Pasalao

ຕາມທີ່ໄດ້ຕິດຕາມເບິ່ງພາບພະຍົນລາວຫລາຍໆເຣື່ອງຕັ້ງແຕ່ເຣື່ອງເຊັ່ນເຣື່ອງເສືອຈອມດອຍ, ຄູ່ຮັກເພື່ອນແຄ້ນ, ເມື່ອສິ້ນຄວັນໝອກ,...ບົວແດງ, ສະບາຍດີຫລວງພະບາງ, ບໍ່ມີຄໍາຕອບຈາກປາກເຊ ເຫັນວ່າບົດບາດການສະແດງແລະເທັກນິກຍັງບໍ່ທັນທຽບເທົ່າກັບພາບພະຍົນໄທໄດ້. ຖ້າເວົ້າເຣື່ອງເພງ ຂ້ອຍມັກເພງຣຸ້ນເກົ່າເພາະເນ້ອຮ້ອງມີຄວາມໝາຍ ຄໍາສັບກໍ່ເລິກເຊິ່ງ ແລະທໍານອງກໍ່ມີເອກກະລັກເປັນຂອງລາວ. ສິ່ງທີ່ສໍາຄັນ ນັກຣ້ອງ ນັກສະແດງຂອງລາວຂາດສື່ສໍາພັນກັບມວນຊົນ.

Anonymous wrote:

---

ຄົນຍີ່ປຸ່ນລາວຍັງເບິ່ງຫນັງເກົາຫຼີ ຟັງເພງເກົາຫຼີເລີຍ

ຖ້າຄົນລາວເບິ່ງຂອງໄທຄືກັນ ໃຫ້ຖືເອົາວ່າ ເບິ່ງລະຄອນສັດເດີ້ ບໍ່ຕ້ອງຄິດຫຼາຍ

---

" ເບິ່ງຂອງ " ເຈົ້າໝາຍເຖິງເບິ່ງຣະຄອນຫລືເບິ່ງພາບພະຍົນຫລືເບິ່ງຮູບເງົາຫລືເບິ່ງຫຍັງກັນແທ້?

ເປັນເວລານັບຮ້ອຍປີ, ທີ່ຢູ່ພາຍໃຕ້ການປົກຄອງຂອງສະຫຍາມ ມັນເລີຍ ປູກຈິດສໍານຶກ ໃຫ້ຄົນລາວນິຍົມຊົມຊອບມັນ,
ຄົນລາວຜູ້ຫນຶ່ງ ໃຊ້ເວລາບໍ່ຕໍ່າ ກວ່າສາມຊົ່ວໂມງ ໃນການເບິ່ງໂທລະທັດໄທຕໍ່ມື້...

Anonymous wrote:

---

ໃຜມີຄວາມເຫັນແນວໃດ ກ່ຽວພາດຫົວຂໍ້ນີ້

---

 Because your country doesn't have any activities for those young people to do beside preached the Marxis-Leninist Ideology. So these people interested in  intertainment of other counries...