Pasalao

ຂ້າພະເຈົ້າກໍ່ແມ່ນໜື່ງໃນຈຳນວນຜູ້ທີ່ຕ້ອງໄດ້ເຂົ້າເປັນສະມາຊິກ ອປສ. ສີ່ງທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຢາກສະເໜີຂື້ນເປັນຂໍ້ສົນທະນາຢູ່ໃນນີ້ກໍ່ແມ່ນເກັບກຳມາຈາກຫາງສຽງ

ຈົ່ມວ່າໃນສັງຄົມ ແລະ ບັນຫາທີ່ຂ້າພະເຈົ້າແລະຄອບຄົວຕ້ອງປະເຊີນເອງ, ຖ້າຜິດພາດກໍຂໍອະໄພນຳເດີ່:

1. ບັນຫາທີ່ເພີ່ນເອີ້ນວ່າພະຍາດອາຊີບນັ້ນ ເພີ່ນຈະນິຍາມໄວ້ວ່າ: ເຮັດວຽກຢູ່ກັບຝຸ່ນ, ທາດເຄມີ ເປັນຕົ້ນ ເຊີ່ງເພີ່ນຈະເນັ້ນໃສ່ແຕ່ຜູ້ເຮັດວຍກຢູ່ໂຮງຈັກ ໂຮງງານ.

ມີຫລາຍຄົນມັກສະເໜີຖາມແຕ່ບໍ່ມີຄຳຕອບນັ້ນກໍ່ຄື ພະຍາດໄຂ້ຍຸງ (malaria) ທີ່ຕິດເຊື້ອມາຈາກເວລາໄປປະຕິບັດໜ້າທີ່ຢູ່ເຂດຊົນນະບົດຫ່າງໄກໂດຍສະເພາະ

ແມ່ນຜູ້ເຮັດວຽກຢູ່ໃນຂະແໜງການກໍ່ສ້າງ, ວຽກພັດທະນາ, ວຽກໂຄງລ່າງຕ່າງໆ

2. ອີກບັນຫາໜື່ງທີ່ເພີ່ນເອີ້ນວ່າອຸປະຕິເຫດແຮງງານ ເພີ່ນກໍ່ເນັ້ນໃສ່ແຕ່ເຫດການທີ່ເກີດຢູສະເພາະແຕ່ໃນໜ້າວຽກເທົ່ານັ້ນ. ກໍ່ມີການຕັ້ງຄຳຖາມ ແຕ່ບໍ່ມີຄຳຕອບ

ຄື: ເວລາຄົນໃດຄົນໜື່ງ ເດີນທາງໄປປະຕິບັດໜ້າທີ່ຕາມຄຳສັ່ງ ແຕ່ປະສົບອຸປະຕິເຫດໃນລະຫວ່າງທາງ ຈະບໍ່ຖືວ່າອຸປະຕິເຫດແຮງງານບໍ່?

3. ເວລາໄປໂຮງໝໍມີບັນຫາຫຍຸ້ງຍາກຫລາຍຢ່າງຄື:

    - ບ່ອນຈ້ຳກາ ອປສ ຢູ່ບ່ອນດຽວ ໄກຈາກບ່ອນກວດພະຍາດ ແລະ ບ່ອນເອົາຍາ, ກ່ອນຈະໄດ້ຢາຕ້ອງກັບມາອີກຮອບໜື່ງ ຖ້າຄົນເຈັບບໍ່ມີຜູ້ຊ່ວຍຈະຊັອກກ່ອນ

    - ຄົນເຈັບ ອປສ ແພດບໍ່ຄ່ອຍຈະເອົາໃຈໃສ່ເທົ່າໃດ, ໄດ້ຢາກໍ່ຢາລາຄາຖືກ, ຖ້າໄດ້ຢາລາຄາແພງ ອປສ ບໍ່ຜ່ານບອກໃຫ້ຊື້ເອງ. ມີຄັ້ງໜື່ງຄົນໃນຄອບຄົວຂອງ

ຂ້າພະເຈົ້າເຈັບເຖີງຂັ້ນຕ້ອງໄດ້ຜ່າຕັດ ກໍ່ແສນຍາກ ກວ່ານາຍໝໍຈະຮັບເຂົ້າຜ່າຕັດຈົນຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ໃຊ້ຄຳເວົາທີ່ຂ້ອນຂ້າງແຮງແດ່ໃສ່ນາຍໝໍ

   - ບາງຄັ້ງ ພະນັກງານ ອປສ ກໍ່ອືດອາດຊັກຊ້າປ່ອຍໃຫ້ຕ້ອງລໍຖ້າດົນ

ຂ້າພະເຈົ້າຈື່ງຄິດວ່າຖ້າຈະໃຫ້ຄົນເຂົ້າເປັນ ສະມາຊິກດ້ວຍຄວາມສະມັກໃຈຄົງຈະຍາກ ອາດຈະມີແຕ່ພວກຫົວໜ້າເທົ່ານັ້ນລະເຂົ້າເພື່ອເອົາທ່າຄວາມຄື

ແຕ່ພວກຫົວນ້າ ຫລື ເຈົ້ານາຍເພີ່ນບໍໄປໃຊ້ບໍລິການນີ້ດອກ ແມ່ນແຕ່ເສດຊີ້ນຄາແຂ້ວເພີ່ນກໍ່ຍົງຂ້າມໄປຝັ່ງໄທ