Pasalao

ເງີນເດືອນ ຈ່າຍເປັນອາທີດ  ສາມາດຜ່ອນ ເຮືອນ ລົດ ເມຍນ້ອຍຢູ່ເມືອງລາວໃດ້ຢູ່ຈັກຄົນສອງຄົນ

ຊີວິດຕອ້ງເຮັດວຽກຈຶ່ງມີເງິນຈ່າຍ ລາຍໄດ້ດີສົມຄວນແຕ່ລາຍຈ່າຍກໍຫຼາຍແຕ່ຖ້າສອງຜົວເມັຽ

ເຮັດວຽກກໍບໍ່ມີບັນຫາ ຖ້າວ່າງງານມີເງິນວ່າງງານໃຫ້ກິນແຕ່ບໍ່ຫຼາຍ

ວຽກການໂມງເປັນໂມງ ແມ່ນແທ້ ແຕ່ໝົດໂມງກໍໝົດອີ່ຫຼີບໍ່ມີອອກແຮງງານຟຣີ

ວຽກມີ້ໜຶ່ງແປດຊົ່ວໂມງ ກາງເວັນຈ່າຍທຳມະດາ ຕອນແລງ4ຫາ12 ຈ່າຍເພີ້ມ15% ກາງຄືນ 30%

ທິດໜຶ່ງເຮັດວຽກຫ້າມື້ ພັກເສົາ ອາທິດ ປີໜຶ່ງມີພັກຮ້ອນ4ອາທິດ ລາປ່ວຍປີໜຶ່ງ 10ມື້ ວັນພັກລາດຊະການ10ກ່ວາມື້ ບໍລະສັດຈ່າຍ

ລົດ ຄອບຄົວໜຶ່ງຢ່າງໜອ້ຍສອງຄັນ (ລົດເກງ) ບໍ່ແມ່ນຟຸມເຟືອຍແຕ່ມັນຈຳເປັນຕອ້ງໄດ້ໃຊ້

ຍາມຮອ້ນມີແອຣ໌ ຍາມໜາວມີເຄື່ອງສົ່ງຄວາມຮອ້ນ (Heater)

ອາຫານການກິນນຳເຂົ້າຈາກໄທ ຫວຽດນາມ ມີເກືອບໝົດທຸກແນວ ປາແດກ ເຂົ້າໜຽວ ຜັກ ໝາກໄມ້ ....

ຢູ່ຕ່າງປະເທດເຂົາກໍນັບເປັນພົລເມືອງຄົນໜຶ່ງຂອງປະເທດນັ້ນໆ...ມີສິດເທົ່າທຽມກັນທຸກຄົນ

ສຳຄັນເວລາເຈັບປ່ວຍ ຮັກສາຟຣີ ລູກໄດ້ຮຽນຟຣີ 

ທີວີ ສາມາດເບິ່ງຜ່ານດາວທຽມ ທຊລ1 ແຕ່ດົນໆຈຶ່ງເບິ່ງບໍ່ມີຫຍັງເປັນຕາສົນໃຈພໍປະມານ ເບິ່ງຊອ່ງໄທໄດ້ 20ກ່ວາຊ່ອງ

NO free healthcare in USA...

If you are 62, you can enroll in state Medicaid program.

You can't get in Medicare (Federal program) untill you're 65+.

If President Obama is re-elected, in 2014, the new law will take affect.

Everyone will have to have health insurance (you must buy it if you don't have

from your work place).

Anonymous wrote:

---

Kkon Lao khue kun wrote:

---

ຜ່ານມາມີແຕ່ລົມເລື່ອງປະເທດລາວ ແລະ ຄົນລາວ ກະເລີຍຕັ້ງຫົວຂໍ້ນີ້ຂື້ນມາສົນທະນາແດ່

ຢາກຮູ້ວ່າຊີວິດຄົນລາວທີ່ໄປຢູ່ຕ່າງແດນເປັນແນວໃດ ສະບາຍດີບໍ່ ເວົ້າສູ່ກັນຟັງແດ່ກະດີໃດ໋

---

 ຕັ້ງປະເດນນີ້ຂຶ້ນມາຖາມຫາໄສ້ແຕກຫຍັງ ?

ກະດຽວຮູ້ກັນ ຖາມກັນມາຫຼາຍປີ ໃຜໆມັນກະຮູ້ກັນໝົດ !

ມີແຕ່ກາຍເປັນປະເດນຜິດຖຽງກັນ ເວົ້າໃສ່ກັນ ດ່າກັນ

ເຫັນບໍ່ ຕົວຢ່າງຂ້າງເທິງນີ້ !!

 

ໝໍ່ນີ້ມັນໄປຢູ່ໃສມາ ຈຶ່ງມາຫາກໍຖາມຄໍາບ້າໆນີ້ ????

 

ເບິ່ງຕັ້ງເຈດຕະນາສ້າງເລື່ອງ ແນ່ນອນ

 

ພີ່ນ້ອງເຊົາເດີ ຢ່າຕໍ່ຄວາມມັນ

---

 WILL BACK LAOS  IN A COUPLE YEARS.. BEEN LIVING IN MANY COUNTRIES IN EUROPE..GERMANY , FRANCE, SWISS AND NOW  IN ENGLAND. JUST WANT TO SAY THAT= NO PLACE LIKE LAOS!!! THANK YOU!

ຂ້ານ້ອຍໜີມາຕັ້ງຖິ່ນຖານຢູ່ພາກໃຕ້ຂອງຣັຖCalifornia ປະເທດສະຫະຣັຖອາເມຣິກາ ເປັນເວລາ 32 ປີແລ້ວ

ໂດຍອາໃສຮັບເງິນປະຊາສົງເຄາະເພາະມີບັນຫາສຸຂະພາບ(ໄສ້ບໍ່ດີ)ແລະອີກຢ່າງກໍ່ເວົ້າ ອ່ານແລະຂຽນພາສາອັງກິດບໍ່ໄດ້.

ຄົນທີ່ມີຣາຍໄດ້ນ້ອຍໃນເມືອງທີ່ມີຄ່າຄອງຊີບສູງ ຊີວິດບໍ່ສົດໃສຄືກັນກັບຜູ່ທີ່ໄດ້ເຮັດວຽກຫາເງິນດ້ວຍຕົນເອງ

ຈະກ້າວຂາເຂົ້າຮ້ານ SEARS ກໍ່ຍ່າງບໍ່ອອກຮອຍ ເຂົ້າໄດ້ແຕ່ຮ້ານ  Walmart ກັບ Target ເທົ່ານັ້ນ.

ເວລາຫິວເຂົ້າກໍ່ໜຶ້ງເຂົ້າເຮັດປົ່ນເຮັດແຈ່ວກິນຄືຢູ່ບ້ານເຮົາຫັ້ນລະ ຖ້າລູກຫຼານບໍ່ພາໄປລ້ຽງກໍ່ຄົງບໍ່ມີໂອກາດຮູ້ດອກວ່າຮ້ານ

Red Lobster, Black Angus, Sake Lounge, Hashigo ແລະຮ້ານອາຫານຊາດອື່ນກິນສົ້ມກິນເຄັມແບບໃດ.

ເວລາເຈັບເປັນກໍ່ເຂົ້າໄປຮັກສາພະຍາຍາບານຢູ່ໂຮງພະຍາບານຣັຖບານຫັ້ນລະ, ເຈັບແຂ້ວຂຶ້ນມາກໍ່ໄປຫາທັນຕະແພດວຽດນາມ

ຢາກໄດ້ແວ່ນຕາອ່ານໜັງສືກໍ່ຕ້ອງໄປຫາສູນສົງເຄາະວຽດນາມເພາະເຂົາໄດ້ຮັບການຊ່ອຍເຫຼືອຈາກຣັຖບານທ້ອງຖິ່ນ

ເພື່ອປິ່ນປົວຮັກສາຄົນເອເຊັຽທີ່ມີຣາຍໄດ້ນ້ອຍ. ຜູ່ໃດ໋ໄດ້ເຮັດວຽກເຮັດການມີປະກັນໄພສຸຂະພາບກໍ່ໄປໂຮງພະຍາບານເອກະຊົນ

ຊຶ່ງບໍຣິການດີມີຄຸນນະພາບກ່ວາ.

ເວົ້າເລື້ອງບຸນສິນກິນທານ ການມ່ວນຊື່ນລື່ນເລີງກໍ່ເຮັດໄດ້ແຕ່ທ້າຍສັບປະດາ ຈະຈັດໃນວັນຣັຖການຄືບ້ານເຮົາບໍ່ໄດ້ດອກ

ຖ້າຈັດກໍ່ມ່ວນຊື່ນໄດ້ບໍ່ກາຍ 11 ໂມງກາງຄືນ ເພາະຄົນສ່ວນຫຼາຍຕ້ອງໄດ້ອອກບ້ານໄປຫາຢູ່ຫາກິນຕາມຄວາມຮູ້ຄວາມສາມາດຂອງແຕ່ລະຄົນ.

ເວົ້າສະເພາະຄົນໃນບ້ານຂ້ອຍ, ລູກຊາຍແລະລູກສະໄພ້ອອກບ້ານໄປເຮັດວຽກແຕ່ 5ໂມງເຄິ່ງ ກັບມາຮອດບ້ານປະມານ 3 ໂມງແລງຖ້າບໍ່ໄດ້ເຮັດລ່ວງເວລາ

ທ້າຍອາທິດພັກຜ່ອນ. ສ່ວນຫຼານສາວແລະຫຼານຊາຍອອກບ້ານປະມານ 7ໂມງປາຍ ກັບມາຮອດບ້ານປະມານ 4ໂມງປາຍນີ້ລະ.

ສ່ວນຂ້ອຍກັບເມັຽຢູ່ບ້ານ ເບິ່ງທີວີ ຫຼິ້ນອິນເຕີເນັດຂ້າເວລາ ລ້ຽງໝານ້ອຍໃຫ້ລູກຫຼານພໍໄດ້ເງິນຊື້ປີ້ຍົນເມືອກິນກ້ອຍກະປອມຢູ່ບ້ານເຮົາ

ເພາະກະປອມທີ່ເຂົາຂາຍຢູ່ Pet city ບໍ່ມີແຕ່ກະປອມຄໍແດງ ແລະເຂົາກໍ່ຂາຍໃຫ້ແຕ່ 2 ໂຕຕໍ່ຄົນເທົ່ານັ້ນ

ຖ້າເຂົາຮູ້ຈັກວ່າຊື້ມາກິນຈະມີບັນຫາເພາະເຂົາຂາຍໃຫ້ມາລ້ຽງ ບໍ່ແມ່ນຂາຍໃຫ້ມາເປັນອາຫານ.

Anonymous wrote:

---

WILL BACK LAOS IN A COUPLE YEARS.. BEEN LIVING IN MANY COUNTRIES IN EUROPE..GERMANY , FRANCE, SWISS AND NOW IN ENGLAND. JUST WANT TO SAY THAT= NO PLACE LIKE LAOS!!! THANK YOU!

ຮູຂີ້ ຂ້ອຍກະບໍ່ເຊື່ອເຈົ້າດອກ ພໍ່ອາວເອີຍ ( ພາສາທ້ອງຖິ່ນ )

---

 ອັນຜູ້ເວົ້າພາສາອັງກິດນີ້ນາ ພາສາເຈົ້າມາຄື່ ຮູຂີ້ປາກເປັນແທ້ ພິມພາສາລາວ ຈະບໍ່ດີກົ່ວບໍ? ມັນມາຄືອອ່ນແທ້ ຂອ້ຍຕິດຕາມອ່ານ ທີ່ເຈົ້າຂຽນມານິ ແມ່ນ ປວດຂະມັບເອົາຊື່ໆ ຂໍທານນຳເດິ ພຶມພາສາລາວກະໄດ້ດອກ. ຄວາມເຈົ້າໂປດມາ ແຕ່ລະຄັ້ງ ແມ່ນຟັກໄຊ່ບັ້ງມາ ຂອ້ຍ ຍັງ ບອກໄດ້ວ່າໄຜຂຽນ.

ໄສ້ບໍ່ດີ wrote:

---

ຂ້ານ້ອຍໜີມາຕັ້ງຖິ່ນຖານຢູ່ພາກໃຕ້ຂອງຣັຖCalifornia ປະເທດສະຫະຣັຖອາເມຣິກາ ເປັນເວລາ 32 ປີແລ້ວ

ໂດຍອາໃສຮັບເງິນປະຊາສົງເຄາະເພາະມີບັນຫາສຸຂະພາບ(ໄສ້ບໍ່ດີ)ແລະອີກຢ່າງກໍ່ເວົ້າ ອ່ານແລະຂຽນພາສາອັງກິດບໍ່ໄດ້.

ຄົນທີ່ມີຣາຍໄດ້ນ້ອຍໃນເມືອງທີ່ມີຄ່າຄອງຊີບສູງ ຊີວິດບໍ່ສົດໃສຄືກັນກັບຜູ່ທີ່ໄດ້ເຮັດວຽກຫາເງິນດ້ວຍຕົນເອງ

ຈະກ້າວຂາເຂົ້າຮ້ານ SEARS ກໍ່ຍ່າງບໍ່ອອກຮອຍ ເຂົ້າໄດ້ແຕ່ຮ້ານ  Walmart ກັບ Target ເທົ່ານັ້ນ.

ເວລາຫິວເຂົ້າກໍ່ໜຶ້ງເຂົ້າເຮັດປົ່ນເຮັດແຈ່ວກິນຄືຢູ່ບ້ານເຮົາຫັ້ນລະ ຖ້າລູກຫຼານບໍ່ພາໄປລ້ຽງກໍ່ຄົງບໍ່ມີໂອກາດຮູ້ດອກວ່າຮ້ານ

Red Lobster, Black Angus, Sake Lounge, Hashigo ແລະຮ້ານອາຫານຊາດອື່ນກິນສົ້ມກິນເຄັມແບບໃດ.

ເວລາເຈັບເປັນກໍ່ເຂົ້າໄປຮັກສາພະຍາຍາບານຢູ່ໂຮງພະຍາບານຣັຖບານຫັ້ນລະ, ເຈັບແຂ້ວຂຶ້ນມາກໍ່ໄປຫາທັນຕະແພດວຽດນາມ

ຢາກໄດ້ແວ່ນຕາອ່ານໜັງສືກໍ່ຕ້ອງໄປຫາສູນສົງເຄາະວຽດນາມເພາະເຂົາໄດ້ຮັບການຊ່ອຍເຫຼືອຈາກຣັຖບານທ້ອງຖິ່ນ

ເພື່ອປິ່ນປົວຮັກສາຄົນເອເຊັຽທີ່ມີຣາຍໄດ້ນ້ອຍ. ຜູ່ໃດ໋ໄດ້ເຮັດວຽກເຮັດການມີປະກັນໄພສຸຂະພາບກໍ່ໄປໂຮງພະຍາບານເອກະຊົນ

ຊຶ່ງບໍຣິການດີມີຄຸນນະພາບກ່ວາ.

ເວົ້າເລື້ອງບຸນສິນກິນທານ ການມ່ວນຊື່ນລື່ນເລີງກໍ່ເຮັດໄດ້ແຕ່ທ້າຍສັບປະດາ ຈະຈັດໃນວັນຣັຖການຄືບ້ານເຮົາບໍ່ໄດ້ດອກ

ຖ້າຈັດກໍ່ມ່ວນຊື່ນໄດ້ບໍ່ກາຍ 11 ໂມງກາງຄືນ ເພາະຄົນສ່ວນຫຼາຍຕ້ອງໄດ້ອອກບ້ານໄປຫາຢູ່ຫາກິນຕາມຄວາມຮູ້ຄວາມສາມາດຂອງແຕ່ລະຄົນ.

ເວົ້າສະເພາະຄົນໃນບ້ານຂ້ອຍ, ລູກຊາຍແລະລູກສະໄພ້ອອກບ້ານໄປເຮັດວຽກແຕ່ 5ໂມງເຄິ່ງ ກັບມາຮອດບ້ານປະມານ 3 ໂມງແລງຖ້າບໍ່ໄດ້ເຮັດລ່ວງເວລາ

ທ້າຍອາທິດພັກຜ່ອນ. ສ່ວນຫຼານສາວແລະຫຼານຊາຍອອກບ້ານປະມານ 7ໂມງປາຍ ກັບມາຮອດບ້ານປະມານ 4ໂມງປາຍນີ້ລະ.

ສ່ວນຂ້ອຍກັບເມັຽຢູ່ບ້ານ ເບິ່ງທີວີ ຫຼິ້ນອິນເຕີເນັດຂ້າເວລາ ລ້ຽງໝານ້ອຍໃຫ້ລູກຫຼານພໍໄດ້ເງິນຊື້ປີ້ຍົນເມືອກິນກ້ອຍກະປອມຢູ່ບ້ານເຮົາ

ເພາະກະປອມທີ່ເຂົາຂາຍຢູ່ Pet city ບໍ່ມີແຕ່ກະປອມຄໍແດງ ແລະເຂົາກໍ່ຂາຍໃຫ້ແຕ່ 2 ໂຕຕໍ່ຄົນເທົ່ານັ້ນ

ຖ້າເຂົາຮູ້ຈັກວ່າຊື້ມາກິນຈະມີບັນຫາເພາະເຂົາຂາຍໃຫ້ມາລ້ຽງ ບໍ່ແມ່ນຂາຍໃຫ້ມາເປັນອາຫານ.

 

---

ເປັນຕາໜ້າສົງສານເຈົ້າເນາະ ຄົນລາວສີ່ໝື່ນກ່ວາຄອບຄົວທີ່ມາຄົກອາເມຮິກາມາຖືກແຕ່ຄອບຄົວຂອງເຈົ້າ

ຄອບຄົວດຽວທີ່ມາຕົກຢູ່ໃນສະພາບການດັ່ງທີ່ເຈົ້າໄດ້ກ່າວມາໃນ comments ຂອງເຈົ້າຢູ່ຂ້າງເທິງນັ້ນ. ຂ້ອຍ

ກໍຄົນອົພະຍົບລາວຄົນໜື່ງທີ່ໄດ້ມາຕັ້ງຖິ່ນຖານໃໝ່ຢູ່ສະຫະຣັຖນານເຖິງ 32 ປີ, ແຕ່ກໍເປັນຈັ່ງບູນໄດ້ໄປຕົກຢູ່

ເມືອງນ້ອຍເມືອງໜຶ່ງ ( ນ້ອຍສຳລັບແຖບນັ້ນ ທີ່ຈິງແລ້ວໃຫຍ່ກ່ວາວຽງຈັນສິບເທົ້າ ) ຢູ່ຣັຖ Michigan. ໃນປີ

ທຳອິດທີ່ຂ້ອຍໄປຕົກຢູ່ເມືອງນັ້ນ ປີ 1980 ມີຄອບຄົວຄົນລາວພຽງສອງຄົວຊຶ່ງທັງສອງເປັນຊາວວຽດນາມ-ລາວ

ແຕ່ຄົວນື່ງຜົວວຽດແມັຍລາວ. ຍ້ອນຂ້ອຍມີຜືນຖານຂອງການສຶກສາມາແຕ່ລາວ, ຜູ່ອຸປະຖັມຄອບຄົບຂ້ອຍໄດ້

ສົ່ງຂ້ອຍໄປຮຽນຕໍ່ College ໂລດ ໂດຍທຶນຂອງເພິ່ນຊ່ອຍທັງນັ້ນ. ປີ 1984 ກໍຈົບໃນວິຊາ ທຸຣະກິດ ການຄັງແລະ

ບໍຣິຫານ, ຜູ່ອຸປະຖັມໃຫ້ເຂົ້າທຳງານຢູ່ Farm ຂອງເພິ່ນເຣີ່ມແຕ່ຄົນລ້ຽງແລະໃຫ້ອາຫານສັດແລະແລ້ວເລື່ອນໜ້າ

ທີ່ຕຳແໜ່ງຂຶ້ນມາຈົນເຖິງຜູ່ບໍຣິຫານ 750 Acres farm with 36 employees, mostly famile members

and friends from Laos PDR. ໃນປິ 2001 ພັລະຍາຂອງ ຜູ່ອຸປະຖັມໄດ້ເຖິງແກ່ກັມໄປ ທາງຜູ່ເປັນຜົວກໍໄດ້ເຮັດ

ໜັງສືມອບສັນທະໂອນຟາມນັ້ນໃຫ້ເປັນກັມະສິດຂອງຂ້ອຍ ເພາະເພິ່ນເຖົ້າຫລາຍແລ້ວ ແລະປະການສຳຄັນຄືເພິ່ນ

ບໍ່ມີລູກຈັກຄົນທີ່ຈະມາສືບຕໍ່ກິຈະການຂອງເພີ່ນ, ຂ້ອຍກໍເລີຍໄດ້ມູນມັງຈາກເພິ່ນນີ້ລະ. ທີ່ຈິງແລ້ວເພິ່ນໄດ້ອາດາບ

ເອົາຂ້ອຍເປັນລູກບູນທັມຫລັງຈາກຂ້ອຍຮຽນຈົບ ຄາເລດ ພຸ້ນ.

Anonymous wrote:

---

Anonymous wrote:

---

---

WILL BACK

---

 LAOS  IN A COUPLE YEARS.. BEEN LIVING IN MANY COUNTRIES IN EUROPE..GERMANY , FRANCE, SWISS AND NOW  IN ENGLAND. JUST WANT TO SAY THAT= NO PLACE LIKE LAOS!!! THANK YOU!

---

 ທ່ານເປັນຄົນທີ່ມີບຸນວາດສະໜາບາຣະມີສູງສົ່ງໄດ້ໄປຢູ່ຫຼາຍປະເທດ, ຣັຖບານສົ່ງໄປເຮັດວຽກບໍ ຫຼືໄປຢູ່ດ້ວຍທຶນສ່ວນຕົວ?

ຂະນາດລົມກັນຢູ່ຫ້ອງພາສາລາວແທ້ໆທ່ານຍັງໃຊ້ພາສາຕ່າງປະເທດມາເປັນສື່ສັມພັນ

ຖ້າຈະມາຢູ່ລາວແທ້ໆ ກໍ່ຄວນຝຶກຊ້ອມພິມພາສາລາວລົມກັບພວກຂ້ານ້ອຍແດ່ເດີທ່ານຝຣັ່ງຂີ້ນົກ !

---

 ສົມລາວໄປທັສະນະຈອນຫລາຍປະເທດໄດເນາະ? ລາວຄືສິເປັນຄົນມີຄວາມຮູ້ແລະເກ່ງພາສາອິງກຣິດເນາະ

ເບິ່ງລາວຂຽນປະໂຍກທຳອິດຫັ້ນແດ່, ລາວຂຽນແບບນີ້: WILL BACK LAOS IN A COUPLE YEARS ??????

ຖ້າຄົນອາເມຣິກາ ຫລື ຄົນອັງກິດມາອ່ານຈັກເຂົາສິເຂົ້າໃຈວ່າແນວໃດ?  ລາວຄວນຂຽນແບບນີ້: WILL BE

BACK TO LAOS IN COUPLE YEARS.

ທ່ານກໍ່ຂຽນທັບສັບຜິດຄືກັນເດີເພາະ English ບໍ່ມີຕົວ R ແຕ່ທ່ານຂຽນ ອິງກຣິດ. ກະລຸນາແກ້ໄຂຕື່ມ.

ຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງອົບພະຍົບລາວໃນແຕ່ລະປະເທດມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກແລະສະດວກຕ່າງກັນ,

ເວົ້າສະເພາະໃນສະຫະຣັຖ ແຕ່ລະຣັຖ ແຕ່ລະກໍາແພງນະຄອນກໍ່ຍັງສະດວກຕ່າງກັນ.

ສະເພາະກໍາແພງນະຄອນ Lee ຣັຖ Florida ບໍ່ມີບ່ອນນັ່ງດື່ມເບັຽເບິ່ງສາວນ້ອຍປີນເສົາເດີ

ຖ້າຢາກເບິ່ງ ຕ້ອງໄດ້ຂີ່ຣົຖໄປເບິ່ງຢູ່ກໍາແພງນະຄອນອື່ນ.

Lao people living overseas!

This web site is in Engish but you can change to several popular

languages including Thai. Just click on select language at top right

hand side of the page.

Ok click here to read about Lao people living abroad!

Enjoy reading!

ໄສ້ບໍ່ດີ wrote:

---

ຂ້ານ້ອຍໜີມາຕັ້ງຖິ່ນຖານຢູ່ພາກໃຕ້ຂອງຣັຖCalifornia ປະເທດສະຫະຣັຖອາເມຣິກາ ເປັນເວລາ 32 ປີແລ້ວ

ໂດຍອາໃສຮັບເງິນປະຊາສົງເຄາະເພາະມີບັນຫາສຸຂະພາບ(ໄສ້ບໍ່ດີ)ແລະອີກຢ່າງກໍ່ເວົ້າ ອ່ານແລະຂຽນພາສາອັງກິດບໍ່ໄດ້.

ຄົນທີ່ມີຣາຍໄດ້ນ້ອຍໃນເມືອງທີ່ມີຄ່າຄອງຊີບສູງ ຊີວິດບໍ່ສົດໃສຄືກັນກັບຜູ່ທີ່ໄດ້ເຮັດວຽກຫາເງິນດ້ວຍຕົນເອງ

ຈະກ້າວຂາເຂົ້າຮ້ານ SEARS ກໍ່ຍ່າງບໍ່ອອກຮອຍ ເຂົ້າໄດ້ແຕ່ຮ້ານ  Walmart ກັບ Target ເທົ່ານັ້ນ.

ເວລາຫິວເຂົ້າກໍ່ໜຶ້ງເຂົ້າເຮັດປົ່ນເຮັດແຈ່ວກິນຄືຢູ່ບ້ານເຮົາຫັ້ນລະ ຖ້າລູກຫຼານບໍ່ພາໄປລ້ຽງກໍ່ຄົງບໍ່ມີໂອກາດຮູ້ດອກວ່າຮ້ານ

Red Lobster, Black Angus, Sake Lounge, Hashigo ແລະຮ້ານອາຫານຊາດອື່ນກິນສົ້ມກິນເຄັມແບບໃດ.

ເວລາເຈັບເປັນກໍ່ເຂົ້າໄປຮັກສາພະຍາຍາບານຢູ່ໂຮງພະຍາບານຣັຖບານຫັ້ນລະ, ເຈັບແຂ້ວຂຶ້ນມາກໍ່ໄປຫາທັນຕະແພດວຽດນາມ

ຢາກໄດ້ແວ່ນຕາອ່ານໜັງສືກໍ່ຕ້ອງໄປຫາສູນສົງເຄາະວຽດນາມເພາະເຂົາໄດ້ຮັບການຊ່ອຍເຫຼືອຈາກຣັຖບານທ້ອງຖິ່ນ

ເພື່ອປິ່ນປົວຮັກສາຄົນເອເຊັຽທີ່ມີຣາຍໄດ້ນ້ອຍ. ຜູ່ໃດ໋ໄດ້ເຮັດວຽກເຮັດການມີປະກັນໄພສຸຂະພາບກໍ່ໄປໂຮງພະຍາບານເອກະຊົນ

ຊຶ່ງບໍຣິການດີມີຄຸນນະພາບກ່ວາ.

ເວົ້າເລື້ອງບຸນສິນກິນທານ ການມ່ວນຊື່ນລື່ນເລີງກໍ່ເຮັດໄດ້ແຕ່ທ້າຍສັບປະດາ ຈະຈັດໃນວັນຣັຖການຄືບ້ານເຮົາບໍ່ໄດ້ດອກ

ຖ້າຈັດກໍ່ມ່ວນຊື່ນໄດ້ບໍ່ກາຍ 11 ໂມງກາງຄືນ ເພາະຄົນສ່ວນຫຼາຍຕ້ອງໄດ້ອອກບ້ານໄປຫາຢູ່ຫາກິນຕາມຄວາມຮູ້ຄວາມສາມາດຂອງແຕ່ລະຄົນ.

ເວົ້າສະເພາະຄົນໃນບ້ານຂ້ອຍ, ລູກຊາຍແລະລູກສະໄພ້ອອກບ້ານໄປເຮັດວຽກແຕ່ 5ໂມງເຄິ່ງ ກັບມາຮອດບ້ານປະມານ 3 ໂມງແລງຖ້າບໍ່ໄດ້ເຮັດລ່ວງເວລາ

ທ້າຍອາທິດພັກຜ່ອນ. ສ່ວນຫຼານສາວແລະຫຼານຊາຍອອກບ້ານປະມານ 7ໂມງປາຍ ກັບມາຮອດບ້ານປະມານ 4ໂມງປາຍນີ້ລະ.

ສ່ວນຂ້ອຍກັບເມັຽຢູ່ບ້ານ ເບິ່ງທີວີ ຫຼິ້ນອິນເຕີເນັດຂ້າເວລາ ລ້ຽງໝານ້ອຍໃຫ້ລູກຫຼານພໍໄດ້ເງິນຊື້ປີ້ຍົນເມືອກິນກ້ອຍກະປອມຢູ່ບ້ານເຮົາ

ເພາະກະປອມທີ່ເຂົາຂາຍຢູ່ Pet city ບໍ່ມີແຕ່ກະປອມຄໍແດງ ແລະເຂົາກໍ່ຂາຍໃຫ້ແຕ່ 2 ໂຕຕໍ່ຄົນເທົ່ານັ້ນ

ຖ້າເຂົາຮູ້ຈັກວ່າຊື້ມາກິນຈະມີບັນຫາເພາະເຂົາຂາຍໃຫ້ມາລ້ຽງ ບໍ່ແມ່ນຂາຍໃຫ້ມາເປັນອາຫານ.

 

---

ສົງສາຣເຈົ້ານໍ້ ພໍລຸງເອງກໍ່ເຊື່ອ, ຊິ່ງທີ່ເຈົ້າເວົ້າມາເປັນຄວາມຈິງ ຄຳໂບຣານ ເພິ່ນວ່າ ແຂ່ງເຮືອແຂ່ງຣົຖແມ່ນແຂ່ງໄດ້, ແຕ່ແຂ່ງບຸນວາສນາ ແມ່ນແຂ່ງບໍ່ໄດ້. ສ່ວນ ລຸງນີ້ເປັນຍັງບຸນ ຢູ່ບ້ານເຮົາ ລຸງກໍພຽງແຕ່ໄດ້ຊັ້ນ ຮອ້ຍເອກ ກອງທັບແຫ່ງຊາຕ ຮຽນຈົບພຽງແຕ່ ວິທະຍາລັຍ (Lycee De Vientiane) ພາກກາງເທົ່ານັ້ນ ມາເມືອງອະເມຣິກາກໍ່ມີແຕ່ ສົ້ງເສື້ອຄາຄິ່ງເທົ່ານັ້ນ ຄວາມຮູູ້ ຄວາມສາມາດຢ່າງອື່ນ ແມ່ນບໍ່ມີ ແຕ່ໂຊກດີ ໄດ້ມາຮຽນ ຜບ ຮອ້ຍທີ່ອະເມຣິກາ (Leadership) ເທື່ອນື່ງ ມາຕົກພີ້ ມັນກໍ່ເປັນເມືອງນອ້ຍ ຄົນສວ່ນຫລາຍແມ່ນ ທຳໄຮ່ໄຖນາ ເປັນອາຊີບ ແຕ່ລຸງໄດ້ເຮັດງານ ຢູ່ບອ່ນຂາຍຣົຖ ວຽກແມ່ນ ຖ່າຍນ້ໍາມັນເຄຶ່ອງ ແລະ ປຽນຫົວທຽນຣົຖ ຄ່າຈ້າງແມ່ນ ໒ ດອນ ໓໐ ເຊັນຕໍ່ຊົ່ວໂມງ, ເຮັກວຽກປີເຄິ່ງ ຍັງບໍ່ຂື້ນເງິນ ເລີຍຍ້າຍມາ ຄາຣິຟໍເນັຍ ມາຄັ້ງແລກກໍລຳບາກຢູ່ ແຕ່ກໍ່ອົດທົນເອົາ ໄປເກັບຫມາກໄມ້ ແລະ ເຂົ້າຮຽນ ເວລາວ່າງ ຕໍ່ມາ ໄດ້ສອບພ່ານເຂົ້າ ເຮັດວຽກນຳຣັຖບາຣ ທອ້ງຖິ່ນໄດ້ ( County Government) ທີສອງ ໃນຈໍານວນ ໑໒໐ ຄົນ, ໄດ້ຮັບ ບັຕພະຍາບາລ ບໍານານ (retirement and pension) ແລະເງິນ ດີເຟິສຄັມ ( Defers comp) ປຽນຍ້າຍເຂົ້າຊື້ ເງິນສະຕອກ ( Stock ).  ປ້າເພິ່ນ ບໍ່ມີຄວາມຮູ້ ເພິ່ນ ເຮັດວຽກ ຍິບເບາະຣົຖ ໂຕໂຍຕາ ແຕ່ເພິ່ນມີລາຍໄດ້ດີ ອາທິຕຫນຶ່ງ ເພິ່ນໄດ້ມາບ້ານບໍ່ລຸດ ໕໐໐ ໂດລາ ຕໍ່ອາທິຕ ຖ້າລາວເຮັດລວ່ງເວລາ (Overtime) ລາວຈະໄດ້ ເຖິງ ໖໐໐ ຫາ ໗໐໐ ໂດລາ ຕໍ່ມາ ລຸງກໍຈົບ ປຣິນຍາຕຣີ (Bachelor Degree) ແລະວຽກການ ກໍ່ໄດ້ເລຶອນຂື້ນ ພ້ອມ ເງິນເດຶອນ ຕໍ່ມາ ເງິນກໍ່ສູສີ ກັບເງິນເດຶອນປ້າ ເພາະເພິ່ນໄດ້ຫລາຍກົ່ວ ລຸງເຮັດວຽກຢູ່ທີ່ນີ້ໄດ້ ໒໔ ປີ ຈຶ່ງ ອອກບຳນານ ເງິນບຳນານ ຈາກທີ່ທຳງານ ໒໘໐໐ ແລະເງິນ ຈາກ ໂຊຊີໂອ ໑໔໐໐ ເບິ່ງກໍຫລາຍ ພໍສົມຄວານຢູ່ ລຸງຍັງບໍໄດ້ເອົາເງິນອອກ ຈາກ ເງິນ ສະຕອກເທື່ອ ເພາະມັນຫລາຍໂພດ ເສັຍພາສີບໍ່ໄຫວ ແລະຍັງໄດ້ຈາກ ຄ່າເຮຶອນເຊົ່າສອງຫລ້ງ ໒໐໐໐ ຕໍ່ເດຶອນອີກດ້ວຍ. ປະຈຸບັນ ເງິນລຸງ ຢູ່ທະນາຄາຣ ມີ ສອງແສນກົ່ວ ຖ້າປ້າເພິ່ນໄປບຳນານ ເພິ່ນກໍມີເງິນພໍກິນແລ້ວ ເງິນ ຟໍໂອວັນເຄ(401K) ແລະເງິນ ໄອຣາ (IRA), ລາວກໍມີ ຫລາຍແສນແລ້ວ ລາວສະບາຍ ປີນຶ່ງພວກລຸງໄປຫລິ້ນ ໄທຍ ຫນຶ່ງຄັ້ງ ເພາະປ້າເພິ່ນແມ່ນຄົນໄທຍ ຖ້າລາວໄປບຳນານແລ້ວ ວາງແຜນຈະ ທຽ່ວຮອບໂລກ ເພາະມັກໄປ ແຕ່ປະຈຸບັນກໍໄປທຽ່ວຕາງຣັຖຢູ່ປະຈຳ. ປະຈຸບັນໄດ້ປຸກເຮຶອນທີ່ໄທຍ ລາຄາ ໒ ລ້ານ ໔ ແສນ ແຕ່ຈະໄປຊື້ ຄອນໂດ ທີ່ກຸງເທບອີກບອນນຶງລາຄາໃນລາວ ໓ ລ້ານກົ່ວ.

ມາຕົກພີ້ແລ້ວ ເຂົາວ່າ ເປັນຄົນຂາຍຊາຕ ແຕ່ພວກເພິ່ນ ຢູ່ລາວ ເພິ່ນຂາຍ ເອົ້າ ຂາຍເອົາ ແລ້ວ ຄວາມໃດ ແມ່ນ ຄວາມຖືກທີ່ຕອ້ງ ຂໍຄວາມຍຸຕິທັມດວ້ຍ.

Kkon Lao khue kun wrote:

---

ຜ່ານມາມີແຕ່ລົມເລື່ອງປະເທດລາວ ແລະ ຄົນລາວ ກະເລີຍຕັ້ງຫົວຂໍ້ນີ້ຂື້ນມາສົນທະນາແດ່

ຢາກຮູ້ວ່າຊີວິດຄົນລາວທີ່ໄປຢູ່ຕ່າງແດນເປັນແນວໃດ ສະບາຍດີບໍ່ ເວົ້າສູ່ກັນຟັງແດ່ກະດີໃດ໋

---

 ຊີວິດຢູ່ເມລີກາມັນກໍ່ດີຢ່າງເສຍຢ່າງ  ເຮົາຢູ່ໃນຈຳນວນຄົນສ່ວນຫລາຍ ຄ້າຍໆ ວ່າປາໂຕດຽວເໜົ່າເໝີດຂ້ອງ ຕອນມາຢູ່ໃໝ່ໆກໍ່ລຳບາກຫຼາຍ

ເຮົາບໍ່ເປັນພາສາເຂົານີລະ ຕອນມາໃໝ່ຜູ່ຂ້າໄປຊື້ນ້ຳຢາລ້າງຖ້ວຍມາຊະຜົມເບີ່ງຄ້າຍໆກັບແຊມພູ ຂີ່ລົດເມກະລືມບ່ອນລົງກໍ່ເລີຍໄປກັບລົດເມຈົນສຸດທາງ

ແລ້ວລົບມາລົງຈຸດທີ່ໝາຍ ໄປເຮັດການກໍ່ບໍເປັນພາສາແຕ່ບັງເອີນຜູ່ຂ້າເປັນພາສາຫວຽດນຳໝູ່ຫວຽດຢູ່ເມືອງລາວກໍ່ເລີຍມາໄຊ້ຢູ່ເມລີກາ ເວລາເຮັດ

ການຫົວໜ້າໃຫຍ່ສັ່ງການໄຫ້ຫວຽດເປັນພາສາອັງກີດ ຫວຽດມາແປອັງກີດເປັນຫວຽດໄຫ້ຜູ່ຂ້າ ຜູ່ຂ້າແປຈາກຫວຽດມາເປັນພາສາລາວຕໍ່ ເປັນຕາຫົວເນາະ

ຊິໄປຊື້ສະແຕມຕິດຊອງໜັງສືຝາກເມືອເມືອງລາວກໍ່ຍັງເວົ້າບໍ່ເປັນ ໄປເຊົ່າເຮືອນກໍ່ຕ້ອງເສຍມັດຈຳໄວ້ກ່ອນຄ້າຍໆເສຍສອງເດືອນລ່ວງໜ້າໄວ້

30ປີຜ່ານມາພີ້ຈີ່ງຫູແຈ້ງຕາແຈ້ງ ເລີ້ມມີປະຕິກິລິຍາບໍ່ດີແລ້ວບັດນີ້ປີກກ້າຂາແຂງແລ້ວ ດ່າຮອດເມລີກາ ງານກໍ່ຕ້ອງຫາດີໆແລະເງີນເດືອນສູງແດ່

ບັດຕອນໄປຢາມເມືອງລາວໂອຍ ໂພດວ່າມັນຂີ້ໂມ້ ແມ່ນຫຍັງເພີ່ນກໍ່ມີໜົດພ້ອມທັງຮັ່ງມີເປັນດີ ລູກເຕົ້າເຫຼົາຫຼໍ່ມີແຕ່ ຄວາມຮູ້ເພີ່ນກໍ່ສູງ ໆ

ບັດມາຮອດເມລີກາລະຂີ້ແມວເຕັມກະດົ້ງ

Anonymous wrote:

---

Anonymous wrote:

---

 

Kkon Lao khue kun wrote:

---

ຜ່ານມາມີແຕ່ລົມເລື່ອງປະເທດລາວ ແລະ ຄົນລາວ ກະເລີຍຕັ້ງຫົວຂໍ້ນີ້ຂື້ນມາສົນທະນາແດ່

ຢາກຮູ້ວ່າຊີວິດຄົນລາວທີ່ໄປຢູ່ຕ່າງແດນເປັນແນວໃດ ສະບາຍດີບໍ່ ເວົ້າສູ່ກັນຟັງແດ່ກະດີໃດ໋

---

 ຊີວິດຢູ່ເມລີກາມັນກໍ່ດີຢ່າງເສຍຢ່າງ  ເຮົາຢູ່ໃນຈຳນວນຄົນສ່ວນຫລາຍ ຄ້າຍໆ ວ່າປາໂຕດຽວເໜົ່າເໝີດຂ້ອງ ຕອນມາຢູ່ໃໝ່ໆກໍ່ລຳບາກຫຼາຍ

ເຮົາບໍ່ເປັນພາສາເຂົານີລະ ຕອນມາໃໝ່ຜູ່ຂ້າໄປຊື້ນ້ຳຢາລ້າງຖ້ວຍມາຊະຜົມເບີ່ງຄ້າຍໆກັບແຊມພູ ຂີ່ລົດເມກະລືມບ່ອນລົງກໍ່ເລີຍໄປກັບລົດເມຈົນສຸດທາງ

ແລ້ວລົບມາລົງຈຸດທີ່ໝາຍ ໄປເຮັດການກໍ່ບໍເປັນພາສາແຕ່ບັງເອີນຜູ່ຂ້າເປັນພາສາຫວຽດນຳໝູ່ຫວຽດຢູ່ເມືອງລາວກໍ່ເລີຍມາໄຊ້ຢູ່ເມລີກາ ເວລາເຮັດ

ການຫົວໜ້າໃຫຍ່ສັ່ງການໄຫ້ຫວຽດເປັນພາສາອັງກີດ ຫວຽດມາແປອັງກີດເປັນຫວຽດໄຫ້ຜູ່ຂ້າ ຜູ່ຂ້າແປຈາກຫວຽດມາເປັນພາສາລາວຕໍ່ ເປັນຕາຫົວເນາະ

ຊິໄປຊື້ສະແຕມຕິດຊອງໜັງສືຝາກເມືອເມືອງລາວກໍ່ຍັງເວົ້າບໍ່ເປັນ ໄປເຊົ່າເຮືອນກໍ່ຕ້ອງເສຍມັດຈຳໄວ້ກ່ອນຄ້າຍໆເສຍສອງເດືອນລ່ວງໜ້າໄວ້

30ປີຜ່ານມາພີ້ຈີ່ງຫູແຈ້ງຕາແຈ້ງ ເລີ້ມມີປະຕິກິລິຍາບໍ່ດີແລ້ວບັດນີ້ປີກກ້າຂາແຂງແລ້ວ ດ່າຮອດເມລີກາ ງານກໍ່ຕ້ອງຫາດີໆແລະເງີນເດືອນສູງແດ່

ບັດຕອນໄປຢາມເມືອງລາວໂອຍ ໂພດວ່າມັນຂີ້ໂມ້ ແມ່ນຫຍັງເພີ່ນກໍ່ມີໜົດພ້ອມທັງຮັ່ງມີເປັນດີ ລູກເຕົ້າເຫຼົາຫຼໍ່ມີແຕ່ ຄວາມຮູ້ເພີ່ນກໍ່ສູງ ໆ

ບັດມາຮອດເມລີກາລະຂີ້ແມວເຕັມກະດົ້ງ

---

 

ຕອນລຸ້ນຂ້ອຍມາເຂົາເອົາໄປຮຽນການດໍາຣົງຊີວິດຢູ່ມໍ່ຣົງ ປະເທດຟິລິປິນ ເປັນເວລາປະມານ 6 ເດືອນ
ເຂົາສອນໃຫ້ໝົດທຸກຢ່າງ ນັບຕັ້ງແຕ່ວິທີໃຊ້ຫ້ອງນໍ້າພຸ້ນລະຂຶ້ນໄປຫາການຊື້ເຄື່ອງຊື້ຂອງຢູ່ຕະລາດຮ້ານຄ້າຕ່າງໆ.
ຂ້ອຍມີພື້ນຖານພາສາຝຣັ່ງແລະພາສາອັງມາແຕ່ເມືອງລາວ ຈຶ່ງສາມາດເວົ້າແຢັດໆໂນໆກັບຄົນຕ່າງຊາດໄດ້
ນ້ອຍນຶ່ງ ຍົກເວັ້ນທ້າວສໍາລີເດີ ເຂົ້າໃຈຍາກແທ້ໆເວລາອ້າຍດໍາເວົ້ານີ້ນະ
ແລະເມື່ອມາຮອດອາເມຣິກາກໍໄດ້ເຂົ້າຮຽນກັບພວກ Lao family ຕື່ມອີກ 6 ເດືອນ ຈຶ່ງໄປຮຽນຕໍ່ຢູ່ Adult School.
ຄົນລາວບາງຄົນກໍ່ຕື່ນໄຟແສງສີ ຕິດຫຼິ້ນຕິດກິນບໍ່ເປັນຕົວຢ່າງທີ່ແກ່ລູກຫຼານ
ສະນັ້ນ ຈຶ່ງເຫັນລູກຫຼານຄົນລາວຈໍານວນນຶ່ງຮຽນບໍ່ຈົບມັທຍົມ ເຂົ້າແກ໊ງອັນຕະພານເສັຽອະນາຄົດ
ບາງຄົນກໍ່ໂຊກດີຖືກຈັບເຂົ້າໄປຮຽນ Job course ໃນຄຸກ ອອກມາກໍມີວິຊາອາຊີບແລະກັບຕົວເປັນຄົນດີຂອງສັງຄົມ.

---

 ສະຫລຸບແລ້ວກໍ່ບໍ່ແຕກຕ່າງກັບຢູ່ເມືອງລາວຫລາຍປານໃດດອກ

ແຕ່ງແຕ່ວ່າຜູ້ຫນຶ່ງຢູ່ປະເທດສີວິໄລແລະຜູ້ຫນຶ່ງຢູ່ປະເທດທຸກກ

ຍາກແດ່. ແຕ່ຢູ່ໃສ, ຜູ້ໃດກໍ່ດີ້ນຮົນເພື່ອເອົາຊີວິດຂອງຕົນເພື່ອ

ຢູ່ລອດຄືກັນນັ້ນລະ! ພໍ່ອາວເອີຍ!

Kkon Lao khue kun wrote:

---

ຜ່ານມາມີແຕ່ລົມເລື່ອງປະເທດລາວ ແລະ ຄົນລາວ ກະເລີຍຕັ້ງຫົວຂໍ້ນີ້ຂື້ນມາສົນທະນາແດ່

ຢາກຮູ້ວ່າຊີວິດຄົນລາວທີ່ໄປຢູ່ຕ່າງແດນເປັນແນວໃດ ສະບາຍດີບໍ່ ເວົ້າສູ່ກັນຟັງແດ່ກະດີໃດ໋

---

 ລາວນອກ ລາວຕາຂາວ ລາວບັກສ່ຽວ ລາວຂີ້ຄ້ານ ລາວໂງ່

His English not bad for Self study i think he's batter than many people in here!!!!!

ລາວໃນ wrote:

---

---

 ລາວນອກ ລາວຕາຂາວ ລາວບັກສ່ຽວ ລາວຂີ້ຄ້ານ ລາວໂງ່

---

 ເບິ່ງເຜີນໆກໍ່ແມ່ນຕາຂາວໂງ່ຄືເຈົ້າວ່າຫັ້ນລະ ແຕ່ຍ້ອນເພິ່ນບໍ່ຢາກໃຫ້ເລືອດເປື້ອນແຜ່ນດິນອີກຕໍ່ໄປ

ຣັຖບານຝ່າຍວຽງຈັນຈຶ່ງເຊັນສັນຍາສັນຕິພາບໃນປີ 1973

ແລະຍອມເກັບອາວຸດເຂົ້າສາງຕາມຄໍາສັ່ງຂອງຜູ່ບັງຄັບບັນຊາ.

ຄົນລາວທີ່ອົບພະຍົບໄປຕ່າງປະເທດບໍ່ຂີ້ຄ້ານຄືເຈົ້າຄິດດອກ

ຄົນສ່ວນຫຼາຍບໍ່ງໍມືງໍຕີນແບມືຂໍທານຄົນອື່ນກິນ ຍົກເວັ້ນຄົນເຖົ້າແລະຄົນເສັຽອົງຄະ

ແຕ່ລະຄົນອອກບ້ານໄປເຮັດວຽກ ບໍ່ໄດ້ເປັນ couch potatoe ຄືເຈົ້າເວົ້າດອກ.

Anonymous wrote:

---

Kkon Lao khue kun wrote:

---

ຜ່ານມາມີແຕ່ລົມເລື່ອງປະເທດລາວ ແລະ ຄົນລາວ ກະເລີຍຕັ້ງຫົວຂໍ້ນີ້ຂື້ນມາສົນທະນາແດ່

ຢາກຮູ້ວ່າຊີວິດຄົນລາວທີ່ໄປຢູ່ຕ່າງແດນເປັນແນວໃດ ສະບາຍດີບໍ່ ເວົ້າສູ່ກັນຟັງແດ່ກະດີໃດ໋

---

 ຕັ້ງປະເດນນີ້ຂຶ້ນມາຖາມຫາໄສ້ແຕກຫຍັງ ?

ກະດຽວຮູ້ກັນ ຖາມກັນມາຫຼາຍປີ ໃຜໆມັນກະຮູ້ກັນໝົດ !

ມີແຕ່ກາຍເປັນປະເດນຜິດຖຽງກັນ ເວົ້າໃສ່ກັນ ດ່າກັນ

ເຫັນບໍ່ ຕົວຢ່າງຂ້າງເທິງນີ້ !!

 

ໝໍ່ນີ້ມັນໄປຢູ່ໃສມາ ຈຶ່ງມາຫາກໍຖາມຄໍາບ້າໆນີ້ ????

 

ເບິ່ງຕັ້ງເຈດຕະນາສ້າງເລື່ອງ ແນ່ນອນ

 

ພີ່ນ້ອງເຊົາເດີ ຢ່າຕໍ່ຄວາມມັນ

---

ພໍ່ອາວຜູ້ນີ້ ຄືຊິບໍ່ເຕັ້ມບາດ


ຫຳນ້ອຍ

Anonymous wrote:

---

 

---

 

ສົງສາຣເຈົ້ານໍ້ ພໍລຸງເອງກໍ່ເຊື່ອ, ຊິ່ງທີ່ເຈົ້າເວົ້າມາເປັນຄວາມຈິງ ຄຳໂບຣານ ເພິ່ນວ່າ ແຂ່ງເຮືອແຂ່ງຣົຖແມ່ນແຂ່ງໄດ້, ແຕ່ແຂ່ງບຸນວາສນາ ແມ່ນແຂ່ງບໍ່ໄດ້. ສ່ວນ ລຸງນີ້ເປັນຍັງບຸນ ຢູ່ບ້ານເຮົາ ລຸງກໍພຽງແຕ່ໄດ້ຊັ້ນ ຮອ້ຍເອກ ກອງທັບແຫ່ງຊາຕ ຮຽນຈົບພຽງແຕ່ ວິທະຍາລັຍ (Lycee De Vientiane) ພາກກາງເທົ່ານັ້ນ ມາເມືອງອະເມຣິກາກໍ່ມີແຕ່ ສົ້ງເສື້ອຄາຄິ່ງເທົ່ານັ້ນ ຄວາມຮູູ້ ຄວາມສາມາດຢ່າງອື່ນ ແມ່ນບໍ່ມີ ແຕ່ໂຊກດີ ໄດ້ມາຮຽນ ຜບ ຮອ້ຍທີ່ອະເມຣິກາ (Leadership) ເທື່ອນື່ງ ມາຕົກພີ້ ມັນກໍ່ເປັນເມືອງນອ້ຍ ຄົນສວ່ນຫລາຍແມ່ນ ທຳໄຮ່ໄຖນາ ເປັນອາຊີບ ແຕ່ລຸງໄດ້ເຮັດງານ ຢູ່ບອ່ນຂາຍຣົຖ ວຽກແມ່ນ ຖ່າຍນ້ໍາມັນເຄຶ່ອງ ແລະ ປຽນຫົວທຽນຣົຖ ຄ່າຈ້າງແມ່ນ ໒ ດອນ ໓໐ ເຊັນຕໍ່ຊົ່ວໂມງ, ເຮັກວຽກປີເຄິ່ງ ຍັງບໍ່ຂື້ນເງິນ ເລີຍຍ້າຍມາ ຄາຣິຟໍເນັຍ ມາຄັ້ງແລກກໍລຳບາກຢູ່ ແຕ່ກໍ່ອົດທົນເອົາ ໄປເກັບຫມາກໄມ້ ແລະ ເຂົ້າຮຽນ ເວລາວ່າງ ຕໍ່ມາ ໄດ້ສອບພ່ານເຂົ້າ ເຮັດວຽກນຳຣັຖບາຣ ທອ້ງຖິ່ນໄດ້ ( County Government) ທີສອງ ໃນຈໍານວນ ໑໒໐ ຄົນ, ໄດ້ຮັບ ບັຕພະຍາບາລ ບໍານານ (retirement and pension) ແລະເງິນ ດີເຟິສຄັມ ( Defers comp) ປຽນຍ້າຍເຂົ້າຊື້ ເງິນສະຕອກ ( Stock ).  ປ້າເພິ່ນ ບໍ່ມີຄວາມຮູ້ ເພິ່ນ ເຮັດວຽກ ຍິບເບາະຣົຖ ໂຕໂຍຕາ ແຕ່ເພິ່ນມີລາຍໄດ້ດີ ອາທິຕຫນຶ່ງ ເພິ່ນໄດ້ມາບ້ານບໍ່ລຸດ ໕໐໐ ໂດລາ ຕໍ່ອາທິຕ ຖ້າລາວເຮັດລວ່ງເວລາ (Overtime) ລາວຈະໄດ້ ເຖິງ ໖໐໐ ຫາ ໗໐໐ ໂດລາ ຕໍ່ມາ ລຸງກໍຈົບ ປຣິນຍາຕຣີ (Bachelor Degree) ແລະວຽກການ ກໍ່ໄດ້ເລຶອນຂື້ນ ພ້ອມ ເງິນເດຶອນ ຕໍ່ມາ ເງິນກໍ່ສູສີ ກັບເງິນເດຶອນປ້າ ເພາະເພິ່ນໄດ້ຫລາຍກົ່ວ ລຸງເຮັດວຽກຢູ່ທີ່ນີ້ໄດ້ ໒໔ ປີ ຈຶ່ງ ອອກບຳນານ ເງິນບຳນານ ຈາກທີ່ທຳງານ ໒໘໐໐ ແລະເງິນ ຈາກ ໂຊຊີໂອ ໑໔໐໐ ເບິ່ງກໍຫລາຍ ພໍສົມຄວານຢູ່ ລຸງຍັງບໍໄດ້ເອົາເງິນອອກ ຈາກ ເງິນ ສະຕອກເທື່ອ ເພາະມັນຫລາຍໂພດ ເສັຍພາສີບໍ່ໄຫວ ແລະຍັງໄດ້ຈາກ ຄ່າເຮຶອນເຊົ່າສອງຫລ້ງ ໒໐໐໐ ຕໍ່ເດຶອນອີກດ້ວຍ. ປະຈຸບັນ ເງິນລຸງ ຢູ່ທະນາຄາຣ ມີ ສອງແສນກົ່ວ ຖ້າປ້າເພິ່ນໄປບຳນານ ເພິ່ນກໍມີເງິນພໍກິນແລ້ວ ເງິນ ຟໍໂອວັນເຄ(401K) ແລະເງິນ ໄອຣາ (IRA), ລາວກໍມີ ຫລາຍແສນແລ້ວ ລາວສະບາຍ ປີນຶ່ງພວກລຸງໄປຫລິ້ນ ໄທຍ ຫນຶ່ງຄັ້ງ ເພາະປ້າເພິ່ນແມ່ນຄົນໄທຍ ຖ້າລາວໄປບຳນານແລ້ວ ວາງແຜນຈະ ທຽ່ວຮອບໂລກ ເພາະມັກໄປ ແຕ່ປະຈຸບັນກໍໄປທຽ່ວຕາງຣັຖຢູ່ປະຈຳ. ປະຈຸບັນໄດ້ປຸກເຮຶອນທີ່ໄທຍ ລາຄາ ໒ ລ້ານ ໔ ແສນ ແຕ່ຈະໄປຊື້ ຄອນໂດ ທີ່ກຸງເທບອີກບອນນຶງລາຄາໃນລາວ ໓ ລ້ານກົ່ວ.

 

ມາຕົກພີ້ແລ້ວ ເຂົາວ່າ ເປັນຄົນຂາຍຊາຕ ແຕ່ພວກເພິ່ນ ຢູ່ລາວ ເພິ່ນຂາຍ ເອົ້າ ຂາຍເອົາ ແລ້ວ ຄວາມໃດ ແມ່ນ ຄວາມຖືກທີ່ຕອ້ງ ຂໍຄວາມຍຸຕິທັມດວ້ຍ.

---

 ອາດຈະເປັນຍ້ອນພໍ່ລຸງມາຢູ່ດົນຈຶ່ງລືມຫຼັກໄວຍອນ ຂຽນ​ California ເປັນ ຄາຣິຟໍເນັຍ ແຕ່່ກໍ່ບໍ່ເປັນຫຍັງດອກ ສັດສີ່ຕີນຍັງພາດນັກປາດກໍ່ຍັງຜິດ.

ອ່ານຄໍາເຫັນຂອງພໍ່ລຸງແລ້ວກໍ່ຮູ້ສຶກດີໃຈທີ່ພໍ່ລຸງໄດ້ປະສົບຜົນສໍາເຣັດໃນການສຶກສາແລະໜ້າທີ່ວຽກງານ ຈົນໄດ້ດໍາຣົງຊີວິດຢູ່ຢ່າງສະໜຸກສຸກສະບາຍ

ຄືກັບຄົນຊາດອື່ນໆ.

ສໍາລັບຂ້ານ້ອຍແລະຄອບຄົວແລ້ວບໍ່ໄດ້ດີປານນັ້ນດອກເພາະຕ້ອງໄດ້ຕື່ນເດິກລຸກເຊົ້າໄປຖູຣາງຣົຖໄຟຈົນຕາເວັນຕົກດິນຈຶ່ງໄດ້ເຫັນບ້ານເຫັນເຮືອນ

ແຕ່ດີໃຈທີ່ໄດ້ສົ່ງເສີມລູກຫຼານໃຫ້ໄດ້ຮໍ່າຮຽນຈົບປະຣິນຍາຕຣີທຸກຄົນ ສ່ວນປະຣິນຍາໂທຫຼືເອກນັ້ນສຸດແລ້ວເງື່ອນໄຂຄວາມສະດວກຄວາມສາມາດຂອງເຂົາເອງ

ຂ້ານ້ອຍໝົດເຫື່ອໝົກແຮງແລ້ວ, ອີກບໍ່ພໍເທົ່າໃດ໋ປີກໍ່ຈະອອກກິນເບັ້ຽບໍານານແລ້ວ ຖ້າບໍ່ໄດ້ໄປທ່ຽວໃສກໍ່ຈະຢູ່ບ້ານເບິ່ງລູກເບິ່ງຫຼານນີ້ລະ

ເລື້ອງໄປທ໋ຽວກະຄືຊິໄດ້ໄປແຕ່ປະເທດອື່ນ ຄັນຊິໄປຢ້ຽມຢາມເມືອງລາວກະຢ້ານຖືກເພິ່ນປະນາມວ່າເປັນຄົນຂາຍຊາດແນວນັ້ນແນວນີ້

ຂະນາດມາອອກຄໍາເຫັນຢູ່ເວັບນີ້ກະຍັງຖືກເພິ່ນດ່າວ່າຈົນເກືອບຊິທຸບແລັບທັອບຖິ້ມ ຄັນກັບເມືອແທ໊ ເພິ່ນກະຄືຊິເອົາໄປພັກຢູ່ໂຮງແຮມຫ້າດາວໂພນຕ້ອງແທ້ໆລະ.

ຊື່ເກົ່າແມ່ນທ້າວສົມນຶກ ສີໂລສົດ, ເກີດຢູ່ວຽງຈັນ ແຕ່ມາໃຫຍ່ຢູ່ອາເມຣິກາ.

ຍ້ອນວ່າຖືກຄົນນັກບິນອາເມຣິກັນທີ່ເຄີຍເປັນນັກບິນໃຫ້ບໍຣິສັດລາວເດີນອາກາດໃນສະໃໝພະຣາຊອານາຈັກລາວ

ຮັບເປັນລູກລ້ຽງໃນປີ 1973 ລາວຈຶ່ງໄດ້ປ່ຽນຊື່ມາເປັນທ້າວ Bryan Worra.

ດຽວນີ້ ທ້າວບຣາຍແອນໄດ້ກາຍມາເປັນນັກຂຽນທີ່ມີຊື່ສຽງໂດ່ງດັງໃນວົງການບັນເທີງ Hollywood.

ຂໍສະແດງຄວາມຍິນດີນໍາ.

http://aapress.com/arts/lao-american-writer-appearing-at-h-p-lovecraft-film-festival/

Anonymous wrote:

---

Anonymous wrote:

---

ພໍ່ລຸງເອີຍ, ລຸງຢາກມາຢາມເມືອງລາວກໍ່ມາໂລດ,

ບໍ່ມີໃຜຮ້າຍດ່າລຸງດອກ. ຖ້າກິນເບ້ຍບຳນານກໍ່ມາຢູ່ລາວ

ເລີຍກະໄດ້ ຫລາຍຄົນເຂົາກໍ່ມາຢູ່ເດ, ກະຊິເປັນຫຍັງ

ປະຈຸບັນເມືອງລາວພັດທະນາຂື້ນຫລາຍແລ້ວ.

 

---

 

ສົງສາຣເຈົ້ານໍ້ ພໍລຸງເອງກໍ່ເຊື່ອ, ຊິ່ງທີ່ເຈົ້າເວົ້າມາເປັນຄວາມຈິງ ຄຳໂບຣານ ເພິ່ນວ່າ ແຂ່ງເຮືອແຂ່ງຣົຖແມ່ນແຂ່ງໄດ້, ແຕ່ແຂ່ງບຸນວາສນາ ແມ່ນແຂ່ງບໍ່ໄດ້. ສ່ວນ ລຸງນີ້ເປັນຍັງບຸນ ຢູ່ບ້ານເຮົາ ລຸງກໍພຽງແຕ່ໄດ້ຊັ້ນ ຮອ້ຍເອກ ກອງທັບແຫ່ງຊາຕ ຮຽນຈົບພຽງແຕ່ ວິທະຍາລັຍ (Lycee De Vientiane) ພາກກາງເທົ່ານັ້ນ ມາເມືອງອະເມຣິກາກໍ່ມີແຕ່ ສົ້ງເສື້ອຄາຄິ່ງເທົ່ານັ້ນ ຄວາມຮູູ້ ຄວາມສາມາດຢ່າງອື່ນ ແມ່ນບໍ່ມີ ແຕ່ໂຊກດີ ໄດ້ມາຮຽນ ຜບ ຮອ້ຍທີ່ອະເມຣິກາ (Leadership) ເທື່ອນື່ງ ມາຕົກພີ້ ມັນກໍ່ເປັນເມືອງນອ້ຍ ຄົນສວ່ນຫລາຍແມ່ນ ທຳໄຮ່ໄຖນາ ເປັນອາຊີບ ແຕ່ລຸງໄດ້ເຮັດງານ ຢູ່ບອ່ນຂາຍຣົຖ ວຽກແມ່ນ ຖ່າຍນ້ໍາມັນເຄຶ່ອງ ແລະ ປຽນຫົວທຽນຣົຖ ຄ່າຈ້າງແມ່ນ ໒ ດອນ ໓໐ ເຊັນຕໍ່ຊົ່ວໂມງ, ເຮັກວຽກປີເຄິ່ງ ຍັງບໍ່ຂື້ນເງິນ ເລີຍຍ້າຍມາ ຄາຣິຟໍເນັຍ ມາຄັ້ງແລກກໍລຳບາກຢູ່ ແຕ່ກໍ່ອົດທົນເອົາ ໄປເກັບຫມາກໄມ້ ແລະ ເຂົ້າຮຽນ ເວລາວ່າງ ຕໍ່ມາ ໄດ້ສອບພ່ານເຂົ້າ ເຮັດວຽກນຳຣັຖບາຣ ທອ້ງຖິ່ນໄດ້ ( County Government) ທີສອງ ໃນຈໍານວນ ໑໒໐ ຄົນ, ໄດ້ຮັບ ບັຕພະຍາບາລ ບໍານານ (retirement and pension) ແລະເງິນ ດີເຟິສຄັມ ( Defers comp) ປຽນຍ້າຍເຂົ້າຊື້ ເງິນສະຕອກ ( Stock ).  ປ້າເພິ່ນ ບໍ່ມີຄວາມຮູ້ ເພິ່ນ ເຮັດວຽກ ຍິບເບາະຣົຖ ໂຕໂຍຕາ ແຕ່ເພິ່ນມີລາຍໄດ້ດີ ອາທິຕຫນຶ່ງ ເພິ່ນໄດ້ມາບ້ານບໍ່ລຸດ ໕໐໐ ໂດລາ ຕໍ່ອາທິຕ ຖ້າລາວເຮັດລວ່ງເວລາ (Overtime) ລາວຈະໄດ້ ເຖິງ ໖໐໐ ຫາ ໗໐໐ ໂດລາ ຕໍ່ມາ ລຸງກໍຈົບ ປຣິນຍາຕຣີ (Bachelor Degree) ແລະວຽກການ ກໍ່ໄດ້ເລຶອນຂື້ນ ພ້ອມ ເງິນເດຶອນ ຕໍ່ມາ ເງິນກໍ່ສູສີ ກັບເງິນເດຶອນປ້າ ເພາະເພິ່ນໄດ້ຫລາຍກົ່ວ ລຸງເຮັດວຽກຢູ່ທີ່ນີ້ໄດ້ ໒໔ ປີ ຈຶ່ງ ອອກບຳນານ ເງິນບຳນານ ຈາກທີ່ທຳງານ ໒໘໐໐ ແລະເງິນ ຈາກ ໂຊຊີໂອ ໑໔໐໐ ເບິ່ງກໍຫລາຍ ພໍສົມຄວານຢູ່ ລຸງຍັງບໍໄດ້ເອົາເງິນອອກ ຈາກ ເງິນ ສະຕອກເທື່ອ ເພາະມັນຫລາຍໂພດ ເສັຍພາສີບໍ່ໄຫວ ແລະຍັງໄດ້ຈາກ ຄ່າເຮຶອນເຊົ່າສອງຫລ້ງ ໒໐໐໐ ຕໍ່ເດຶອນອີກດ້ວຍ. ປະຈຸບັນ ເງິນລຸງ ຢູ່ທະນາຄາຣ ມີ ສອງແສນກົ່ວ ຖ້າປ້າເພິ່ນໄປບຳນານ ເພິ່ນກໍມີເງິນພໍກິນແລ້ວ ເງິນ ຟໍໂອວັນເຄ(401K) ແລະເງິນ ໄອຣາ (IRA), ລາວກໍມີ ຫລາຍແສນແລ້ວ ລາວສະບາຍ ປີນຶ່ງພວກລຸງໄປຫລິ້ນ ໄທຍ ຫນຶ່ງຄັ້ງ ເພາະປ້າເພິ່ນແມ່ນຄົນໄທຍ ຖ້າລາວໄປບຳນານແລ້ວ ວາງແຜນຈະ ທຽ່ວຮອບໂລກ ເພາະມັກໄປ ແຕ່ປະຈຸບັນກໍໄປທຽ່ວຕາງຣັຖຢູ່ປະຈຳ. ປະຈຸບັນໄດ້ປຸກເຮຶອນທີ່ໄທຍ ລາຄາ ໒ ລ້ານ ໔ ແສນ ແຕ່ຈະໄປຊື້ ຄອນໂດ ທີ່ກຸງເທບອີກບອນນຶງລາຄາໃນລາວ ໓ ລ້ານກົ່ວ.

 

ມາຕົກພີ້ແລ້ວ ເຂົາວ່າ ເປັນຄົນຂາຍຊາຕ ແຕ່ພວກເພິ່ນ ຢູ່ລາວ ເພິ່ນຂາຍ ເອົ້າ ຂາຍເອົາ ແລ້ວ ຄວາມໃດ ແມ່ນ ຄວາມຖືກທີ່ຕອ້ງ ຂໍຄວາມຍຸຕິທັມດວ້ຍ.

---

 ອາດຈະເປັນຍ້ອນພໍ່ລຸງມາຢູ່ດົນຈຶ່ງລືມຫຼັກໄວຍອນ ຂຽນ​ California ເປັນ ຄາຣິຟໍເນັຍ ແຕ່່ກໍ່ບໍ່ເປັນຫຍັງດອກ ສັດສີ່ຕີນຍັງພາດນັກປາດກໍ່ຍັງຜິດ.

ອ່ານຄໍາເຫັນຂອງພໍ່ລຸງແລ້ວກໍ່ຮູ້ສຶກດີໃຈທີ່ພໍ່ລຸງໄດ້ປະສົບຜົນສໍາເຣັດໃນການສຶກສາແລະໜ້າທີ່ວຽກງານ ຈົນໄດ້ດໍາຣົງຊີວິດຢູ່ຢ່າງສະໜຸກສຸກສະບາຍ

ຄືກັບຄົນຊາດອື່ນໆ.

ສໍາລັບຂ້ານ້ອຍແລະຄອບຄົວແລ້ວບໍ່ໄດ້ດີປານນັ້ນດອກເພາະຕ້ອງໄດ້ຕື່ນເດິກລຸກເຊົ້າໄປຖູຣາງຣົຖໄຟຈົນຕາເວັນຕົກດິນຈຶ່ງໄດ້ເຫັນບ້ານເຫັນເຮືອນ

ແຕ່ດີໃຈທີ່ໄດ້ສົ່ງເສີມລູກຫຼານໃຫ້ໄດ້ຮໍ່າຮຽນຈົບປະຣິນຍາຕຣີທຸກຄົນ ສ່ວນປະຣິນຍາໂທຫຼືເອກນັ້ນສຸດແລ້ວເງື່ອນໄຂຄວາມສະດວກຄວາມສາມາດຂອງເຂົາເອງ

ຂ້ານ້ອຍໝົດເຫື່ອໝົກແຮງແລ້ວ, ອີກບໍ່ພໍເທົ່າໃດ໋ປີກໍ່ຈະອອກກິນເບັ້ຽບໍານານແລ້ວ ຖ້າບໍ່ໄດ້ໄປທ່ຽວໃສກໍ່ຈະຢູ່ບ້ານເບິ່ງລູກເບິ່ງຫຼານນີ້ລະ

ເລື້ອງໄປທ໋ຽວກະຄືຊິໄດ້ໄປແຕ່ປະເທດອື່ນ ຄັນຊິໄປຢ້ຽມຢາມເມືອງລາວກະຢ້ານຖືກເພິ່ນປະນາມວ່າເປັນຄົນຂາຍຊາດແນວນັ້ນແນວນີ້

ຂະນາດມາອອກຄໍາເຫັນຢູ່ເວັບນີ້ກະຍັງຖືກເພິ່ນດ່າວ່າຈົນເກືອບຊິທຸບແລັບທັອບຖິ້ມ ຄັນກັບເມືອແທ໊ ເພິ່ນກະຄືຊິເອົາໄປພັກຢູ່ໂຮງແຮມຫ້າດາວໂພນຕ້ອງແທ້ໆລະ.

---

Anonymous wrote:

---

Anonymous wrote:

---

Anonymous wrote:

---

 

ພໍ່ລຸງເອີຍ, ລຸງຢາກມາຢາມເມືອງລາວກໍ່ມາໂລດ,

 

ບໍ່ມີໃຜຮ້າຍດ່າລຸງດອກ. ຖ້າກິນເບ້ຍບຳນານກໍ່ມາຢູ່ລາວ

 

ເລີຍກະໄດ້ ຫລາຍຄົນເຂົາກໍ່ມາຢູ່ເດ, ກະຊິເປັນຫຍັງ

 

ປະຈຸບັນເມືອງລາວພັດທະນາຂື້ນຫລາຍແລ້ວ.

 

 

---

---

 ຄົນລາວ-ອາເມຣິກັນທີ່ໄປກິນບໍານານຢູ່ເມືອງລາວ ໄປແຕ່ໂຕໃດ໋ຫັ້ນ, ຊື່ສຽງຮຽງນາມແມ່ນຍັງເອົາໄວ້ຢູ່ອາເມຣິກາ

ເພາະເຂົາບໍ່ສົ່ງເງິນໃຫ້ກິນແລະບໍ່ຮັບຜິດຊອບດ້ານປະກັນໄພສຸຂະພາບຖ້າໄປຢູ່ປະເທດຄັອມມຸຍນິດ.

ບໍ່ຄ່ອຍຮູ້ເລື້ອງປະຫວັດສາດ ..ຖາມແທ້ໆໆໆ ລາວນອກນີ້ຂາຍຊາດແທ້ບໍ່...ຄັນບໍ່ຂາຍ ຄື່ວ່າຢ້ານເຂົາເອົາໄປໂຮງແຮມຫ້າດາວໂພນຕ້ອງ

Anonymous wrote:

---

Anonymous wrote:

---

Anonymous wrote:

---

Anonymous wrote:

---

 

ພໍ່ລຸງເອີຍ, ລຸງຢາກມາຢາມເມືອງລາວກໍ່ມາໂລດ,

 

ບໍ່ມີໃຜຮ້າຍດ່າລຸງດອກ. ຖ້າກິນເບ້ຍບຳນານກໍ່ມາຢູ່ລາວ

 

ເລີຍກະໄດ້ ຫລາຍຄົນເຂົາກໍ່ມາຢູ່ເດ, ກະຊິເປັນຫຍັງ

 

ປະຈຸບັນເມືອງລາວພັດທະນາຂື້ນຫລາຍແລ້ວ.

 

 

---

---

 ຄົນລາວ-ອາເມຣິກັນທີ່ໄປກິນບໍານານຢູ່ເມືອງລາວ ໄປແຕ່ໂຕໃດ໋ຫັ້ນ, ຊື່ສຽງຮຽງນາມແມ່ນຍັງເອົາໄວ້ຢູ່ອາເມຣິກາ

ເພາະເຂົາບໍ່ສົ່ງເງິນໃຫ້ກິນແລະບໍ່ຮັບຜິດຊອບດ້ານປະກັນໄພສຸຂະພາບຖ້າໄປຢູ່ປະເທດຄັອມມຸຍນິດ.

---

 ຕາມການບອກເລົ່າຂອງພີ່ນ້ອງທີ່ມີປ້າລຸງຖືສັນ

ຊາດອາເມລິກາ,​ແຕ່ມາກິນບຳນານຢູ່ເມືອງລາວ

ວ່າ ເຂົາກໍ່ສົ່ງເງິນບຳນານມາໃຫ້ກິນຢູ່ລາວຕະວາ.

Anonymous wrote:

---

Anonymous wrote:

---

ບໍ່ຄ່ອຍຮູ້ເລື້ອງປະຫວັດສາດ ..ຖາມແທ້ໆໆໆ ລາວນອກນີ້ຂາຍຊາດແທ້ບໍ່...ຄັນບໍ່ຂາຍ ຄື່ວ່າຢ້ານເຂົາເອົາໄປໂຮງແຮມຫ້າດາວໂພນຕ້ອງ

---

 ກະຈັກຊິເອົາຊາດຢູ່ໃສມາຂາຍ ຕອນລອຍຂ້າມຂອງກະມີສະຫຼິບໂຕດຽວຫຼານເອີຍ

ຕອນສະໃໝຝ່າຍວຽງຈັນປົກຄອງຫັ້ນ ພໍ່ຕູ້ກະເຮັດວຽກນໍາຣັຖບານ

ຄັນບໍ່ເຮັດກະຊິເອົາຫຍັງມາຊື້ເຂົ້າຊື້ນໍ້າລ້ຽງລູກລ້ຽງເມັຽຄືພວກຫຼານເຮັດການນໍາຣັຖຫັ້ນລະ

ກົກໄມ້ຕົ້ນນຶ່ງກະບໍ່ເຄີຍຕັດຂາຍ ຄໍາເມັດນຶ່ງກະບໍ່ເຄີຍຮ່ອນຂຶ້ນມາຂາຍດອກ

ກອນລໍາກອນນຶ່ງກະບໍ່ເຄີຍແຕ່ງຂາຍໃຫ້ຕ່າງຊາດ. ເພິ່ນເຂົ້າມາປ່ຽນຣະບອບການປົກຄອງ

ເພິ່ນກະຈັບຜູກສອກພໍ່ຕູ້ຂຶ້ນຣົຖ 66 ໄປສູນສໍາມະນາຈົນເກືອບຕາຍຍ້ອນພະຍາດມາລາເຣັຽ.

ໂຕນໜີມາ ເພິ່ນກະດ່າໃສ່ໂທຣະໂຄ່ງເປັ໊ງໆວ່າພໍ່ຕູ້ບໍ່ມີແນວຄິດອຸ່ນອ່ຽງທຸ່ນທ່ຽງ

ບໍ່ເຊື່ອໝັ້ນການນໍາພາຂອງຣັແນວນັ້ນແນວນີ້, ຈັ່ງວ່າບໍ່ກ້າກັບເມືອຢາມບ້ານຢາມເມືອງ

ຢ້ານເພິ່ນຈັບກຸມຄຸມຂັງອີກຊັ້ນນະ.

 

---

 ແມ່ນແລ້ວຕູ້ເອີຍສໃໝນັ້ນມັນບໍ່ມີຄົນຊື້ໄມ້   ຖ້າເປັນຄືທຸນມື້ນີ້ ບໍ່ວ່າແຕ່ຊິຂາຍໄມ້  ຂ້ອຍຢ້ານເຈົ້າຂາຍທັງປະເທດພຸ້ນລະ