ຄົນໃຕ້ນັ່ງຄິດໄປຄິດມາ ແລະກໍຄິດມາຄິດໄປ ກ່ຽວກັບການພົວພັນລະຫວ່າງນັກທຸລະກິດແລະນັກການເມືອງ(ແຕ່ກ່ອນພັກປະຊາຊົນປະຕິວັດລາວເຄີຍເວົ້າວ່າ: ພັກປະຊາຊົນປະຕິວັດລາວ ກັບປະຊາຊົນປຽບຄືນ້ຳກັບປາ) ແຕ່ປະຈຸບັນນີ້ (ພັກປະຊາຊົນປະຕະວັດລາວກັບນັກທຸລະກິດປຽບຄື ນ້ຳກັບປາ)
ຄັກບໍລະ (ຄຳຂວັນຄົນໃຕ້)
ສິ່ງນີ້ລະຊຶ່ງນຳມາແກ່ການທຸດຈະລິດ ຄໍຣັບຊັ້ນທີ່ຫນ້າເປັນຫ່ວງ ( ນັກທຸລະກິດຕ້ອງທຸ້ມໃຫ້ນັກການເມືອງເພື່ອຈະໄດ້ໂຄງການ, ນັກການເມືອງກໍຕ້ອງຕໍ່ລອງເລື່ອງເປີເຊັນ)ສຸດທ້າຍໂຄງການເລະ,ບໍ່ໄດ້ມາດຕະຖານ, ຖ້ານັກການເມືອງເອົາເລື້ອງນັກທຸລະກິດກໍບໍ່ກ້າເພາະເອົາເງິນເຂົາໄປແລ້ວ,ຈຳເປັນຕ້ອງໃຊ້ຄຳວ່າປ່ອຍໄປຕາມກຳ, ຜູ້ທີ່ຮັບເຄາະຄື ( ປະຊາຊົນລາວ)ໂອລືມໄປ ແຖມລູກຫຼານ,ເຫຼັນຫຼ້ອນຕ້ອງມາຫາເງິນໃຊ້ຫນີ້ຕ່າງປະເທດ.
ຄົນໃຕ້ຂໍໃຫ້ທຸກທ່ານມີຄຳເຫັນຢ່າງສ້າງສັນ ແລະຫວົງວ່າທຸກປັນຍາຊົນຈະບໍ່ລັງກຽດ ຄົນໃຕ້
ຂອບໃຈ
ເຈົ້າເວົ້າຖືກ ດີ ແຕ່ກໍ່ຂໍສະຫຼຸບຫຍໍ້ດັ່ງນີ້ຄື:ໃຜມີສິດຂາຍສິດ ແລະ ໃຜບໍ່ມີສິດຊື້ເອົາ= ວັດຖຸນິຍົມສັດຈະວິພາກ
ເຈົ້າໄປນັ່ງຄິດຢູ່ໃສລະຄົນໃຕ້ຈຶ່ງໄດ້ຕັ້ງບົດນີ້ຂຶ້ນມາ?
ຢູ່ບ້ານຂ້ອຍນັກການເມືອງກໍ່ຫາກິນນໍານັກທຸຣະກິດຄືກັນ, ຕອນຫາສຽງເລືອກຕັ້ງກໍ່ວ່າຈະເຮັດໃຫ້ຜູ່ໃຊ້ຣົຖໃຊ້ຖະໜົນມຄວາມປອດໄພຫຼາຍຂຶ້ນ
ບາດເລືອກຕັ້ງໄດ້ ພັດສະເໜີໃຫ້ອອກກົດໝາຍ NO TEXT and DRIVE ອັນດຽວ Surfing ພັດບໍ່ຫ້າມ.
