາຊົນພາຍໃນໄດ້ກຸ່ມກິນ.ຍ້ອນສາເຫດອັນ

ໃດ?ໃນຍຸກປະຈຸບັນຈຶ່ງເກີດເຫດການຄືທ່ານວ່າ? ແລະ ພວກເຮົາປະຊົນລາວເວົ້າລວມ,ເວົ້າສເພາະກໍ່ຄືລັດຖະບານ

ແລະການນຳເພິ່ນໄດ້ຄົ້ນຄວ້າເຖິງສາເຫດຂອງມັນຫຼືບໍ່? ຫຼື ກຳລັງພາກັນເມົາຂາຍ,ເສບຢາບ້າ,ເບຍລາວ ແລະ

ຈອນນີປາຍຂຽວຢູ່? 3-40 ກວ່າປີແລ້ວທີ່ວ່າຈະກຸ້ມໂຕເອງທາງດ້ານສະບຽງອາຫານກະຍັງບໍ່ໄປຮອດໃສ.

ຖ້າບໍ່ພາກັນຂ້າມໄປຊື້ ຫຼື ນຳເຂົ້າຈາກໄທກໍ່ຄົງບໍ່ມີຂີ້ອອກຍາມເຊົ້າແນ່ນອນ.ນິບໍຄວາມສະຫຼາດສ່ອງໃສຂອງ

ການນຳກໍ່ຄືພັກ-ລັດ.

ຖຶກຍຶດສິດ ຖືກບັງຄັບ ຖືກກົດດັນ ບໍ່ມີປອ່ງລະບາຍ ເລີຍມາດ່າສຸມສີ່ສຸມຫ້າຢູ່ນີ້

ເຫັນຄົນທີ່ເຂົາໄປເຂົາເຈົ້າກະມີລາຍໄດ້ເປັນກອບເປັນກຳໃດ່

ຖ້າທຽບໃສ່ລະດັບຄວາມຮູ້ເຂົາເຈົ້າ ຮຽນບໍ່ຈົບຮອດປະຖົມ ມັດທະຍົມ

ຄິດບໍ່ອອກວ່າຊິເຮັດວຽກຫຍັງຢູ່ບ້ານເຮົາ ເປັນກຳມະກອນຢູ່ໂຮງານກະຊິໄດ້ສ່ຳໃດ

ຄ່າຄອງຊີບກະແພງๆແລະບໍ່ມີໂອກາດກ້າວຫນ້າ ບໍ່ເຫັນສະພາບແວດລ້ອມບ້ານເມືອງຄວາມຈະເລີນໃຫມ່ๆ

ຖ້າໄປເຮັດວຽກຢູ່ໄທ ເຊັ່ນເປັນແມ່ບ້ານ ເປັນຜູ້ດູແລ ເດັກນ້ອຍ ຜູ້ເຖົ້າແບບນີ້... ລາຍໄດ້ເຂົາເຈົ້າກະແນ່ນອນ

ກິນຢູ່ກະຢູ່ນຳເຈົ້າຂອງເຮືອນ ຫມົດເດືອນກະມີເງີນເກັບຝາກມາໃຫ້ພໍ່ແມ່ຢູ່ບ້ານ ປຸກເຮືອນຢູ່ ຊື້ລົດໄດ້ ເຈົ້ານາຍພາໄປທ່ຽວບ່ອນໃຫມ່

ມີປະສົບການຊີວິດ ເຊີ່ງຢູ່ລາວຫາໂອກາດແບບນີ້ຍາກຫລາຍ