ທານະສູດ ເວົ້າເລື່ອງການທານ
ທ່ານໃດສົນໃຈກົດເທິງນັ້ນ ກ່ອນຈະເຊື່ອໃຜ ເຮົາຕ້ອງມີຄວາມຮູ້ແຈ້ງໄວ້ກ່ອນ
ຂອບໃຈ, ຂໍໃຫ້ຜົນບຸນສ່ວນກຸສົນທັງປວງຈົ່ງບັງເກີດແກ່ທ່ານຍ້ອນນຳຄຳພຣະໄຕຣປິດົກມາເຜີຍແຜ່
ແກ່ສັດໂລກດ້ວຍເຖີດ. ສາທຸໆໆ
Anonymous wrote:ຂອບໃຈ, ຂໍໃຫ້ຜົນບຸນສ່ວນກຸສົນທັງປວງຈົ່ງບັງເກີດແກ່ທ່ານຍ້ອນນຳຄຳພຣະໄຕຣປິດົກມາເຜີຍແຜ່ແກ່ສັດໂລກດ້ວຍເຖີດ. ສາທຸໆໆ
ສາທຸ ສາທຸ ສາທຸ ອະນຸໂມທາມິ
Anonymous wrote:ທານະສູດ ເວົ້າເລື່ອງການທານທ່ານໃດສົນໃຈກົດເທິງນັ້ນ ກ່ອນຈະເຊື່ອໃຜ ເຮົາຕ້ອງມີຄວາມຮູ້ແຈ້ງໄວ້ກ່ອນ
ຊື່ຫົວຂໍ້ກັບເນື້ອໃນກະທູ້ ບໍ່ເຂົ້າກັນເລີຍ ທ່ານ
Anonymous wrote:Anonymous wrote:ທານະສູດ ເວົ້າເລື່ອງການທານທ່ານໃດສົນໃຈກົດເທິງນັ້ນ ກ່ອນຈະເຊື່ອໃຜ ເຮົາຕ້ອງມີຄວາມຮູ້ແຈ້ງໄວ້ກ່ອນ ຊື່ຫົວຂໍ້ກັບເນື້ອໃນກະທູ້ ບໍ່ເຂົ້າກັນເລີຍ ທ່ານ
ເຂົ້າກັນຢ່າງຍິ່ງ ”ຮູ້ທັນຂະບວນການທຳລາຍສັດທາ ແລະພຸດທະສາສະໜາ“ ເພາະມີຄົນກໍາລັງເອົາເລື່ອງທານຍົກມາທຳລາຍສາສະໜາ ເຮົາກໍມາສຶກສາເລື່ອງທານໃນພະໄຕປີດົກ ທີ່ເປັນຂອງແທ້ເລີຍ ວ່າເພິ່ນຕັດຢ່າງໃດ ແທນທີ່ເຮົາຈະໄປເຊື່ອແນວຄິດນອກພະໄຕປິດົກ ຄືສຶກສາເລື່ອງທານ ສິນ ພາວະນາ ໃຫ້ມີສັດທາແກ່ກ້າ ເຂົາມາຕົວະເຮົາ ຫຼືເຂົາມາທຳລາຍຄວາມເຊື່ອເຮົາບໍ່ໄດ້ ເພາະເຮົາຮູ້ຈາກພະໄຕປິດົກ ເໝືອນຟັງທຳຈາກພະໂອດ ພະພຸດທະອົງເອງ.
Anonymous wrote:Anonymous wrote:Anonymous wrote:ທານະສູດ ເວົ້າເລື່ອງການທານທ່ານໃດສົນໃຈກົດເທິງນັ້ນ ກ່ອນຈະເຊື່ອໃຜ ເຮົາຕ້ອງມີຄວາມຮູ້ແຈ້ງໄວ້ກ່ອນ ຊື່ຫົວຂໍ້ກັບເນື້ອໃນກະທູ້ ບໍ່ເຂົ້າກັນເລີຍ ທ່ານ ເຂົ້າກັນຢ່າງຍິ່ງ ”ຮູ້ທັນຂະບວນການທຳລາຍສັດທາ ແລະພຸດທະສາສະໜາ“ ເພາະມີຄົນກໍາລັງເອົາເລື່ອງທານຍົກມາທຳລາຍສາສະໜາ ເຮົາກໍມາສຶກສາເລື່ອງທານໃນພະໄຕປີດົກ ທີ່ເປັນຂອງແທ້ເລີຍ ວ່າເພິ່ນຕັດຢ່າງໃດ ແທນທີ່ເຮົາຈະໄປເຊື່ອແນວຄິດນອກພະໄຕປິດົກ ຄືສຶກສາເລື່ອງທານ ສິນ ພາວະນາ ໃຫ້ມີສັດທາແກ່ກ້າ ເຂົາມາຕົວະເຮົາ ຫຼືເຂົາມາທຳລາຍຄວາມເຊື່ອເຮົາບໍ່ໄດ້ ເພາະເຮົາຮູ້ຈາກພະໄຕປິດົກ ເໝືອນຟັງທຳຈາກພະໂອດ ພະພຸດທະອົງເອງ.
ເຮົາວ່າມັນຕ່າງກັນທ່ານ ເພາະຖ້າທ່ານ ຕັ້ງຫົວຂໍ້ວ່າ ”ຮູ້ທັນຂະບວນການທຳລາຍສັດທາ ແລະພຸດທະສາສະໜາ“ ທ່ານຕ້ອງອະທິບາຍເຖິງຄວາມເປັນຈິງກ່ຽວກັບຂະບວນການດັ່ງກ່າວ ໃຜເປັນຂະບວນການ ຫຼື ກະທູ້ໃດໃນເວັບນີ້ທີ່ເຮັດໃຫ້ທ່ານມີຄວາມເຂົ້າໃຈແບບນັ້ນ ກະຂໍລົບກວນໃຫ້ທ່ານຊີ້ເເຈງໃຫ້ຊັດເຈນຕື່ມ.
ການເອົາຄວາມຮູ້ຈາກພຣະໄຕມາໃຫ້ຜູ້ອື່ນຮູ້ນຳເປັນສິ່ງທີ່ດີແລ້ວທ່ານ ແຕ່ກ່ອນທີ່ທ່ານຈະເອົາເລື່ອງໃນພຣະໄຕປິດົກມາມາອ້າງອີງນັ້ນ ທ່ານຕ້ອງມີຄວາມເຂົ້າໃຈເລື່ອງນັ້ນ ວ່າຫົວຂໍ້ນີ້ ຄວນເວົ້າແນວນີ້ ຄວນອ້າງອີງແນວນີ້ ຖ້າຫາກທ່ານອ້າງອີງບໍ່ຖືກຕ້ອງ ບ່ກົງປະເດັນ ບໍ່ຊັດເຈນ ທ່ານບາບໃດ໋ ເພາະພຸດທະພົດເປັນສິ່ງທີ່ລະອຽດລະອໍຫຼາຍ ກ່ຽວກັບເລື່ອງທານທີ່ທ່ານເອົາມາອ້າງອີງນັ້ນ ເຮົາກໍ່ເຄີຍໄດ້ອ່ານຢູ່ ພຽງເເຕ່ທ່ານຕັ້ງຫົວຂໍ້ແລະອ້າງອີງ ບໍ່ຊັດເຈນຊື່ຊື່
Anonymous wrote:Anonymous wrote:Anonymous wrote:Anonymous wrote:ທານະສູດ ເວົ້າເລື່ອງການທານທ່ານໃດສົນໃຈກົດເທິງນັ້ນ ກ່ອນຈະເຊື່ອໃຜ ເຮົາຕ້ອງມີຄວາມຮູ້ແຈ້ງໄວ້ກ່ອນ ຊື່ຫົວຂໍ້ກັບເນື້ອໃນກະທູ້ ບໍ່ເຂົ້າກັນເລີຍ ທ່ານ ເຂົ້າກັນຢ່າງຍິ່ງ ”ຮູ້ທັນຂະບວນການທຳລາຍສັດທາ ແລະພຸດທະສາສະໜາ“ ເພາະມີຄົນກໍາລັງເອົາເລື່ອງທານຍົກມາທຳລາຍສາສະໜາ ເຮົາກໍມາສຶກສາເລື່ອງທານໃນພະໄຕປີດົກ ທີ່ເປັນຂອງແທ້ເລີຍ ວ່າເພິ່ນຕັດຢ່າງໃດ ແທນທີ່ເຮົາຈະໄປເຊື່ອແນວຄິດນອກພະໄຕປິດົກ ຄືສຶກສາເລື່ອງທານ ສິນ ພາວະນາ ໃຫ້ມີສັດທາແກ່ກ້າ ເຂົາມາຕົວະເຮົາ ຫຼືເຂົາມາທຳລາຍຄວາມເຊື່ອເຮົາບໍ່ໄດ້ ເພາະເຮົາຮູ້ຈາກພະໄຕປິດົກ ເໝືອນຟັງທຳຈາກພະໂອດ ພະພຸດທະອົງເອງ. ເຮົາວ່າມັນຕ່າງກັນທ່ານ ເພາະຖ້າທ່ານ ຕັ້ງຫົວຂໍ້ວ່າ ”ຮູ້ທັນຂະບວນການທຳລາຍສັດທາ ແລະພຸດທະສາສະໜາ“ ທ່ານຕ້ອງອະທິບາຍເຖິງຄວາມເປັນຈິງກ່ຽວກັບຂະບວນການດັ່ງກ່າວ ໃຜເປັນຂະບວນການ ຫຼື ກະທູ້ໃດໃນເວັບນີ້ທີ່ເຮັດໃຫ້ທ່ານມີຄວາມເຂົ້າໃຈແບບນັ້ນ ກະຂໍລົບກວນໃຫ້ທ່ານຊີ້ເເຈງໃຫ້ຊັດເຈນຕື່ມ. ການເອົາຄວາມຮູ້ຈາກພຣະໄຕມາໃຫ້ຜູ້ອື່ນຮູ້ນຳເປັນສິ່ງທີ່ດີແລ້ວທ່ານ ແຕ່ກ່ອນທີ່ທ່ານຈະເອົາເລື່ອງໃນພຣະໄຕປິດົກມາມາອ້າງອີງນັ້ນ ທ່ານຕ້ອງມີຄວາມເຂົ້າໃຈເລື່ອງນັ້ນ ວ່າຫົວຂໍ້ນີ້ ຄວນເວົ້າແນວນີ້ ຄວນອ້າງອີງແນວນີ້ ຖ້າຫາກທ່ານອ້າງອີງບໍ່ຖືກຕ້ອງ ບ່ກົງປະເດັນ ບໍ່ຊັດເຈນ ທ່ານບາບໃດ໋ ເພາະພຸດທະພົດເປັນສິ່ງທີ່ລະອຽດລະອໍຫຼາຍ ກ່ຽວກັບເລື່ອງທານທີ່ທ່ານເອົາມາອ້າງອີງນັ້ນ ເຮົາກໍ່ເຄີຍໄດ້ອ່ານຢູ່ ພຽງເເຕ່ທ່ານຕັ້ງຫົວຂໍ້ແລະອ້າງອີງ ບໍ່ຊັດເຈນຊື່ຊື່
ບໍ່ບາບດອກ ໄດ້ບຸນຊໍ້າ ເພາະທີ່ຍົກມານັ້ນ ເປັນພະໄຕປີດົກ ທີ່ມີບັນດິດນັກປາດອາຈານໄດ້ສັງຄາຍະນາຄັກແນ່ ບໍ່ມີຜິດຜ້ຽນ, ສິ່ງທີ່ບອກວ່າ “ຮູ້ທັນຂະບວນການທຳລາຍສັດທາ ແລະພຸດທະສາສະໜາ“ ໝາຍເຖິງເຮົາຮູ້ຂອງແທ້ໆໆໆໄວ້ ບາດມີຄົນມາເວົ້າຢ່າງອື່ນ ຊັກຊວນໄປໃນທາງທີ່ຜິດ ເຮົາກໍມີສິ່ງທີ່ຢັ້ງຢືນແລ້ວ ວ່າພະໄຕປິດົກທີ່ເຮົາຮູ້ມາ ຕ່າງເຂົາເວົ້າໃຫ້ເຮົາຟັງ ເຮົາກໍບໍ່ເຊື່ອເຂົາ ເພາະຄວາມຮູ້ທີ່ເຮົາໄດ້ ເປັນຂອງຈິງຈາກ ພະໄຕປິດົກນັ້ນແລ້ວ.
Anonymous wrote:Anonymous wrote:Anonymous wrote:Anonymous wrote:Anonymous wrote:ທານະສູດ ເວົ້າເລື່ອງການທານທ່ານໃດສົນໃຈກົດເທິງນັ້ນ ກ່ອນຈະເຊື່ອໃຜ ເຮົາຕ້ອງມີຄວາມຮູ້ແຈ້ງໄວ້ກ່ອນ ຊື່ຫົວຂໍ້ກັບເນື້ອໃນກະທູ້ ບໍ່ເຂົ້າກັນເລີຍ ທ່ານ ເຂົ້າກັນຢ່າງຍິ່ງ ”ຮູ້ທັນຂະບວນການທຳລາຍສັດທາ ແລະພຸດທະສາສະໜາ“ ເພາະມີຄົນກໍາລັງເອົາເລື່ອງທານຍົກມາທຳລາຍສາສະໜາ ເຮົາກໍມາສຶກສາເລື່ອງທານໃນພະໄຕປີດົກ ທີ່ເປັນຂອງແທ້ເລີຍ ວ່າເພິ່ນຕັດຢ່າງໃດ ແທນທີ່ເຮົາຈະໄປເຊື່ອແນວຄິດນອກພະໄຕປິດົກ ຄືສຶກສາເລື່ອງທານ ສິນ ພາວະນາ ໃຫ້ມີສັດທາແກ່ກ້າ ເຂົາມາຕົວະເຮົາ ຫຼືເຂົາມາທຳລາຍຄວາມເຊື່ອເຮົາບໍ່ໄດ້ ເພາະເຮົາຮູ້ຈາກພະໄຕປິດົກ ເໝືອນຟັງທຳຈາກພະໂອດ ພະພຸດທະອົງເອງ. ເຮົາວ່າມັນຕ່າງກັນທ່ານ ເພາະຖ້າທ່ານ ຕັ້ງຫົວຂໍ້ວ່າ ”ຮູ້ທັນຂະບວນການທຳລາຍສັດທາ ແລະພຸດທະສາສະໜາ“ ທ່ານຕ້ອງອະທິບາຍເຖິງຄວາມເປັນຈິງກ່ຽວກັບຂະບວນການດັ່ງກ່າວ ໃຜເປັນຂະບວນການ ຫຼື ກະທູ້ໃດໃນເວັບນີ້ທີ່ເຮັດໃຫ້ທ່ານມີຄວາມເຂົ້າໃຈແບບນັ້ນ ກະຂໍລົບກວນໃຫ້ທ່ານຊີ້ເເຈງໃຫ້ຊັດເຈນຕື່ມ. ການເອົາຄວາມຮູ້ຈາກພຣະໄຕມາໃຫ້ຜູ້ອື່ນຮູ້ນຳເປັນສິ່ງທີ່ດີແລ້ວທ່ານ ແຕ່ກ່ອນທີ່ທ່ານຈະເອົາເລື່ອງໃນພຣະໄຕປິດົກມາມາອ້າງອີງນັ້ນ ທ່ານຕ້ອງມີຄວາມເຂົ້າໃຈເລື່ອງນັ້ນ ວ່າຫົວຂໍ້ນີ້ ຄວນເວົ້າແນວນີ້ ຄວນອ້າງອີງແນວນີ້ ຖ້າຫາກທ່ານອ້າງອີງບໍ່ຖືກຕ້ອງ ບ່ກົງປະເດັນ ບໍ່ຊັດເຈນ ທ່ານບາບໃດ໋ ເພາະພຸດທະພົດເປັນສິ່ງທີ່ລະອຽດລະອໍຫຼາຍ ກ່ຽວກັບເລື່ອງທານທີ່ທ່ານເອົາມາອ້າງອີງນັ້ນ ເຮົາກໍ່ເຄີຍໄດ້ອ່ານຢູ່ ພຽງເເຕ່ທ່ານຕັ້ງຫົວຂໍ້ແລະອ້າງອີງ ບໍ່ຊັດເຈນຊື່ຊື່ ບໍ່ບາບດອກ ໄດ້ບຸນຊໍ້າ ເພາະທີ່ຍົກມານັ້ນ ເປັນພະໄຕປີດົກ ທີ່ມີບັນດິດນັກປາດອາຈານໄດ້ສັງຄາຍະນາຄັກແນ່ ບໍ່ມີຜິດຜ້ຽນ, ສິ່ງທີ່ບອກວ່າ “ຮູ້ທັນຂະບວນການທຳລາຍສັດທາ ແລະພຸດທະສາສະໜາ“ ໝາຍເຖິງເຮົາຮູ້ຂອງແທ້ໆໆໆໄວ້ ບາດມີຄົນມາເວົ້າຢ່າງອື່ນ ຊັກຊວນໄປໃນທາງທີ່ຜິດ ເຮົາກໍມີສິ່ງທີ່ຢັ້ງຢືນແລ້ວ ວ່າພະໄຕປິດົກທີ່ເຮົາຮູ້ມາ ຕ່າງເຂົາເວົ້າໃຫ້ເຮົາຟັງ ເຮົາກໍບໍ່ເຊື່ອເຂົາ ເພາະຄວາມຮູ້ທີ່ເຮົາໄດ້ ເປັນຂອງຈິງຈາກ ພະໄຕປິດົກນັ້ນແລ້ວ.
ເຮົາຂໍຕື່ມຂໍ້ມູນນຳຕື່ມ:
1. ທ່ານຄວນຕັ້ງຫົວຂໍ້ກັບເນື້ອໃນກະທູ້ໃຫ້ສອບຄ່ອງກັນ
2. ເນື້ອໃນຂອງກະທູ້ເວົ້າເຖິງການທານ ການທານໃນທີ່ນີ້ພຣະອົງໝາຍເຖິງ ການທານທີ່“ຖືກຕ້ອງ” ກ່ຽວກັບການທານທີ່ຖືກຕ້ອງນັ້ນ ຖ້າໃຜຢາກຮູ້ຕື່ມກໍ່ໄປຊອກຫາຕື່ມໃນພຣະໄຕປິດົກ ແລ້ວທ່ານຈະຮູ້ ວ່າການທານທີ່ຖືກຕ້ອງເປັນແນວໃດ ບໍ່ແມ່ນວ່າການໃຫ້ທຸກຄັ້ງຈະເປັນບຸນໝົດ ຢາກໃຫ້ອັນໃດ ກໍ່ໃຫ້ ຢາກໃຫ້ໃຜກໍ່ໃຫ້ ໂດຍບໍ່ສຶກສາໃຫ້ລະອຽດສາກ່ອນວ່າພຣະອົງເພິ່ນຫ້າມແນວໃດ ເຊັ່ນ ເພິ່ນຫ້າມບໍ່ໃຫ້ພິຂຸຮັບເງິນ ຮັບບໍ່ໄດ້ ຜິດວິໄນ ເປັນບາບ ເປັນນິສະຄີຍະປາຈິດຕີ ແລະຫ້າມບໍ່ໃຫ້ຖວາຍເງິນໃຫ້ພິຂຸໂດຍກົງ ເປັນບາບອີກ ກະໄປພາກັນເຮັດເຕັມບ້ານເຕັມເມືອງ ການທານແບບນີ້ມີແຕ່ບາບ ບໍ່ແມ່ນບຸນແລ້ວກະພາກັນເຂົ້າໃຈເອົາເອງວ່າເປັຮບຸນ ເພາະເຂົາເຈົ້າບໍ່ເຂົ້າໃຈ ບໍ່ໄດ້ສຶກສາໃຫ້ລະອຽດ ໃຜພາເຮັດ ກະພາເຮັດເປັນປະເພນີ ມາເລີຍ
1. 1.ທ່ານຄວນຕັ້ງຫົວຂໍ້ກັບເນື້ອໃນກະທູ້ໃຫ້ສອບຄ່ອງກັນ
2. 2.ເນື້ອໃນຂອງກະທູ້ເວົ້າເຖິງການທານ ການທານໃນທີ່ນີ້ພຣະອົງໝາຍເຖິງ ການທານທີ່“ຖືກຕ້ອງ” ກ່ຽວກັບການທານທີ່ຖືກຕ້ອງນັ້ນ ຖ້າໃຜຢາກຮູ້ຕື່ມກໍ່ໄປຊອກຫາຕື່ມໃນພຣະໄຕປິດົກ ແລ້ວທ່ານຈະຮູ້ ວ່າການທານທີ່ຖືກຕ້ອງເປັນແນວໃດ ບໍ່ແມ່ນວ່າການໃຫ້ທຸກຄັ້ງຈະເປັນບຸນໝົດ ຢາກໃຫ້ອັນໃດ ກໍ່ໃຫ້ ຢາກໃຫ້ໃຜກໍ່ໃຫ້ ໂດຍບໍ່ສຶກສາໃຫ້ລະອຽດສາກ່ອນວ່າພຣະອົງເພິ່ນຫ້າມແນວໃດ ເຊັ່ນ ເພິ່ນຫ້າມບໍ່ໃຫ້ພິຂຸຮັບເງິນ ຮັບບໍ່ໄດ້ ຜິດວິໄນ ເປັນບາບ ເປັນນິສະຄີຍະປາຈິດຕີ ແລະຫ້າມບໍ່ໃຫ້ຖວາຍເງິນໃຫ້ພິຂຸໂດຍກົງ ເປັນບາບອີກ ກະໄປພາກັນເຮັດເຕັມບ້ານເຕັມເມືອງ ການທານແບບນີ້ມີແຕ່ບາບ ບໍ່ແມ່ນບຸນແລ້ວກະພາກັນເຂົ້າໃຈເອົາເອງວ່າເປັຮບຸນ ເພາະເຂົາເຈົ້າບໍ່ເຂົ້າໃຈ ບໍ່ໄດ້ສຶກສາໃຫ້ລະອຽດ ໃຜພາເຮັດ ກະພາເຮັດເປັນປະເພນີ ມາເລີຍ
Anonymous wrote:Anonymous wrote:Anonymous wrote:Anonymous wrote:Anonymous wrote:Anonymous wrote:ທານະສູດ ເວົ້າເລື່ອງການທານທ່ານໃດສົນໃຈກົດເທິງນັ້ນ ກ່ອນຈະເຊື່ອໃຜ ເຮົາຕ້ອງມີຄວາມຮູ້ແຈ້ງໄວ້ກ່ອນ ຊື່ຫົວຂໍ້ກັບເນື້ອໃນກະທູ້ ບໍ່ເຂົ້າກັນເລີຍ ທ່ານ ເຂົ້າກັນຢ່າງຍິ່ງ ”ຮູ້ທັນຂະບວນການທຳລາຍສັດທາ ແລະພຸດທະສາສະໜາ“ ເພາະມີຄົນກໍາລັງເອົາເລື່ອງທານຍົກມາທຳລາຍສາສະໜາ ເຮົາກໍມາສຶກສາເລື່ອງທານໃນພະໄຕປີດົກ ທີ່ເປັນຂອງແທ້ເລີຍ ວ່າເພິ່ນຕັດຢ່າງໃດ ແທນທີ່ເຮົາຈະໄປເຊື່ອແນວຄິດນອກພະໄຕປິດົກ ຄືສຶກສາເລື່ອງທານ ສິນ ພາວະນາ ໃຫ້ມີສັດທາແກ່ກ້າ ເຂົາມາຕົວະເຮົາ ຫຼືເຂົາມາທຳລາຍຄວາມເຊື່ອເຮົາບໍ່ໄດ້ ເພາະເຮົາຮູ້ຈາກພະໄຕປິດົກ ເໝືອນຟັງທຳຈາກພະໂອດ ພະພຸດທະອົງເອງ. ເຮົາວ່າມັນຕ່າງກັນທ່ານ ເພາະຖ້າທ່ານ ຕັ້ງຫົວຂໍ້ວ່າ ”ຮູ້ທັນຂະບວນການທຳລາຍສັດທາ ແລະພຸດທະສາສະໜາ“ ທ່ານຕ້ອງອະທິບາຍເຖິງຄວາມເປັນຈິງກ່ຽວກັບຂະບວນການດັ່ງກ່າວ ໃຜເປັນຂະບວນການ ຫຼື ກະທູ້ໃດໃນເວັບນີ້ທີ່ເຮັດໃຫ້ທ່ານມີຄວາມເຂົ້າໃຈແບບນັ້ນ ກະຂໍລົບກວນໃຫ້ທ່ານຊີ້ເເຈງໃຫ້ຊັດເຈນຕື່ມ. ການເອົາຄວາມຮູ້ຈາກພຣະໄຕມາໃຫ້ຜູ້ອື່ນຮູ້ນຳເປັນສິ່ງທີ່ດີແລ້ວທ່ານ ແຕ່ກ່ອນທີ່ທ່ານຈະເອົາເລື່ອງໃນພຣະໄຕປິດົກມາມາອ້າງອີງນັ້ນ ທ່ານຕ້ອງມີຄວາມເຂົ້າໃຈເລື່ອງນັ້ນ ວ່າຫົວຂໍ້ນີ້ ຄວນເວົ້າແນວນີ້ ຄວນອ້າງອີງແນວນີ້ ຖ້າຫາກທ່ານອ້າງອີງບໍ່ຖືກຕ້ອງ ບ່ກົງປະເດັນ ບໍ່ຊັດເຈນ ທ່ານບາບໃດ໋ ເພາະພຸດທະພົດເປັນສິ່ງທີ່ລະອຽດລະອໍຫຼາຍ ກ່ຽວກັບເລື່ອງທານທີ່ທ່ານເອົາມາອ້າງອີງນັ້ນ ເຮົາກໍ່ເຄີຍໄດ້ອ່ານຢູ່ ພຽງເເຕ່ທ່ານຕັ້ງຫົວຂໍ້ແລະອ້າງອີງ ບໍ່ຊັດເຈນຊື່ຊື່ ບໍ່ບາບດອກ ໄດ້ບຸນຊໍ້າ ເພາະທີ່ຍົກມານັ້ນ ເປັນພະໄຕປີດົກ ທີ່ມີບັນດິດນັກປາດອາຈານໄດ້ສັງຄາຍະນາຄັກແນ່ ບໍ່ມີຜິດຜ້ຽນ, ສິ່ງທີ່ບອກວ່າ “ຮູ້ທັນຂະບວນການທຳລາຍສັດທາ ແລະພຸດທະສາສະໜາ“ ໝາຍເຖິງເຮົາຮູ້ຂອງແທ້ໆໆໆໄວ້ ບາດມີຄົນມາເວົ້າຢ່າງອື່ນ ຊັກຊວນໄປໃນທາງທີ່ຜິດ ເຮົາກໍມີສິ່ງທີ່ຢັ້ງຢືນແລ້ວ ວ່າພະໄຕປິດົກທີ່ເຮົາຮູ້ມາ ຕ່າງເຂົາເວົ້າໃຫ້ເຮົາຟັງ ເຮົາກໍບໍ່ເຊື່ອເຂົາ ເພາະຄວາມຮູ້ທີ່ເຮົາໄດ້ ເປັນຂອງຈິງຈາກ ພະໄຕປິດົກນັ້ນແລ້ວ. ເຮົາຂໍຕື່ມຂໍ້ມູນນຳຕື່ມ:1. 1.ທ່ານຄວນຕັ້ງຫົວຂໍ້ກັບເນື້ອໃນກະທູ້ໃຫ້ສອບຄ່ອງກັນ 2. 2.ເນື້ອໃນຂອງກະທູ້ເວົ້າເຖິງການທານ ການທານໃນທີ່ນີ້ພຣະອົງໝາຍເຖິງ ການທານທີ່“ຖືກຕ້ອງ” ກ່ຽວກັບການທານທີ່ຖືກຕ້ອງນັ້ນ ຖ້າໃຜຢາກຮູ້ຕື່ມກໍ່ໄປຊອກຫາຕື່ມໃນພຣະໄຕປິດົກ ແລ້ວທ່ານຈະຮູ້ ວ່າການທານທີ່ຖືກຕ້ອງເປັນແນວໃດ ບໍ່ແມ່ນວ່າການໃຫ້ທຸກຄັ້ງຈະເປັນບຸນໝົດ ຢາກໃຫ້ອັນໃດ ກໍ່ໃຫ້ ຢາກໃຫ້ໃຜກໍ່ໃຫ້ ໂດຍບໍ່ສຶກສາໃຫ້ລະອຽດສາກ່ອນວ່າພຣະອົງເພິ່ນຫ້າມແນວໃດ ເຊັ່ນ ເພິ່ນຫ້າມບໍ່ໃຫ້ພິຂຸຮັບເງິນ ຮັບບໍ່ໄດ້ ຜິດວິໄນ ເປັນບາບ ເປັນນິສະຄີຍະປາຈິດຕີ ແລະຫ້າມບໍ່ໃຫ້ຖວາຍເງິນໃຫ້ພິຂຸໂດຍກົງ ເປັນບາບອີກ ກະໄປພາກັນເຮັດເຕັມບ້ານເຕັມເມືອງ ການທານແບບນີ້ມີແຕ່ບາບ ບໍ່ແມ່ນບຸນແລ້ວກະພາກັນເຂົ້າໃຈເອົາເອງວ່າເປັຮບຸນ ເພາະເຂົາເຈົ້າບໍ່ເຂົ້າໃຈ ບໍ່ໄດ້ສຶກສາໃຫ້ລະອຽດ ໃຜພາເຮັດ ກະພາເຮັດເປັນປະເພນີ ມາເລີຍ
ນີ້ຫົວຂໍ້ກະທູ້ກົງກັບເນື້ອໃນແລ້ວ ຄັກປານຫຍັງ ສິດວັດສາມແຍກຜູ້ເປັນເດັຍລະຖີມາເອງເລີຍ 55555 ເພິ່ນຫ້າມບໍ່ໃຫ້ພິຂຸຮັບເງິນ ຮັບບໍ່ໄດ້ ຜິດວິໄນ ເປັນບາບ ເປັນນິສະຄີຍະປາຈິດຕີ ນີ້ລະຈຶ່ງ ຕັ້ງກະທູ້ນີ້ ເພື່ອໃຫ້ຜູ້ຍັງບໍ່ຮູ້ແຈ້ງໄດ້ເຫັນແຈ້ງແຫ່ງການທານ, ພະວັດສາມແຍກ ເພັດຊະບູນ ເບິ່ງຄືຈັ່ງວ່າບໍ່ຢຶດຕິດວັດຖຸ ທີ່ແທ້ການຍົກບັນຫາເງິນ ມານັ້ນຕິດໃນຕົວວັດຖຸ ຄືຕິດໃນສິ່ງສົມມຸດ ຄືເຈັ້ຍ ເຊິ່ງເຂົາວ່າທະນະບັດ ແລ້ວຕົວະລູກສິດຜູ້ໂງ່ເຂົາວ່ານັ້ນແມ່ນເງິນ ລູກສິດກໍເອົາມາຂະຫຍາຍຄວາມຕໍ່ວ່ານັ້ນແມ່ນເງິນ ແລ້ວກະຕິດມັນ ຕິດມັນຈົນແຍກບໍ່ອອກວ່າອັນໃດເປັນເງິນ ຄຳ ເພັດນິນຈິນດາ (ໂດຍທຳມະຊາດ) ທີ່ພະພຸດທະເຈົ້າຫ້າມ ແລະອັນໃດເປັນເຈັ້ຍ ທີ່ວ່າທະນະບັດ, ເຊິ່ງມັນບໍ່ຄົງທົນຖາວອນບໍ່ໃຫ້ໂທດໃນທາງກົງເໝືອນກັບເງິນ ຄຳເພັດນິນຈິນດາ (ນີ້ແລ້ວ ຄືການທຳລາຍພຸດທະສາສະໜາ ອັນເປັນສາສະໜາສູງສຸດຂອງໂລກ ໂດຍອາໄສສັດທາຂາດປັນຍາ ເຊິ່ງຜູ້ທຳລາຍສັດທາ ຄວາມເຊື່ອຄົນອື່ນ ເປັນບາບກວ່າການຖືຄອງເຈັ້ຍ ອັນຮຽກວ່າທະນະບັດນັ້ນ.
- ຄຳວ່າ ທານ ຄືການໃຫ້ ເສັຍສະຫຼະເຊິ່ງປັດໄຈ 4 ທານຈະໄດ້ຜົນຫຼາຍຫຼືນ້ອຍບໍ່ແມ່ນວັດຖຸເງິນຄຳ ແຕ່ຫາກແມ່ນຄວາມປາສາທະ ຄວາມເຫຼື້ອມໃສ ປະກອບດ້ວຍຕົວປັນຍາ, ອັນວ່າທະນະບັດ ນັ້ນກົດໝາຍບອກວ່າ ສາມາດຊື້ສິ່ງຂອງ ແລະແລກປ່ຽນສິ່ງຂອງໄດ້ ສະນັ້ນຜູ້ທານເງິນ ເທົ່າກັບການທານປັດໄຈສີ່ ເຊິ່ງຜູ້ສະຫຼາດເຂົາເລືອກທຳ ແລະທຳດ້ວຍສັດທາ ປາສາທະດ້ວຍ ນັ້ນລະ ຄື ບຸນຂອງເຂົາ ທານຍາມໃດກໍໄດ້ບຸນແທ້ໆໆໆໆໆ ແລະຫາກຈະທານສິ່ງໃດ ແບບໃດ ອານິສົງຂອງການທານເປັນສິ່ງໃດ ກໍໃຫ້ເບິ່ງຕາມລິ່ງໃນກະທູ້ນັ້ນ ແລ້ວຈະຮູ້ເອງ ແລະປ້ອງກັນຂະບວນການ ທຳລາຍຄວາມສັດທາ ແລະຄວາມເຊື່ອໃນສາສະໜາໄດ້. (ນີ້ແລ້ວຫົວຂໍ້ຂອງກະທູ້ ມັນກົງກັບເນື້ອໃນເລື່ອງ ຄືຂະບວນການທຳລາຍສາສະໜາມັນມາທຸກຮູບແບບ ທັງເວົ້າເລື່ອງທານນີ້ແລ້ວເປັນ ຫຼັກ ເພາະເຂົາເບິ່ງເປືອກນອກ ເບິ່ງພຽງວັດຖຸພາຍນອກທີ່ເຫັນດ້ວຍຕາ ແຕ່ບໍ່ເຫັນດ້ວຍປັນຍາ
Anonymous wrote:ນີ້ຫົວຂໍ້ກະທູ້ກົງກັບເນື້ອໃນແລ້ວ ຄັກປານຫຍັງ ສິດວັດສາມແຍກຜູ້ເປັນເດັຍລະຖີມາເອງເລີຍ 55555 ເພິ່ນຫ້າມບໍ່ໃຫ້ພິຂຸຮັບເງິນ ຮັບບໍ່ໄດ້ ຜິດວິໄນ ເປັນບາບ ເປັນນິສະຄີຍະປາຈິດຕີ ນີ້ລະຈຶ່ງ ຕັ້ງກະທູ້ນີ້ ເພື່ອໃຫ້ຜູ້ຍັງບໍ່ຮູ້ແຈ້ງໄດ້ເຫັນແຈ້ງແຫ່ງການທານ, ພະວັດສາມແຍກ ເພັດຊະບູນ ເບິ່ງຄືຈັ່ງວ່າບໍ່ຢຶດຕິດວັດຖຸ ທີ່ແທ້ການຍົກບັນຫາເງິນ ມານັ້ນຕິດໃນຕົວວັດຖຸ ຄືຕິດໃນສິ່ງສົມມຸດ ຄືເຈັ້ຍ ເຊິ່ງເຂົາວ່າທະນະບັດ ແລ້ວຕົວະລູກສິດຜູ້ໂງ່ເຂົາວ່ານັ້ນແມ່ນເງິນ ລູກສິດກໍເອົາມາຂະຫຍາຍຄວາມຕໍ່ວ່ານັ້ນແມ່ນເງິນ ແລ້ວກະຕິດມັນ ຕິດມັນຈົນແຍກບໍ່ອອກວ່າອັນໃດເປັນເງິນ ຄຳ ເພັດນິນຈິນດາ (ໂດຍທຳມະຊາດ) ທີ່ພະພຸດທະເຈົ້າຫ້າມ ແລະອັນໃດເປັນເຈັ້ຍ ທີ່ວ່າທະນະບັດ, ເຊິ່ງມັນບໍ່ຄົງທົນຖາວອນບໍ່ໃຫ້ໂທດໃນທາງກົງເໝືອນກັບເງິນ ຄຳເພັດນິນຈິນດາ (ນີ້ແລ້ວ ຄືການທຳລາຍພຸດທະສາສະໜາ ອັນເປັນສາສະໜາສູງສຸດຂອງໂລກ ໂດຍອາໄສສັດທາຂາດປັນຍາ ເຊິ່ງຜູ້ທຳລາຍສັດທາ ຄວາມເຊື່ອຄົນອື່ນ ເປັນບາບກວ່າການຖືຄອງເຈັ້ຍ ອັນຮຽກວ່າທະນະບັດນັ້ນ.- ຄຳວ່າ ທານ ຄືການໃຫ້ ເສັຍສະຫຼະເຊິ່ງປັດໄຈ 4 ທານຈະໄດ້ຜົນຫຼາຍຫຼືນ້ອຍບໍ່ແມ່ນວັດຖຸເງິນຄຳ ແຕ່ຫາກແມ່ນຄວາມປາສາທະ ຄວາມເຫຼື້ອມໃສ ປະກອບດ້ວຍຕົວປັນຍາ, ອັນວ່າທະນະບັດ ນັ້ນກົດໝາຍບອກວ່າ ສາມາດຊື້ສິ່ງຂອງ ແລະແລກປ່ຽນສິ່ງຂອງໄດ້ ສະນັ້ນຜູ້ທານເງິນ ເທົ່າກັບການທານປັດໄຈສີ່ ເຊິ່ງຜູ້ສະຫຼາດເຂົາເລືອກທຳ ແລະທຳດ້ວຍສັດທາ ປາສາທະດ້ວຍ ນັ້ນລະ ຄື ບຸນຂອງເຂົາ ທານຍາມໃດກໍໄດ້ບຸນແທ້ໆໆໆໆໆ ແລະຫາກຈະທານສິ່ງໃດ ແບບໃດ ອານິສົງຂອງການທານເປັນສິ່ງໃດ ກໍໃຫ້ເບິ່ງຕາມລິ່ງໃນກະທູ້ນັ້ນ ແລ້ວຈະຮູ້ເອງ ແລະປ້ອງກັນຂະບວນການ ທຳລາຍຄວາມສັດທາ ແລະຄວາມເຊື່ອໃນສາສະໜາໄດ້. (ນີ້ແລ້ວຫົວຂໍ້ຂອງກະທູ້ ມັນກົງກັບເນື້ອໃນເລື່ອງ ຄືຂະບວນການທຳລາຍສາສະໜາມັນມາທຸກຮູບແບບ ທັງເວົ້າເລື່ອງທານນີ້ແລ້ວເປັນ ຫຼັກ ເພາະເຂົາເບິ່ງເປືອກນອກ ເບິ່ງພຽງວັດຖຸພາຍນອກທີ່ເຫັນດ້ວຍຕາ ແຕ່ບໍ່ເຫັນດ້ວຍປັນຍາ
ພຣະສາດສະດາຫ້າມບໍ່ໃຫ້ພິສຸຮັບເງິນ ຫ້າມບໍ່ໃຫ້ມີເງິນມີທອງ ຫ້າມບໍ່ໃຫ້ຫຍຸ້ງກ່ຽວກັບການຄ້າ ຫ້າມບໍ່ໃຫ້ປະຕິບັດເໝືອນວິທີການຂອງໂຍມ ແລ້ວທ່ານເອົາໄປບອກວ່າ ບໍ່ເປັນຫຍັງ ລະຂໍຖາມແນ່ ວ່າ ໃຜກັນແທ້ທີ່ທຳລາຍສາດສະໜາ? ຂໍ້ຫ້າມກະມີປະກົດເປັນຫຼັກຖານອ້າງອີງໃນພຣະໄຕປີດົກຢູ່ ລະທ່ານຄືບໍ່ເອົາເລື່ອງນີ້ມາເວົ້າ ທ່ານກໍ່ເປັນຄົນເວົ້າເອງບໍ່ແມ່ນຫວາ ວ່າ “ແທນທີ່ເຮົາຈະໄປເຊື່ອແນວຄິດນອກພະໄຕປິດົກ ຄືສຶກສາເລື່ອງທານ ສິນ ພາວະນາ ໃຫ້ມີສັດທາແກ່ກ້າ ເຂົາມາຕົວະເຮົາ ຫຼືເຂົາມາທຳລາຍຄວາມເຊື່ອເຮົາບໍ່ໄດ້ ເພາະເຮົາຮູ້ຈາກພະໄຕປິດົກ ເໝືອນຟັງທຳຈາກພະໂອດ ພະພຸດທະອົງເອງ.” ມັນກະມີຢູ່ເດໃນພຣະໄຕປີດົກ ຄືບໍ່ເອົາມາເວົ້າ ຢູ່ເຫຼັ້ມ 3 ຫນ້າ 940 ເເຖວ 17 ຫັ້ນ ຫຼືທ່ານເລືອກເອົາແຕທຳມະທີ່ຖືກໃຈທ່ານມາເວົ້າ ໂຕໃດບໍ່ຖືກໃຈກໍ່ບໍ່ເອົາມາແບບຊັ້ນບໍ່?
Anonymous wrote:Anonymous wrote:ນີ້ຫົວຂໍ້ກະທູ້ກົງກັບເນື້ອໃນແລ້ວ ຄັກປານຫຍັງ ສິດວັດສາມແຍກຜູ້ເປັນເດັຍລະຖີມາເອງເລີຍ 55555 ເພິ່ນຫ້າມບໍ່ໃຫ້ພິຂຸຮັບເງິນ ຮັບບໍ່ໄດ້ ຜິດວິໄນ ເປັນບາບ ເປັນນິສະຄີຍະປາຈິດຕີ ນີ້ລະຈຶ່ງ ຕັ້ງກະທູ້ນີ້ ເພື່ອໃຫ້ຜູ້ຍັງບໍ່ຮູ້ແຈ້ງໄດ້ເຫັນແຈ້ງແຫ່ງການທານ, ພະວັດສາມແຍກ ເພັດຊະບູນ ເບິ່ງຄືຈັ່ງວ່າບໍ່ຢຶດຕິດວັດຖຸ ທີ່ແທ້ການຍົກບັນຫາເງິນ ມານັ້ນຕິດໃນຕົວວັດຖຸ ຄືຕິດໃນສິ່ງສົມມຸດ ຄືເຈັ້ຍ ເຊິ່ງເຂົາວ່າທະນະບັດ ແລ້ວຕົວະລູກສິດຜູ້ໂງ່ເຂົາວ່ານັ້ນແມ່ນເງິນ ລູກສິດກໍເອົາມາຂະຫຍາຍຄວາມຕໍ່ວ່ານັ້ນແມ່ນເງິນ ແລ້ວກະຕິດມັນ ຕິດມັນຈົນແຍກບໍ່ອອກວ່າອັນໃດເປັນເງິນ ຄຳ ເພັດນິນຈິນດາ (ໂດຍທຳມະຊາດ) ທີ່ພະພຸດທະເຈົ້າຫ້າມ ແລະອັນໃດເປັນເຈັ້ຍ ທີ່ວ່າທະນະບັດ, ເຊິ່ງມັນບໍ່ຄົງທົນຖາວອນບໍ່ໃຫ້ໂທດໃນທາງກົງເໝືອນກັບເງິນ ຄຳເພັດນິນຈິນດາ (ນີ້ແລ້ວ ຄືການທຳລາຍພຸດທະສາສະໜາ ອັນເປັນສາສະໜາສູງສຸດຂອງໂລກ ໂດຍອາໄສສັດທາຂາດປັນຍາ ເຊິ່ງຜູ້ທຳລາຍສັດທາ ຄວາມເຊື່ອຄົນອື່ນ ເປັນບາບກວ່າການຖືຄອງເຈັ້ຍ ອັນຮຽກວ່າທະນະບັດນັ້ນ.- ຄຳວ່າ ທານ ຄືການໃຫ້ ເສັຍສະຫຼະເຊິ່ງປັດໄຈ 4 ທານຈະໄດ້ຜົນຫຼາຍຫຼືນ້ອຍບໍ່ແມ່ນວັດຖຸເງິນຄຳ ແຕ່ຫາກແມ່ນຄວາມປາສາທະ ຄວາມເຫຼື້ອມໃສ ປະກອບດ້ວຍຕົວປັນຍາ, ອັນວ່າທະນະບັດ ນັ້ນກົດໝາຍບອກວ່າ ສາມາດຊື້ສິ່ງຂອງ ແລະແລກປ່ຽນສິ່ງຂອງໄດ້ ສະນັ້ນຜູ້ທານເງິນ ເທົ່າກັບການທານປັດໄຈສີ່ ເຊິ່ງຜູ້ສະຫຼາດເຂົາເລືອກທຳ ແລະທຳດ້ວຍສັດທາ ປາສາທະດ້ວຍ ນັ້ນລະ ຄື ບຸນຂອງເຂົາ ທານຍາມໃດກໍໄດ້ບຸນແທ້ໆໆໆໆໆ ແລະຫາກຈະທານສິ່ງໃດ ແບບໃດ ອານິສົງຂອງການທານເປັນສິ່ງໃດ ກໍໃຫ້ເບິ່ງຕາມລິ່ງໃນກະທູ້ນັ້ນ ແລ້ວຈະຮູ້ເອງ ແລະປ້ອງກັນຂະບວນການ ທຳລາຍຄວາມສັດທາ ແລະຄວາມເຊື່ອໃນສາສະໜາໄດ້. (ນີ້ແລ້ວຫົວຂໍ້ຂອງກະທູ້ ມັນກົງກັບເນື້ອໃນເລື່ອງ ຄືຂະບວນການທຳລາຍສາສະໜາມັນມາທຸກຮູບແບບ ທັງເວົ້າເລື່ອງທານນີ້ແລ້ວເປັນ ຫຼັກ ເພາະເຂົາເບິ່ງເປືອກນອກ ເບິ່ງພຽງວັດຖຸພາຍນອກທີ່ເຫັນດ້ວຍຕາ ແຕ່ບໍ່ເຫັນດ້ວຍປັນຍາ ພຣະສາດສະດາຫ້າມບໍ່ໃຫ້ພິສຸຮັບເງິນ ຫ້າມບໍ່ໃຫ້ມີເງິນມີທອງ ຫ້າມບໍ່ໃຫ້ຫຍຸ້ງກ່ຽວກັບການຄ້າ ຫ້າມບໍ່ໃຫ້ປະຕິບັດເໝືອນວິທີການຂອງໂຍມ ແລ້ວທ່ານເອົາໄປບອກວ່າ ບໍ່ເປັນຫຍັງ ລະຂໍຖາມແນ່ ວ່າ ໃຜກັນແທ້ທີ່ທຳລາຍສາດສະໜາ? ຂໍ້ຫ້າມກະມີປະກົດເປັນຫຼັກຖານອ້າງອີງໃນພຣະໄຕປີດົກຢູ່ ລະທ່ານຄືບໍ່ເອົາເລື່ອງນີ້ມາເວົ້າ ທ່ານກໍ່ເປັນຄົນເວົ້າເອງບໍ່ແມ່ນຫວາ ວ່າ “ແທນທີ່ເຮົາຈະໄປເຊື່ອແນວຄິດນອກພະໄຕປິດົກ ຄືສຶກສາເລື່ອງທານ ສິນ ພາວະນາ ໃຫ້ມີສັດທາແກ່ກ້າ ເຂົາມາຕົວະເຮົາ ຫຼືເຂົາມາທຳລາຍຄວາມເຊື່ອເຮົາບໍ່ໄດ້ ເພາະເຮົາຮູ້ຈາກພະໄຕປິດົກ ເໝືອນຟັງທຳຈາກພະໂອດ ພະພຸດທະອົງເອງ.” ມັນກະມີຢູ່ເດໃນພຣະໄຕປີດົກ ຄືບໍ່ເອົາມາເວົ້າ ຢູ່ເຫຼັ້ມ 3 ຫນ້າ 940 ເເຖວ 17 ຫັ້ນ ຫຼືທ່ານເລືອກເອົາແຕທຳມະທີ່ຖືກໃຈທ່ານມາເວົ້າ ໂຕໃດບໍ່ຖືກໃຈກໍ່ບໍ່ເອົາມາແບບຊັ້ນບໍ່?
ທ່ານຜູ້ນີ້ເວົ້າຖືກຕ້ອງ, ສ່ວນຜູ້ບອກວ່າພຣະຮັບເງິນໄດ້ນັ້ນ ແມ່ນຜູ້ທີ່ກໍາລັງທໍາລາຍສາສະໜາຕົວຈິງເລີຍ ຄໍາສອນທີ່ເປັນແກ່ນແທ້ຂອງພຣະພຸທທະເຈົ້ານັ້ນນາ ຊ່ວຍສຶກສາໃຫ້ລະອຽດແດ່ເດີ່ຈັ່ງມາຖຽງກັບໝູ່ຜູ້ຮູ້
ທ່ານຜູ້ຕອບກະທູ້ທີ່ໝາຍສີແດງຍາວໆນີ້ ທີ່ວ່າບໍ່ໃຫ້ພິສຸ(ທີ່ຈິງຕ້ອງວ່າພິກຂຸ ຕາມພາສາລາວນິຍົມ) ທ່ານມີຫຼັກຖານໃດ ທີ່ວ່າພະໃນສາສະໜາຮັບເງິນມແລະຄ້າຂາຍເໝືອນຍາດໂຍມ ຢາກຮູ້ແທ້
Anonymous wrote:Anonymous wrote:Anonymous wrote:ນີ້ຫົວຂໍ້ກະທູ້ກົງກັບເນື້ອໃນແລ້ວ ຄັກປານຫຍັງ ສິດວັດສາມແຍກຜູ້ເປັນເດັຍລະຖີມາເອງເລີຍ 55555 ເພິ່ນຫ້າມບໍ່ໃຫ້ພິຂຸຮັບເງິນ ຮັບບໍ່ໄດ້ ຜິດວິໄນ ເປັນບາບ ເປັນນິສະຄີຍະປາຈິດຕີ ນີ້ລະຈຶ່ງ ຕັ້ງກະທູ້ນີ້ ເພື່ອໃຫ້ຜູ້ຍັງບໍ່ຮູ້ແຈ້ງໄດ້ເຫັນແຈ້ງແຫ່ງການທານ, ພະວັດສາມແຍກ ເພັດຊະບູນ ເບິ່ງຄືຈັ່ງວ່າບໍ່ຢຶດຕິດວັດຖຸ ທີ່ແທ້ການຍົກບັນຫາເງິນ ມານັ້ນຕິດໃນຕົວວັດຖຸ ຄືຕິດໃນສິ່ງສົມມຸດ ຄືເຈັ້ຍ ເຊິ່ງເຂົາວ່າທະນະບັດ ແລ້ວຕົວະລູກສິດຜູ້ໂງ່ເຂົາວ່ານັ້ນແມ່ນເງິນ ລູກສິດກໍເອົາມາຂະຫຍາຍຄວາມຕໍ່ວ່ານັ້ນແມ່ນເງິນ ແລ້ວກະຕິດມັນ ຕິດມັນຈົນແຍກບໍ່ອອກວ່າອັນໃດເປັນເງິນ ຄຳ ເພັດນິນຈິນດາ (ໂດຍທຳມະຊາດ) ທີ່ພະພຸດທະເຈົ້າຫ້າມ ແລະອັນໃດເປັນເຈັ້ຍ ທີ່ວ່າທະນະບັດ, ເຊິ່ງມັນບໍ່ຄົງທົນຖາວອນບໍ່ໃຫ້ໂທດໃນທາງກົງເໝືອນກັບເງິນ ຄຳເພັດນິນຈິນດາ (ນີ້ແລ້ວ ຄືການທຳລາຍພຸດທະສາສະໜາ ອັນເປັນສາສະໜາສູງສຸດຂອງໂລກ ໂດຍອາໄສສັດທາຂາດປັນຍາ ເຊິ່ງຜູ້ທຳລາຍສັດທາ ຄວາມເຊື່ອຄົນອື່ນ ເປັນບາບກວ່າການຖືຄອງເຈັ້ຍ ອັນຮຽກວ່າທະນະບັດນັ້ນ.- ຄຳວ່າ ທານ ຄືການໃຫ້ ເສັຍສະຫຼະເຊິ່ງປັດໄຈ 4 ທານຈະໄດ້ຜົນຫຼາຍຫຼືນ້ອຍບໍ່ແມ່ນວັດຖຸເງິນຄຳ ແຕ່ຫາກແມ່ນຄວາມປາສາທະ ຄວາມເຫຼື້ອມໃສ ປະກອບດ້ວຍຕົວປັນຍາ, ອັນວ່າທະນະບັດ ນັ້ນກົດໝາຍບອກວ່າ ສາມາດຊື້ສິ່ງຂອງ ແລະແລກປ່ຽນສິ່ງຂອງໄດ້ ສະນັ້ນຜູ້ທານເງິນ ເທົ່າກັບການທານປັດໄຈສີ່ ເຊິ່ງຜູ້ສະຫຼາດເຂົາເລືອກທຳ ແລະທຳດ້ວຍສັດທາ ປາສາທະດ້ວຍ ນັ້ນລະ ຄື ບຸນຂອງເຂົາ ທານຍາມໃດກໍໄດ້ບຸນແທ້ໆໆໆໆໆ ແລະຫາກຈະທານສິ່ງໃດ ແບບໃດ ອານິສົງຂອງການທານເປັນສິ່ງໃດ ກໍໃຫ້ເບິ່ງຕາມລິ່ງໃນກະທູ້ນັ້ນ ແລ້ວຈະຮູ້ເອງ ແລະປ້ອງກັນຂະບວນການ ທຳລາຍຄວາມສັດທາ ແລະຄວາມເຊື່ອໃນສາສະໜາໄດ້. (ນີ້ແລ້ວຫົວຂໍ້ຂອງກະທູ້ ມັນກົງກັບເນື້ອໃນເລື່ອງ ຄືຂະບວນການທຳລາຍສາສະໜາມັນມາທຸກຮູບແບບ ທັງເວົ້າເລື່ອງທານນີ້ແລ້ວເປັນ ຫຼັກ ເພາະເຂົາເບິ່ງເປືອກນອກ ເບິ່ງພຽງວັດຖຸພາຍນອກທີ່ເຫັນດ້ວຍຕາ ແຕ່ບໍ່ເຫັນດ້ວຍປັນຍາ ພຣະສາດສະດາຫ້າມບໍ່ໃຫ້ພິສຸຮັບເງິນ ຫ້າມບໍ່ໃຫ້ມີເງິນມີທອງ ຫ້າມບໍ່ໃຫ້ຫຍຸ້ງກ່ຽວກັບການຄ້າ ຫ້າມບໍ່ໃຫ້ປະຕິບັດເໝືອນວິທີການຂອງໂຍມ ແລ້ວທ່ານເອົາໄປບອກວ່າ ບໍ່ເປັນຫຍັງ ລະຂໍຖາມແນ່ ວ່າ ໃຜກັນແທ້ທີ່ທຳລາຍສາດສະໜາ? ຂໍ້ຫ້າມກະມີປະກົດເປັນຫຼັກຖານອ້າງອີງໃນພຣະໄຕປີດົກຢູ່ ລະທ່ານຄືບໍ່ເອົາເລື່ອງນີ້ມາເວົ້າ ທ່ານກໍ່ເປັນຄົນເວົ້າເອງບໍ່ແມ່ນຫວາ ວ່າ “ແທນທີ່ເຮົາຈະໄປເຊື່ອແນວຄິດນອກພະໄຕປິດົກ ຄືສຶກສາເລື່ອງທານ ສິນ ພາວະນາ ໃຫ້ມີສັດທາແກ່ກ້າ ເຂົາມາຕົວະເຮົາ ຫຼືເຂົາມາທຳລາຍຄວາມເຊື່ອເຮົາບໍ່ໄດ້ ເພາະເຮົາຮູ້ຈາກພະໄຕປິດົກ ເໝືອນຟັງທຳຈາກພະໂອດ ພະພຸດທະອົງເອງ.” ມັນກະມີຢູ່ເດໃນພຣະໄຕປີດົກ ຄືບໍ່ເອົາມາເວົ້າ ຢູ່ເຫຼັ້ມ 3 ຫນ້າ 940 ເເຖວ 17 ຫັ້ນ ຫຼືທ່ານເລືອກເອົາແຕທຳມະທີ່ຖືກໃຈທ່ານມາເວົ້າ ໂຕໃດບໍ່ຖືກໃຈກໍ່ບໍ່ເອົາມາແບບຊັ້ນບໍ່? ທ່ານຜູ້ນີ້ເວົ້າຖືກຕ້ອງ, ສ່ວນຜູ້ບອກວ່າພຣະຮັບເງິນໄດ້ນັ້ນ ແມ່ນຜູ້ທີ່ກໍາລັງທໍາລາຍສາສະໜາຕົວຈິງເລີຍ ຄໍາສອນທີ່ເປັນແກ່ນແທ້ຂອງພຣະພຸທທະເຈົ້ານັ້ນນາ ຊ່ວຍສຶກສາໃຫ້ລະອຽດແດ່ເດີ່ຈັ່ງມາຖຽງກັບໝູ່ຜູ້ຮູ້
ເງິນ ຄື ເຈັ້ຍເປັນສິ່ງສົມມຸດ ເງິນທີ່ພະພຸດທະເຈົ້າຫ້າມຄອງ ຄື ເງິນແທ້, ຄຳແທ້, ບໍ່ໃຫ້ນຳມາຖື ຄອງ ປະດັບຕົກແຕ່ງຮ່າງກາຍ ສ່ວນເງິນນັ້ນດຽວນີ້ທຄືເຈັ້ຍ
ຄັນເຈົ້າຄິດວ່າມັນເປັນແຕ່ພຽງເຈ້ຍບໍ່ມີຄ່າຫຍັງ ໃຫ້ເຈົ້າເອົາກະເປົາບັກໃຫຍ່ ໄປເອົາຢູ່ທະນາຄານເບິ່ງເດີ່ ລອງເບິ່ງວ່າເຂົາຊິໃຫ້ເຈົ້າບໍ
ເຈົ້າກະບອກເຂົາວ່າ ອັນນີ້ແມ່ນເຈ້ຍຊື່ໆ ບໍ່ແມ່ນແນວມີລາຄາດອກ ...
ເງິນ ຄື ເຈັ້ຍເປັນສິ່ງສົມມຸດ ເງິນທີ່ພະພຸດທະເຈົ້າຫ້າມຄອງ ຄື ເງິນແທ້, ຄຳແທ້, ບໍ່ໃຫ້ນຳມາຖື ຄອງ ປະດັບຕົກແຕ່ງຮ່າງກາຍ ສ່ວນເງິນນັ້ນດຽວນີ້ທຄືເຈັ້ຍ -------------ກະລຸນາອ່ານເບິ່ງດ້ານລຸ່ມນີ້ นิสสัคคิยปาจิตตีย์ โกสิยวรรค สิกขาบทที่ ๘โย ปะนะ ภิกขุ ชาตะรูปะระชะตัง อุคคัณเหยยะ วา.....“อนึ่ง ภิกษุใด รับก็ดี ให้รับก็ดี ซึ่งทอง เงิน หรือยินดีทองเงินอันเขาเก็บไว้ให้, เป็นนิสสัคคิยปาจิตตีย์.” วิภังค์ที่ชื่อว่า ทอง ตรัสหมายทองคำ.ที่ชื่อว่า เงิน ได้แก่ กหาปณะ มาสกที่ทำด้วยโลหะ มาสกที่ทำด้วยไม้มาสกที่ทำด้วยครั่ง ซึ่งใช้เป็นมาตราสำหรับแลกเปลี่ยนซื้อขายกันได้.บทว่า รับ คือ รับเอง เป็นนิสสัคคีย์.บทว่า ให้รับ คือ ให้คนอื่นรับแทน เป็นนิสสัคคีย์.บทว่า หรือยินดีทองเงินอันเขาเก็บไว้ให้ ความว่า ยินดีทองเงินที่เขาเก็บไว้ให้ด้วยบอกว่า ของนี้จงเป็นของพระคุณเจ้า ดังนี้เป็นต้น,เป็นนิสสัคคีย์ ทอง เงินที่เป็นนิสสัคคีย์ ต้องเสียสละในท่ามกลางสงฆ์. อนาบัติ๑.ทองเงินตกอยู่ภายในวัดก็ดี ภายในที่อยู่ก็ดี, ภิกษุหยิบยกเองก็ดีใช้ให้หยิบยกก็ดี, แล้วเก็บไว้ด้วยตั้งใจว่า เป็นของผู้ใด, ผู้นั้นจักนำไปดังนี้๒.ภิกษุวิกลจริต ๓.ภิกษุอาทิกัมมิกะ ไม่ต้องอาบัติแล. ກະລຸນາອ່ານຕໍ່ໃນ Comment 001 ຕໍ່ໄປ ...
-------------
ກະລຸນາອ່ານເບິ່ງດ້ານລຸ່ມນີ້
นิสสัคคิยปาจิตตีย์ โกสิยวรรค สิกขาบทที่ ๘
โย ปะนะ ภิกขุ ชาตะรูปะระชะตัง อุคคัณเหยยะ วา.....
“อนึ่ง ภิกษุใด รับก็ดี ให้รับก็ดี ซึ่งทอง เงิน หรือยินดีทอง
เงินอันเขาเก็บไว้ให้, เป็นนิสสัคคิยปาจิตตีย์.”
วิภังค์
ที่ชื่อว่า ทอง ตรัสหมายทองคำ.
ที่ชื่อว่า เงิน ได้แก่ กหาปณะ มาสกที่ทำด้วยโลหะ มาสกที่ทำด้วยไม้
มาสกที่ทำด้วยครั่ง ซึ่งใช้เป็นมาตราสำหรับแลกเปลี่ยนซื้อขายกันได้.
บทว่า รับ คือ รับเอง เป็นนิสสัคคีย์.
บทว่า ให้รับ คือ ให้คนอื่นรับแทน เป็นนิสสัคคีย์.
บทว่า หรือยินดีทองเงินอันเขาเก็บไว้ให้ ความว่า ยินดีทอง
เงินที่เขาเก็บไว้ให้ด้วยบอกว่า ของนี้จงเป็นของพระคุณเจ้า ดังนี้เป็นต้น,
เป็นนิสสัคคีย์ ทอง เงินที่เป็นนิสสัคคีย์ ต้องเสียสละในท่ามกลางสงฆ์.
อนาบัติ
๑.ทองเงินตกอยู่ภายในวัดก็ดี ภายในที่อยู่ก็ดี, ภิกษุหยิบยกเองก็ดี
ใช้ให้หยิบยกก็ดี, แล้วเก็บไว้ด้วยตั้งใจว่า เป็นของผู้ใด, ผู้นั้นจักนำไปดังนี้
๒.ภิกษุวิกลจริต ๓.ภิกษุอาทิกัมมิกะ ไม่ต้องอาบัติแล.
ກະລຸນາອ່ານຕໍ່ໃນ Comment 001 ຕໍ່ໄປ ...
... ຕໍຈາກ Comment 001 ຂ້າງເທິງ
เรื่องต้นบัญญัติเจ้าของบ้านที่พระอุปนันทศากยบุตร เข้าไปฉันเป็นนิตย์ เตรียมเนื้อไว้ถวายในเวลาเช้า แต่เด็กร้องไห้ขอกินในเวลากลางคืน จึงให้เด็กกินไป รุ่งเช้าพระอุปนันทะเข้าไปในบ้านนั้น เขาจึงแจ้งเรื่องให้ทราบแล้วถามว่า “พระคุณเจ้าจะให้ผมนำกหาปณะไปแลกอะไรมา ขอรับ” ท่านพระอุปนันทะถามว่า“ท่านบริจาคทรัพย์ ๑ กหาปณะแก่อาตมาหรือ” เขาตอบว่าใช่ ท่านจึงกล่าวว่า”ท่านจงถวายกหาปณะนั้นแก่อาตมาเถิด” ทีนั้นเขาเอากหาปณะ ถวายแก่ท่านพระอุปนันทะ แล้วตำหนิ ประณาม โพนทะนาว่า “พระสมณะเชื้อสายศากยบุตรเหล่านี้รับรูปิยะ เหมือนพวกเรา”พระผู้มีพระภาคทรงทราบจึงบัญญัติสิกขาบท ห้ามภิกษุรับเอง ใช้ให้รับทองเงินหรือยินดีทองเงินที่เขาเก็บไว้เพื่อตน ทรงปรับอาบัตินิสสัคคิยปาจิตตีย์แก่ภิกษุผู้ล่วงละเมิด ต้องสละเงินทองที่ได้มานั้นแก่สงฆ์ (ภายหลังทรงอนุญาตให้ยินดีในปัจจัย ๔ ได้ คือ ทายกมอบเงินไว้แก่ไวยาวัจกร เพื่อให้จัดหาปัจจัย ๔ภิกษุต้องการอะไร ก็บอกให้เขาจัดหาให้ มีรายละเอียดอยู่หน้า ๒๕๓) องค์แห่งอาบัติ ๑.ของนั้นเป็นทองและเงินที่เป็นนิสสัคคิยวัตถุ ๒.เฉพาะเป็นของตัว ๓.รับเองหรือให้เขารับหรือเขาเก็บไว้ให้ ยินดีเอาอย่างใดอย่างหนึ่ง พร้อมด้วย องค์ ๓ ดังนี้ จึงเป็นนิสสัคคิยปาจิตตีย์ (บุพพสิกขาวรรณนาหน้า๑๖๗). คัมภีร์ภิกขุวิภังค์ ภาค ๒ (พระวินัยปิฏก เล่ม ๒)
เรื่องต้นบัญญัติ
เจ้าของบ้านที่พระอุปนันทศากยบุตร เข้าไปฉันเป็นนิตย์ เตรียมเนื้อ
ไว้ถวายในเวลาเช้า แต่เด็กร้องไห้ขอกินในเวลากลางคืน จึงให้เด็กกินไป รุ่งเช้า
พระอุปนันทะเข้าไปในบ้านนั้น เขาจึงแจ้งเรื่องให้ทราบแล้วถามว่า “พระคุณเจ้า
จะให้ผมนำกหาปณะไปแลกอะไรมา ขอรับ” ท่านพระอุปนันทะถามว่า
“ท่านบริจาคทรัพย์ ๑ กหาปณะแก่อาตมาหรือ” เขาตอบว่าใช่ ท่านจึงกล่าวว่า
”ท่านจงถวายกหาปณะนั้นแก่อาตมาเถิด” ทีนั้นเขาเอากหาปณะ ถวายแก่ท่าน
พระอุปนันทะ แล้วตำหนิ ประณาม โพนทะนาว่า “พระสมณะเชื้อสายศากยบุตร
เหล่านี้รับรูปิยะ เหมือนพวกเรา”
พระผู้มีพระภาคทรงทราบจึงบัญญัติสิกขาบท ห้ามภิกษุรับเอง ใช้ให้รับ
ทองเงินหรือยินดีทองเงินที่เขาเก็บไว้เพื่อตน ทรงปรับอาบัตินิสสัคคิยปาจิตตีย์
แก่ภิกษุผู้ล่วงละเมิด ต้องสละเงินทองที่ได้มานั้นแก่สงฆ์ (ภายหลังทรงอนุญาต
ให้ยินดีในปัจจัย ๔ ได้ คือ ทายกมอบเงินไว้แก่ไวยาวัจกร เพื่อให้จัดหาปัจจัย ๔
ภิกษุต้องการอะไร ก็บอกให้เขาจัดหาให้ มีรายละเอียดอยู่หน้า ๒๕๓)
องค์แห่งอาบัติ ๑.ของนั้นเป็นทองและเงินที่เป็นนิสสัคคิยวัตถุ ๒.เฉพาะเป็นของตัว ๓.รับเองหรือให้เขารับ
หรือเขาเก็บไว้ให้ ยินดีเอาอย่างใดอย่างหนึ่ง พร้อมด้วย องค์ ๓ ดังนี้ จึงเป็นนิสสัคคิยปาจิตตีย์ (บุพพสิกขาวรรณนา
หน้า๑๖๗).
คัมภีร์ภิกขุวิภังค์ ภาค ๒ (พระวินัยปิฏก เล่ม ๒)
Anonymous wrote:ເງິນ ຄື ເຈັ້ຍເປັນສິ່ງສົມມຸດ ເງິນທີ່ພະພຸດທະເຈົ້າຫ້າມຄອງ ຄື ເງິນແທ້, ຄຳແທ້, ບໍ່ໃຫ້ນຳມາຖື ຄອງ ປະດັບຕົກແຕ່ງຮ່າງກາຍ ສ່ວນເງິນນັ້ນດຽວນີ້ທຄືເຈັ້ຍ -------------ກະລຸນາອ່ານເບິ່ງດ້ານລຸ່ມນີ້ นิสสัคคิยปาจิตตีย์ โกสิยวรรค สิกขาบทที่ ๘โย ปะนะ ภิกขุ ชาตะรูปะระชะตัง อุคคัณเหยยะ วา.....“อนึ่ง ภิกษุใด รับก็ดี ให้รับก็ดี ซึ่งทอง เงิน หรือยินดีทองเงินอันเขาเก็บไว้ให้, เป็นนิสสัคคิยปาจิตตีย์.” วิภังค์ที่ชื่อว่า ทอง ตรัสหมายทองคำ.ที่ชื่อว่า เงิน ได้แก่ กหาปณะ มาสกที่ทำด้วยโลหะ มาสกที่ทำด้วยไม้มาสกที่ทำด้วยครั่ง ซึ่งใช้เป็นมาตราสำหรับแลกเปลี่ยนซื้อขายกันได้.บทว่า รับ คือ รับเอง เป็นนิสสัคคีย์.บทว่า ให้รับ คือ ให้คนอื่นรับแทน เป็นนิสสัคคีย์.บทว่า หรือยินดีทองเงินอันเขาเก็บไว้ให้ ความว่า ยินดีทองเงินที่เขาเก็บไว้ให้ด้วยบอกว่า ของนี้จงเป็นของพระคุณเจ้า ดังนี้เป็นต้น,เป็นนิสสัคคีย์ ทอง เงินที่เป็นนิสสัคคีย์ ต้องเสียสละในท่ามกลางสงฆ์. อนาบัติ๑.ทองเงินตกอยู่ภายในวัดก็ดี ภายในที่อยู่ก็ดี, ภิกษุหยิบยกเองก็ดีใช้ให้หยิบยกก็ดี, แล้วเก็บไว้ด้วยตั้งใจว่า เป็นของผู้ใด, ผู้นั้นจักนำไปดังนี้๒.ภิกษุวิกลจริต ๓.ภิกษุอาทิกัมมิกะ ไม่ต้องอาบัติแล.ກະລຸນາອ່ານຕໍ່ໃນ Comment 001 ຕໍ່ໄປ ...
ເງິນ ຄື ເຈັ້ຍເປັນສິ່ງສົມມຸດ ເງິນທີ່ພະພຸດທະເຈົ້າຫ້າມຄອງ ຄື ເງິນແທ້, ຄຳແທ້, ບໍ່ໃຫ້ນຳມາຖື ຄອງ ປະດັບຕົກແຕ່ງຮ່າງກາຍ ສ່ວນເງິນນັ້ນດຽວນີ້ທຄືເຈັ້ຍ -------------ກະລຸນາອ່ານເບິ່ງດ້ານລຸ່ມນີ້ นิสสัคคิยปาจิตตีย์ โกสิยวรรค สิกขาบทที่ ๘โย ปะนะ ภิกขุ ชาตะรูปะระชะตัง อุคคัณเหยยะ วา.....“อนึ่ง ภิกษุใด รับก็ดี ให้รับก็ดี ซึ่งทอง เงิน หรือยินดีทองเงินอันเขาเก็บไว้ให้, เป็นนิสสัคคิยปาจิตตีย์.” วิภังค์ที่ชื่อว่า ทอง ตรัสหมายทองคำ.ที่ชื่อว่า เงิน ได้แก่ กหาปณะ มาสกที่ทำด้วยโลหะ มาสกที่ทำด้วยไม้มาสกที่ทำด้วยครั่ง ซึ่งใช้เป็นมาตราสำหรับแลกเปลี่ยนซื้อขายกันได้.บทว่า รับ คือ รับเอง เป็นนิสสัคคีย์.บทว่า ให้รับ คือ ให้คนอื่นรับแทน เป็นนิสสัคคีย์.บทว่า หรือยินดีทองเงินอันเขาเก็บไว้ให้ ความว่า ยินดีทองเงินที่เขาเก็บไว้ให้ด้วยบอกว่า ของนี้จงเป็นของพระคุณเจ้า ดังนี้เป็นต้น,เป็นนิสสัคคีย์ ทอง เงินที่เป็นนิสสัคคีย์ ต้องเสียสละในท่ามกลางสงฆ์. อนาบัติ๑.ทองเงินตกอยู่ภายในวัดก็ดี ภายในที่อยู่ก็ดี, ภิกษุหยิบยกเองก็ดีใช้ให้หยิบยกก็ดี, แล้วเก็บไว้ด้วยตั้งใจว่า เป็นของผู้ใด, ผู้นั้นจักนำไปดังนี้๒.ภิกษุวิกลจริต ๓.ภิกษุอาทิกัมมิกะ ไม่ต้องอาบัติแล.ກະລຸນາອ່ານຕໍ່ໃນ Comment 001 ຕໍ່ໄປ ...
-ໃຫ້ອ່ານ ແລະວິເຄາະຕາມທີ່ມີຄົນຄອມເມັນມານີ້ ເປັນຂໍ້ໆໄປວ່າ ອັນໃດທີ່ພະພຸດທະເຈົ້າຫ້າມຫຼືບໍ່ຫ້າມກ່ຽວກັບ ຄຳ ເງິນ ແລະອາບັດນັ້ນໜັກເບົາຂະໜາດໃດ ເມື່ອຜິດແລ້ວໃຫ້ບົດລົງໂທດຫຼາຍນ້ອຍຂະໜາດໃດ ບໍ່ແມ່ນວ່າເຫັນວ່າຜິດແລ້ວ ຜິດແທ້ຜິດວ່າ ໃຫ້ເບິ່ງບົດອາບັດ ກັບອະນາບັດສົມທຽບດ້ວຍ ບໍ່ແມ່ນຊິພິຈາລະອາອັນ ໃດໂດຍຊ້າຍຈັດ ຂວາໂພດ ມັນເປັນການທຳລາຍລະບົບ ທຳລາຍຄວາມເຊື່ອ ໂດຍທີ່ສັດທາ ການສັດທາໂດຍໄຮ້ປັນຍາ ເປັນການທຳລາຍ ທີ່ອັນຕະລາຍທີ່ສຸດ.
- ການຈະເຊື່ອອັນໃດ ໃຫ້ໃຊ້ພະໄຕປິດົກ ໃຊ້ຫຼັກອື່ນປະກອບດ້ວຍ ທີ່ສຳຄັນຫຼັກກາລາມະສູດສິບ
ອາບັດນິດສັກຄີປາຈິດຕີ ແປວ່າຫຍັງ ເປັນອາບັດໜັກຫຼືເບົາ ໃຫ້ອ່ານຕາມລິງນີ້
ຂໍ້ທີ່ວ່າດ້ວຍເງິນ ຄຳ
๑. เป็นนิสสัคคีย์โดยวัตถุ ทองเงิน ของเป็นกัปปิยะที่แลกเปลี่ยนด้วยรูปิยะ สันถัตที่หล่อเจือด้วยไหม สันถัตที่หล่อด้วยขนเจียมดำล้วน สันถัตที่หล่อใช้ขนเจียมดำเกินส่วน
ຂໍ້ທີ່ວ່າດ້ວຍວິທີເສຍສະຫຼະ
ນິດສັກຄີປາຈິດຕີ ເມື່ອຕ້ອງເຂົ້າແລ້ວ ແມ່ນໃຫ້ເສຍສະຫຼະທ່າມກາງສົງ ແລະກໍສັບອາບັດ (ປົງອາບັດ ອາບັດນັ້ນກໍໝົດໄປ)
วิธีเสียสละ
๑. ถ้าการต้องอาบัตินั้น เป็นเหตุอื้อฉาวกระฉ่อน เป็นที่รังเกียจของคนมาก ควรสละในสงฆ์
๒. ถ้าไม่มีใครถือเอาเป็นข้อรังเกียจใหญ่โต ควรสละแก่บุคคล
๓. ถ้าเป็นของไม่ควรบริโภค คำเสียสละไม่ควรจะว่า “สงฺฆสฺส” แก่สงฆ์ “อายสฺมโต” แก่ท่าน ควรจะว่าเพียง “อิมาหํ นิสชฺชามิ” ข้าพเจ้าสละ
ของนี้เสีย เพราะเป็นของอกัปปิยะ สงฆ์ก็ดี บุคคลก็ดี จะรับเอาไว้อย่างไร สมควรมอบให้แก่คฤหัสถ์หรือทิ้งเสีย อนุโลมตามอย่างเงินทอง
๔. ของเป็นนิสสัคคีย์ แต่สูญหายไปเสีย ไม่มีจะสละ เป็นแต่เพียงแสดงอาบัติเท่านั้น
อาบัติหมวดนี้ลงไป จัดเป็นอาบัติเบา เรียกว่า ลหุกาบัติ และ จะพ้นได้ด้วยวิธีแสดง เรียกว่า เทศนาคามินี ถุลลุจจัยก็จัดเข้าหมวดนี้เหมือนกัน
ເມື່ອຍາດໂຍມມີສັດທາຕໍ່ສາສະໜາ ສະແດງຕົນເປັນອຸປາສົກ ອຸປາສິກາ ຢາກອຸປະຖຳພະສົງຜູ້ດຳລົງຕົນເພື່ອສຶກສາຄຳສອນຂອງສາສະໜາໄວ້ ຕ້ອງອາໄສປັດໄຈສີ່ ແລະສິ່ງທີ່ເປັນຮູບຂອງເງິນ ຫຼືວັດຖຸອື່ນທີ່ເຂົາມີ ເຂົາຈຶ່ງຫາວິທີຖວາຍທານຕ່າງໆ ບາງຢ່າງບໍ່ຕ້ອງອາບັດ ບາງຢ່າງຕ້ອງອາບັດ ແຕ່ເປັນອາບັດເລັກໆນ້ອຍ ເສຍສະຫຼະ ຫຼືສະແດງອາບັດ ກໍໝົດໄປ ຫຼືທຳວິທີອື່ນໃດ ທີ່ພະວິໄນອະນຸຍາດ ແຕ່ດ້ວຍສັດທາ ກໍຫາວິທີຖວາຍທານພະສົງ ດ້ວຍການເອົາວັດຖຸນັ້ນໄປແປຮູບເປັນວິທີອື່ນ ປີດບັງໂດຍມີຂອງຫໍ່ ຫຼືເຮັດບ້າງ ເຮັດກາລະພືກອື່ນໆ ຈຶ່ງເກີດ ເປັນວັດທະນະທຳຂອງຊາວພຸດທຸກ ປະເທດມາຮອດປັດຈຸບັນນີ້.
ອ່ານຕາມລິງ ນັ້ນຈະໄດ້ຄວາມຮູ້ເພີ່ມຕື້ມ ແລະຈະເຮັດໃຫ້ສັດທາ ແລະປັນຍາຕໍ່ສາສະໜາຂອງເຂົາໝັ້ນຄົງບໍ່ສັ່ນຄອນ(ຕ້ອງຖືໂຕສັດທາ ແລະປັນຍາເປັນຫຼັກ)