Pasalao

ອີ່ສານ ບໍ່ແມ່ນປະເທດ ບໍ່ແມ່ນຊົນຊາດແຕໍແມ່ນເຊື້ອຊາດຄົນລາວເທົ່າທີ່ທຸກໆຄົນຮັບຮູ້ ເປັນພຽງແຕ່ຈຸດປະສົງຢາກລີ້ເສື່ອງຂອງຄວາມຈິງກໍຄືປະຫັວດສາດຂອງຊາດໄທເອງເທົ່ານັ້ນ
ອີສານ ກໍແມ່ນລາວ ເຊື້ອຊາດລາວ ຫາກມີພຽງການປ່ຽນແປງເລັກນ້ອຍແລະສັບຊ້ອນທາງດ້ານພາສາ ແຕ່ວັດທະນະທຳ ສາດສະໜາຍັງເໝືອນເດີມ ຄືລາວ. ຈາກວັນເວລາອັນຍາວນານ
ແຫ່ງຄວາມກົດດັນແລະຄອບຄອງຈາກການນຳເປັນພາສາໄທຂອງຄົນໄທ ທາງການສຶສາ ທີ່ຮູ້ກັນ ທຸກໆຄົນ ຈິ່ງເປັນເຫດໄຫ້ຄົນເລົ່ານີ້ມີຄວາມສັບສົນທາງພາສາແມ່ຂອງຕົນຂື້ນມາ ຄື
ຈະເວົ້າລາວແທ້ກໍບໍ່ໄດ້-ໄທແທ້ກໍບໍ່ຄືຈິ່ງເກີດມີກົມຄົ້ນຄ້ວາວັຈນານຸກົມແປພາສາ ອີສານນີ້ ຄື ຫຼັກຖານອັນຈະແຈ້ງຕໍ່ຊາວໂລກ ວ່າເຂດແດນແຫ່ງນີ້ ບໍ່ແມ່ນຂອງໄທ ຄົນເລົ່ານີ້ບໍ່ແມ່ນຄົນໄທ
ພຽງແຕ່ນອນໃນຜືນແຜ່ນດິນທີ່ມີການປົກຄອງບັນຊາຂອງລັດຖະບານໄທເທົ່ານັ້ນຖ້າຈເບີ່ງແຈ້ງໆ ກໍ່ສະແດງເຖີງຄວາມຮັບຮູ້ໄປໃນຕົວຂອງເຂົາ ເຖີງຄວາມເປັນລາວ ຫາກສັງຄົມເຂົາມີການ
ຈຳແນກຊົນຊັ້ນແລະເຊື້ອຊາດເທົານັ້ນ

Anonymous wrote:

---

ພາສາອີສານແມ່ນພາສາທີ່ຢູ່ໃນຮູບແບບການປະສົມກັນລະຫວ່າງພາສາລາວແລະພາສາໄທ. ແຕ່ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ
ຜູ້ທີ່ມີແນວຄວາມຄິດໃນການມອງບັນຫາພາສາລາວແລະພາສາໄທໃນລັກສະນະທີ່ບໍ່ຢາກແບ່ງແຍກກໍ່ຈະເວົ້າວ່າພາສາລາວ
ແລະພາສາໄທແມ່ນພາສາອັນດຽວກັນແທນທີ່ຈະເວົ້າວ່າແມ່ນພາສາທີ່ຄ້າຍຄືກັນ. ແມ້ແຕ່ English (US) ແລະ English (British) ກໍ່ຍັງແບ່ງແຍກເລີຍ.

ແຕ່ດ້ວຍເຫດໃດ ຄົນໄທຈຶ່ງບໍ່ຮູ້ສື່ສານກັບຄົນອີສານ ອັນນີ້ຝາກເປັນຄຳຖາມ?
ແລ້ວທ່ານສາມາດເຂົ້າໃຈ ທຸກສຳນຽງ ທຸກພາສາທີ່ຢູ່ໃນຂົງເຂດປະເທດດຽວກັນໄດ້ໝົດບໍ່ລະ?. ຂ້ອຍເປັນຄົນປາກເຊ (ຄົນລາວຄືກັນ) ແຕ່ໄປຊອກຊື້ບັ໋ນກັ໋ນຢູ່ນະຄອນຫຼວງວຽງຈັນບໍ່ມີ ຊື້ຢູ່ໃສກໍ່ບໍ່ມີ ທັງໆທີ່ເຫັນຂາຍຢູ່ ແຕ່ຖ້າເວົ້າວ່າ ເຂົ້າປຽກເສັ້ນ ພັດວ່າມີ.

---

ທີ່ທ່ານເວົ້າມາກໍ່ຖືກເນາະ ແຕ່ຮູ້ສຶກວ່າທ່ານຈະປຽບທຽບຜິດຫນ້ອຍຫນຶ່ງ...

 

ບັ໋ນກັ໋ນ ບໍ່ແມ່ນພາສາລາວ ແຕ່ມາຈາກພາສາຫວຽດນາມເດີ້

ເປັນອາຫານຊະນິດຫນຶ່ງຂອງຄົນຫວຽດນາມແຖວໆພາກກາງ ຂຽນວ່າ Banh Canh ແປວ່າ ຂະຫນົມແກງ ແຕ່ລາວມາປ່ຽນເອີ້ນວ່າ ເຂົ້າປຽກເສັ້ນ ແທນ,

 

ສ່ວນທີ່ວ່າ ບັ໋ນກັ໋ນ ນັ້ນແມ່ນເພິ່ນຈື່ນຳສຳນຽງຂອງຄົນຫວຽດເລີຍເອີ້ນແນວນັ້ນຊື່ືໆ ແບບຄຳວ່າ ບັ໋ນກວັ໋ນ ພາສາຫວຽດແມ່ນ Banh Quan ແປວ່າ ຂະຫນົມມ້ວນ (ບໍ່ແນ່ໃຈວ່າຂຽນຄຳວ່າ ມ້ວນ ຖືກຫລືບໍ່)

 

ຖ້າຈະປຽບທຽບພາສາລາວເຮົາແຕ່ຄົນລະພາກ ຫນ້າຈະປຽບທຽບຄຳວ່າ ຫມາກຈອງ ຂອງຄົນທາງໃຕ້ ກັບ ຫມາກຈອງ ຂອງຄົນທາງເຫນືອ, ເພາະທັງສອງຊື່ຫມາກຈອງຄືກັນ ແຕ່ຫນ້າຕາບໍ່ໃກ້ຄຽງກັນເລີຍ....

Anonymous wrote:

---

 

Anonymous wrote:

---

 

Anonymous wrote:

---

ພາສາອີສານແມ່ນພາສາທີ່ຢູ່ໃນຮູບແບບການປະສົມກັນລະຫວ່າງພາສາລາວແລະພາສາໄທ. ແຕ່ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ
ຜູ້ທີ່ມີແນວຄວາມຄິດໃນການມອງບັນຫາພາສາລາວແລະພາສາໄທໃນລັກສະນະທີ່ບໍ່ຢາກແບ່ງແຍກກໍ່ຈະເວົ້າວ່າພາສາລາວ
ແລະພາສາໄທແມ່ນພາສາອັນດຽວກັນແທນທີ່ຈະເວົ້າວ່າແມ່ນພາສາທີ່ຄ້າຍຄືກັນ. ແມ້ແຕ່ English (US) ແລະ English (British) ກໍ່ຍັງແບ່ງແຍກເລີຍ.

ແຕ່ດ້ວຍເຫດໃດ ຄົນໄທຈຶ່ງບໍ່ຮູ້ສື່ສານກັບຄົນອີສານ ອັນນີ້ຝາກເປັນຄຳຖາມ?
ແລ້ວທ່ານສາມາດເຂົ້າໃຈ ທຸກສຳນຽງ ທຸກພາສາທີ່ຢູ່ໃນຂົງເຂດປະເທດດຽວກັນໄດ້ໝົດບໍ່ລະ?. ຂ້ອຍເປັນຄົນປາກເຊ (ຄົນລາວຄືກັນ) ແຕ່ໄປຊອກຊື້ບັ໋ນກັ໋ນຢູ່ນະຄອນຫຼວງວຽງຈັນບໍ່ມີ ຊື້ຢູ່ໃສກໍ່ບໍ່ມີ ທັງໆທີ່ເຫັນຂາຍຢູ່ ແຕ່ຖ້າເວົ້າວ່າ ເຂົ້າປຽກເສັ້ນ ພັດວ່າມີ.

---

ທີ່ທ່ານເວົ້າມາກໍ່ຖືກເນາະ ແຕ່ຮູ້ສຶກວ່າທ່ານຈະປຽບທຽບຜິດຫນ້ອຍຫນຶ່ງ...

 

ບັ໋ນກັ໋ນ ບໍ່ແມ່ນພາສາລາວ ແຕ່ມາຈາກພາສາຫວຽດນາມເດີ້

ເປັນອາຫານຊະນິດຫນຶ່ງຂອງຄົນຫວຽດນາມແຖວໆພາກກາງ ຂຽນວ່າ Banh Canh ແປວ່າ ຂະຫນົມແກງ ແຕ່ລາວມາປ່ຽນເອີ້ນວ່າ ເຂົ້າປຽກເສັ້ນ ແທນ,

 

ສ່ວນທີ່ວ່າ ບັ໋ນກັ໋ນ ນັ້ນແມ່ນເພິ່ນຈື່ນຳສຳນຽງຂອງຄົນຫວຽດເລີຍເອີ້ນແນວນັ້ນຊື່ືໆ ແບບຄຳວ່າ ບັ໋ນກວັ໋ນ ພາສາຫວຽດແມ່ນ Banh Quan ແປວ່າ ຂະຫນົມມ້ວນ (ບໍ່ແນ່ໃຈວ່າຂຽນຄຳວ່າ ມ້ວນ ຖືກຫລືບໍ່)

 

ຖ້າຈະປຽບທຽບພາສາລາວເຮົາແຕ່ຄົນລະພາກ ຫນ້າຈະປຽບທຽບຄຳວ່າ ຫມາກຈອງ ຂອງຄົນທາງໃຕ້ ກັບ ຫມາກຈອງ ຂອງຄົນທາງເຫນືອ, ເພາະທັງສອງຊື່ຫມາກຈອງຄືກັນ ແຕ່ຫນ້າຕາບໍ່ໃກ້ຄຽງກັນເລີຍ....

 

---

ປາກເຊໃຊ້ຄຳຢືມມາຈາກພາສາຫວຽດແຕ່ວຽງຈັນບໍ່ໃຊ້ ນີ້ແມ່ນຄວາມແຕກຕ່າງຂອງການໃຊ້ພາສາໃນແຕ່ລະພາກໃນລາວ ຂ້ອຍເປັນຄົນລາວແທ້ ບາງຄັ້ງຍັງບໍ່ເຂົ້າໃຈຄົນລາວນຳກັນເວົ້າ ໂດຍສະເພາະແລ້ວ ສຳນຽງພວກເໜືອ. ຄືກັນກັບຄຳຖາມເຈົ້າຂອງກະທູ້ຕັ້ງຫັ້ນລະ ວ່າເປັນຫຍັງຄົນໄທຈຶ່ງບໍ່ເຂົ້າໃຈພາສາອີສານ.

 

---

ມັນບໍ່ຢາກຄືກັນເນີ້ ເພາະຄົນອີ່ສານກັບຄົນໄທຍ໌ມັນແມ່ນຄົນລະຊົນຊາດກັນ ຄົນອີສານແມ່ນຄົນເຊື້ອຊາດລາວເຜົ່າພັນລາວ ເວົ້າງ່າຍໆກໍຄືແມ່ນຄົນລາວແຕ່ຢູ່ປະເທດໄທຍ໌ມີສັນຊາດແລະພາດສະປອດເປັນໄທຍ໌ຊື່ໆ ສ່ວນທີ່ຮຽກວ່າໄທຍ໌ປັດຈຸບັນນີ້ແຕ່ກີ້ເອີ້ນວ່າ ຄົນສະຫຍາມ ໃນເມື່ອກ່ອນກໍມີການແບ່ງແຍກເຊື້ອຊາດກັນຢ່າງຊັດເຈນ  ສ່ວນທ່ານເປັນໄທໃຕ້ກໍອາດຈະມີປັນຫາໃນການຟັງສຳນຽງເໜືອແນ່ ແລະໄທເໜືອເອງກໍອາດມີປັນຫາໃນການຟັງສຳນຽງໃຕ້ເຊັ່ນກັນ ແຕ່ໂດຍລວມແລ້ວຖ້າເປັນຄົນລາວນຳກັນກໍສາມາດສື່ສານກັນເຂົ້າໃຈ ຂ້າພະເຈົ້າເປັນໄທເໜືອບໍ່ມີປັນຫາຫຍັງເລີຍເວລາຟັງໄທໃຕ້ເວົ້າເພາະພາສາກໍອັນດຽວກັນພຽງແຕ່ແຕກຕ່າງຄຳພື້ນທີ່ໜ້ອຍໜຶ່ງ
ຫຼືຢ່າງດົນສຸດໆຫຼືຄົນທີ່ອ່າວຊ້າແນ່ເວລາລົມກັນໃຊ້ເວລາປະມານ1ຊົ່ວໂມງ ກໍພໍຈະຈັບໃຈຄວາມໄດ້ແລ້ວວ່າແຕ່ລະຄຳຂອງເຂດນັ້ນມັນໝາຍເເຖິງຫຍັງ ມັນແຕກຕ່າງກັນປານໃດ  ສ່ວນພາສາລາວອີ່ສານນັ້ນແມ່ນເກືອບຈະບໍ່ມີຄຳແຕກຕ່າງຈາກພາສາລາວປະເທດລາວເລີຍ ຄຳສະເພາະຂອງຄົນລາວອີ່ສານທີ່ຕ່າງກັບຄົນລາວປະເທດລາວແມ່ນເກືອບບໍ່ມີຫຼືອາດຈະມີຢູ່ແຕ່ຄົງບໍ່ຫຼາຍ  ຖ້າໃຜເປັນຄົນອີສານມາອ່ານກໍລອງຊ່ວຍບອກແດ່ວ່າຄຳສັບພື້ນຖິ່ນຄົນລາວອີ່ສານທີ່ຕ່າງກັບຄົນລາວປະເທດລາວມີຫຼາຍປານໃດ
ເພາະຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ສຶກວ່າບໍ່ເຄີຍໄດ້ຍິນຄຳທີ່ແຕກຕ່າງກັນເລີຍ

ອັນທີ່ວ່າປາກເຊຢືມຄຳຫວຽດມາໃຊ້ນັ້ນ ຄົນລາວທົ່ວປະເທດກໍບໍ່ເຂົ້າໃຈດອກເພາະມັນແມ່ນພາສາຫວຽດ ຖ້າທ່ານໃຊ້ພາສາລາວ"ເຂົ້າປຽກ"ມັນກໍມີຄົນເຂົ້າໃຈຢູ່ແລ້ວ
ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າທ່ານຍົກຕົວຢ່າງບໍ່ເຂົ້າປານໃດ

ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ແມ່ນເຈົ້າຂອງຄວາມເຫັນຂ້າງເທິງເນີ້ ພຽງມາຕອບຊື່ໆ

ໃນໂລກໂລການີ້ ມີພຽງແຕ່ພາສາລາວແລະພາສາໄທ ບໍ່ມີພາສາອີສານ   ອີສານເປັນພຽງແຕ່ການປັ້ນແຕ່ງຂອງກຸ່ມຂົວຈັດໄທຊື່ໆ ເຫດສານັ້ນດີທີ່ສຸດເຮົາບໍ່ສົມຄວນຮ້ອງນຳມາໄຊ້ ເພາະຄືການຮັບຮູ້ກົນອຸບາຍລົບລ້າງຄວາມເປັນລາວຕົນເອງ ຄົນລາວ ຊາດລາວ
ວັດທະນະທຳລາວ ຮີດຄອງແລະປະເພນີລາວ ສົມຄວນຮ້ອງເຂົາໄດ້ວ່າ: ລາວຟັ່ງແດນ ນີ້ເໝາະສົມທີ່ສຸດ.

Anonymous wrote:

---

Anonymous wrote:

---

 

Anonymous wrote:

---

 

Anonymous wrote:

---

 

Anonymous wrote:

---

ພາສາອີສານແມ່ນພາສາທີ່ຢູ່ໃນຮູບແບບການປະສົມກັນລະຫວ່າງພາສາລາວແລະພາສາໄທ. ແຕ່ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ
ຜູ້ທີ່ມີແນວຄວາມຄິດໃນການມອງບັນຫາພາສາລາວແລະພາສາໄທໃນລັກສະນະທີ່ບໍ່ຢາກແບ່ງແຍກກໍ່ຈະເວົ້າວ່າພາສາລາວ
ແລະພາສາໄທແມ່ນພາສາອັນດຽວກັນແທນທີ່ຈະເວົ້າວ່າແມ່ນພາສາທີ່ຄ້າຍຄືກັນ. ແມ້ແຕ່ English (US) ແລະ English (British) ກໍ່ຍັງແບ່ງແຍກເລີຍ.

ແຕ່ດ້ວຍເຫດໃດ ຄົນໄທຈຶ່ງບໍ່ຮູ້ສື່ສານກັບຄົນອີສານ ອັນນີ້ຝາກເປັນຄຳຖາມ?
ແລ້ວທ່ານສາມາດເຂົ້າໃຈ ທຸກສຳນຽງ ທຸກພາສາທີ່ຢູ່ໃນຂົງເຂດປະເທດດຽວກັນໄດ້ໝົດບໍ່ລະ?. ຂ້ອຍເປັນຄົນປາກເຊ (ຄົນລາວຄືກັນ) ແຕ່ໄປຊອກຊື້ບັ໋ນກັ໋ນຢູ່ນະຄອນຫຼວງວຽງຈັນບໍ່ມີ ຊື້ຢູ່ໃສກໍ່ບໍ່ມີ ທັງໆທີ່ເຫັນຂາຍຢູ່ ແຕ່ຖ້າເວົ້າວ່າ ເຂົ້າປຽກເສັ້ນ ພັດວ່າມີ.

---

ທີ່ທ່ານເວົ້າມາກໍ່ຖືກເນາະ ແຕ່ຮູ້ສຶກວ່າທ່ານຈະປຽບທຽບຜິດຫນ້ອຍຫນຶ່ງ...

 

ບັ໋ນກັ໋ນ ບໍ່ແມ່ນພາສາລາວ ແຕ່ມາຈາກພາສາຫວຽດນາມເດີ້

ເປັນອາຫານຊະນິດຫນຶ່ງຂອງຄົນຫວຽດນາມແຖວໆພາກກາງ ຂຽນວ່າ Banh Canh ແປວ່າ ຂະຫນົມແກງ ແຕ່ລາວມາປ່ຽນເອີ້ນວ່າ ເຂົ້າປຽກເສັ້ນ ແທນ,

 

ສ່ວນທີ່ວ່າ ບັ໋ນກັ໋ນ ນັ້ນແມ່ນເພິ່ນຈື່ນຳສຳນຽງຂອງຄົນຫວຽດເລີຍເອີ້ນແນວນັ້ນຊື່ືໆ ແບບຄຳວ່າ ບັ໋ນກວັ໋ນ ພາສາຫວຽດແມ່ນ Banh Quan ແປວ່າ ຂະຫນົມມ້ວນ (ບໍ່ແນ່ໃຈວ່າຂຽນຄຳວ່າ ມ້ວນ ຖືກຫລືບໍ່)

 

ຖ້າຈະປຽບທຽບພາສາລາວເຮົາແຕ່ຄົນລະພາກ ຫນ້າຈະປຽບທຽບຄຳວ່າ ຫມາກຈອງ ຂອງຄົນທາງໃຕ້ ກັບ ຫມາກຈອງ ຂອງຄົນທາງເຫນືອ, ເພາະທັງສອງຊື່ຫມາກຈອງຄືກັນ ແຕ່ຫນ້າຕາບໍ່ໃກ້ຄຽງກັນເລີຍ....

 

---

ປາກເຊໃຊ້ຄຳຢືມມາຈາກພາສາຫວຽດແຕ່ວຽງຈັນບໍ່ໃຊ້ ນີ້ແມ່ນຄວາມແຕກຕ່າງຂອງການໃຊ້ພາສາໃນແຕ່ລະພາກໃນລາວ ຂ້ອຍເປັນຄົນລາວແທ້ ບາງຄັ້ງຍັງບໍ່ເຂົ້າໃຈຄົນລາວນຳກັນເວົ້າ ໂດຍສະເພາະແລ້ວ ສຳນຽງພວກເໜືອ. ຄືກັນກັບຄຳຖາມເຈົ້າຂອງກະທູ້ຕັ້ງຫັ້ນລະ ວ່າເປັນຫຍັງຄົນໄທຈຶ່ງບໍ່ເຂົ້າໃຈພາສາອີສານ.

 

---

ມັນບໍ່ຢາກຄືກັນເນີ້ ເພາະຄົນອີ່ສານກັບຄົນໄທຍ໌ມັນແມ່ນຄົນລະຊົນຊາດກັນ ຄົນອີສານແມ່ນຄົນເຊື້ອຊາດລາວເຜົ່າພັນລາວ ເວົ້າງ່າຍໆກໍຄືແມ່ນຄົນລາວແຕ່ຢູ່ປະເທດໄທຍ໌ມີສັນຊາດແລະພາດສະປອດເປັນໄທຍ໌ຊື່ໆ ສ່ວນທີ່ຮຽກວ່າໄທຍ໌ປັດຈຸບັນນີ້ແຕ່ກີ້ເອີ້ນວ່າ ຄົນສະຫຍາມ ໃນເມື່ອກ່ອນກໍມີການແບ່ງແຍກເຊື້ອຊາດກັນຢ່າງຊັດເຈນ  ສ່ວນທ່ານເປັນໄທໃຕ້ກໍອາດຈະມີປັນຫາໃນການຟັງສຳນຽງເໜືອແນ່ ແລະໄທເໜືອເອງກໍອາດມີປັນຫາໃນການຟັງສຳນຽງໃຕ້ເຊັ່ນກັນ ແຕ່ໂດຍລວມແລ້ວຖ້າເປັນຄົນລາວນຳກັນກໍສາມາດສື່ສານກັນເຂົ້າໃຈ ຂ້າພະເຈົ້າເປັນໄທເໜືອບໍ່ມີປັນຫາຫຍັງເລີຍເວລາຟັງໄທໃຕ້ເວົ້າເພາະພາສາກໍອັນດຽວກັນພຽງແຕ່ແຕກຕ່າງຄຳພື້ນທີ່ໜ້ອຍໜຶ່ງ
ຫຼືຢ່າງດົນສຸດໆຫຼືຄົນທີ່ອ່າວຊ້າແນ່ເວລາລົມກັນໃຊ້ເວລາປະມານ1ຊົ່ວໂມງ ກໍພໍຈະຈັບໃຈຄວາມໄດ້ແລ້ວວ່າແຕ່ລະຄຳຂອງເຂດນັ້ນມັນໝາຍເເຖິງຫຍັງ ມັນແຕກຕ່າງກັນປານໃດ  ສ່ວນພາສາລາວອີ່ສານນັ້ນແມ່ນເກືອບຈະບໍ່ມີຄຳແຕກຕ່າງຈາກພາສາລາວປະເທດລາວເລີຍ ຄຳສະເພາະຂອງຄົນລາວອີ່ສານທີ່ຕ່າງກັບຄົນລາວປະເທດລາວແມ່ນເກືອບບໍ່ມີຫຼືອາດຈະມີຢູ່ແຕ່ຄົງບໍ່ຫຼາຍ  ຖ້າໃຜເປັນຄົນອີສານມາອ່ານກໍລອງຊ່ວຍບອກແດ່ວ່າຄຳສັບພື້ນຖິ່ນຄົນລາວອີ່ສານທີ່ຕ່າງກັບຄົນລາວປະເທດລາວມີຫຼາຍປານໃດ
ເພາະຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ສຶກວ່າບໍ່ເຄີຍໄດ້ຍິນຄຳທີ່ແຕກຕ່າງກັນເລີຍ

ອັນທີ່ວ່າປາກເຊຢືມຄຳຫວຽດມາໃຊ້ນັ້ນ ຄົນລາວທົ່ວປະເທດກໍບໍ່ເຂົ້າໃຈດອກເພາະມັນແມ່ນພາສາຫວຽດ ຖ້າທ່ານໃຊ້ພາສາລາວ"ເຂົ້າປຽກ"ມັນກໍມີຄົນເຂົ້າໃຈຢູ່ແລ້ວ
ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າທ່ານຍົກຕົວຢ່າງບໍ່ເຂົ້າປານໃດ

ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ແມ່ນເຈົ້າຂອງຄວາມເຫັນຂ້າງເທິງເນີ້ ພຽງມາຕອບຊື່ໆ

---

ພາສາໄທຍອີສານ ຄືພາສາລາວໃຕ້ ນັ່ນແຫຼະ  ແທບສິບ່ຕ່າງກັນເລຍ ອາດສິຕ່າງທີ່ຄຳບາງຄຳ ແຕ່ກະນ້ອຍຫຼາຍ ແລະຕ່າງທີ່ ໄທຍອີສານຈະເວ້າ ຈ້າ ຫຼື ຄັບ ບ່ແມນເຈົ້າ ຫຼື ໂດຍ

ທີ່ແປກໃຈຄື ຄົນມຸກດາຫານ ຫຼືຫນອງຄາຍ ຈະເວ່າພາສາລາວໃຕ້ຫຼືໄທອີສານ ແຕ່ ຄົນລາວເວີຍງຈັນກັບສະຫວັນທີ່ອຍູ່ຫ່າງແຄ່ແມ່ນ້ຳຂອງກັ້ນ ດັນເວ່າພາສາລາວກາງຫລືລາວສຳເນີຍງເວີຍງຈັນ

 

---

ขอขอบใจมากที่ให้ความสนใจเรื่องเกี่ยวที่เกี่ยวกับประเทศไทย    โดยเฉพาะเรื่องภาษาที่ท่านได้กำหนดกระทู้หัวเรื่องว่า หลักฐานที่บ่งบอกภาษาไทย และภาษาอีสานต่างกัน    เป็นความจริงที่ไม่อาจจะเถียงท่านได้ว่าสำเนียงในการออกเสียงของภาษาอีสาน กับภาษาไทย อาจจะมีการผันวรรณยุกต์มีสำเนียงที่แตกต่างกันไปแต่ละพื้นที่ตามแต่ละภูมิประเทศ   สำเนียงอีสานจังหวัดอุบลราชธานี  ก็ย่อมไม่เหมือนกันสำเนียงอีสานจังหวัดเลย หรือหนองคาย   คนหนองคายก็ย่อมพูดและมีคำศัพท์เฉพาะถิ่นที่ไม่เหมือนกับคนสุพรรณบุรี (ซึ่งส่วนหนึ่งก็มีเชื้อสายลาว)  ภาษาเหล่านี้ย่อมแตกต่างกันออกไปตามลักษณะเฉพาะของท้องถิ่น " ภาษาเหล่านี้ล้วนเรียกว่า ภาษาถิ่น"   ซึ่งไม่ต่างจากท่านผู้รู้ของประเทศลาวได้กล่าวไว้ในกรณีเดียวกันกับ  เวียงจันทน์  กับ จำปาศักดิ์    ดังที่ได้กล่าวไว้แล้วในข้างต้น  ซึ่งหมายรวมทั้งแขวงอื่น ๆ  ก็ย่อมอยู่ภายใต้ธรรมชาติลักษณะของภาษาเช่นเดียวกัน

แต่สำหรับข้อสมมุติฐานเรื่อง  " ຄົນໄທຍ  ຈື່ງບໍ່ຮູ້ສື່ສານ ກັບ ຄົນອີສານໄດ້  ອັນນີ້ຝາກເປັນຄຳຖາມ ? "  ตามที่ได้กล่าวมาในเบื้องต้น    คงเป็นเรื่องสมมุติฐานที่คลาดเคลื่อนจากความเป็นจริงไปไม่มากก็น้อย  ด้วยเหตุที่ว่าหากท่านยังคงระลึกเรื่องราวในอดีตที่ผ่านมาในยุค " เก็บผักใส่ซ้า  เก็บข้าใส่เมือง " ตั้งแต่สมัยอาณาจักรล้านช้าง  ไม่แปลกอะไรที่ปัจจุบันในประเทศไทยมีพลเมืองไทยที่มีเชื้อสายอีสาน หรืออาจจะเรียกยอเกียรติบรรพบุรุษของตนเองได้ว่าเป็นคนสยามเชื้อสาย  "ลาว"  ได้อย่างภูมิใจในรากเหง้าของตนที่มีสายเลือดและชาติพันธุ์เดียวกับท้าว และอาจเป็นหน่อเนื้อเชื้อไขเดียวกันมาตั้งแต่สมัยเจ้าย่ำกระหม่อม   ได้แพร่กระจายไปทุกส่วนของประเทศไทยตั้งแต่เหนือสุดไปจนถึงหัวเมืองตะวันออกอย่างชลบุรี (เมืองพนัสนิคม)  ผ่านวันเวลาเดือนปีที่เนิ่นนาน พลเมืองมากกว่าครึ่งเป็นคนไทยที่มีเชื้อสายลาวก็คงไม่ผิดอะไร หากไทยมิได้ถือเอาลัทธิเหยียดชนชั้นวรรณะเป็นที่ตั้งเป็นสรณะ ในการปกครองประเทศสืบต่อมา  ปู่ย่า ตายาย จึงได้สืบเผ่าพันธุ์คนไทยเชื้อสายลาวก่อกำเนิดขึ้นอย่างมากมาย    หากแต่คำว่าอีสานของท่าน  ท่านหมายถึงความเป็น"ลาว"  และคำว่า" ลาว " นั้นท่านได้หมายรวมเอาถึงการเป่าแคน อยู่เรือนสูง นุ่งซิ่น กินข้าวเหนียวด้วย   ดังนั้นไม่แปลกอะไรที่ภาษาไทยและภาษาอีสานที่ท่านว่านั้น ได้ใช้อย่างผสมระคนกันไป  คำเดิม ๆ ของไทยก็ไม่ต่างจากคำอีสาน(คำลาว)  เช่น ช้าง ม้า  ไร่  นา  ข้าว ปลา  น้ำ  นก  ฟ้า   เป็นต้น จึงสามารถถ่ายทอดความรู้  ความหมายได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง  สมดังเจตนารมณ์ของภาษาที่มีไว้เพื่อสื่อสารกันให้เข้าใจความหมายทุกประการ ส่วนเอกลักษณ์ของความเป็นชาติหากหมายเอาการมีภาษาที่ใช้ในประเทศเป็นของตนเอง ภาษาไทยเองก็เป็นภาษาประจำชาติ มีลักษณะเฉพาะของตนเองที่จะถ่ายทอดเรื่องราวคนในชาติให้รับรู้ได้อย่างเทียมกัน  อาจจะแตกต่างกับเอกลักษณ์ของภาษาลาวก็คงจะแตกต่างเรื่องรูปอักขรวิธี สำเนียงเท่านั้น  ส่วนเนื้อความนั้นมีความเข้าใจใจความสำคัญโดยตลอด    ส่วนภาษาอีสานในปัจจุบันก็ใช้ภาษาไทยเขียนแทนเสียงได้อย่างลงตัว   ภาษาไทยเป็นภาษาที่ยังมีการใช้กันอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน  ตามความหมายของ ธรรมชาติของภาษา หมายความว่า สิ่งที่เกิดมีและเป็นอยู่ตามธรรมดาของถ้อยคำที่ใช้สื่อสารกันดังนั้น ธรรมชาติของภาษาไทยตามที่กล่าวมาจึงต้องมีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ภาษาที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงจึงถือว่าเป็นภาษาที่ตายแล้ว  ดังนั้นจึงไม่เป็นเรื่องแปลกอะไรที่ภาษาไทยจึงมีการเรียนรู้เปลี่ยนแปลงภาษาต่าง ๆ มาใช้อย่างมากมาย ทั้งคำทับศัพท์ต่างประเทศ  คำบาลี-สันสกฤต  คำประดิษฐ์ขึ้นใหม่  แม้นแต่คำเขมร คำภาษาลาว เช่น ตำบักหุ่ง ซึ่งอาจจะกลายเป็นอาหารประจำชาติไทยไปแล้วในปัจจุบัน   และท้ายสุดหากมองอย่างปราศจากอคติใด ๆแล้ว หากยึดเอาหลักจารึกที่วัดวิชุน เมืองหลวงพระบาง เป็นหลักฐานที่เก่าแก่ที่ปรากฏว่าตั้งแต่ปี พุทธศักราช ๑๗๑๓  โดยท่าน บุนมี เทพสีเมืองเป็นผู้อ่าน เป็นหลักฐานที่สุดเป็นต้นกำเนิดภาษาลาวโบราณ และเป็นปฐมบทพัฒนาการของภาษาไทยแล้วไซร้   ความสงสัยว่าภาษาไทยจะสื่อสารกับภาษาอีสาน (ภาษาลาว)ได้หรือไม่เป็นเรื่องที่มีคำตอบอยู่ในตัวเองแล้วในหลักฐานดังได้กล่าวและอ้างอิงมาแล้วข้างต้น  รวมทั้งยังสนับสนุนความเป็นต้นตอ รากเหง้า เผ่าพันธุ์ที่ใกล้ชิดกันโดยชัดเจน  คงไม่มีใครแย่งภาษาของใครไปใช้ ข้อคำถามตามข้อสันนิษฐานที่กล่าวมาจึงมีความเป็นจริงเพียงส่วนน้อย

สำหรับคนไทยเชื้อสายลาวในปัจจุบันนี้ ก็ยังคงรักษาอัตลักษณ์แห่งชาติพันธุ์ไว้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง  ความเป็นอยู่  การทำมาหากินเลี้ยงปากเลี้ยงท้องก็สุขกันไปตามอัตภาพ  ตามธรรมดาโลกมีสุข มีสุข ปนเปกันไป  หากจะถามถึงสิ่งที่คนไทยเชื้อสายลาวในประเทศไทยอยากได้   ก็คงมีสิ่งที่อยากจะได้มากมายหลาย  จนมิอาจจะแสดงความจำนงค์ได้หมด  คงต้องอาศัยตะเกียกตะกายใฝ่หากันเอง  แต่สิ่งหนึ่งที่อยากให้เกิดขึ้นระหว่างประเทศลาวและประเทศไทย  ก็คือ ขออย่าให้  " สายแนน แถนแต่งมา "    ความฮักแพงแต่ก่อนเก่าก็ขออย่าให้จางหลายลงไป

สายแนนนาแก่นผัวหยิบเมียแส่ว  ผัวขี้แข่วเมียขี้ตา

สายแนนนาแก่นควายตู้ขี้ตา  นาขี้หินแห่

ท้ายสุดใคร่ขอขอบพระคุณท่านเจ้าของกระทู้ ญาท่านสายเซลำเพา  ได้กรุณาตั้งกระทู้ในได้แลกเปลี่ยนความคิดเห็นซึ่งกันและกันในหมู่ผู้ทรงภูมิรู้ (ยกเว้นข้าน้อย) และตัวข้าน้อยเองที่ได้ฝึกอ่านภาษาลาวให้เข้าใจมีความคล่องแคล่ว ตลอดจนได้รับรู้ความรู้สึกนึกคิดของคนลาวที่มีต่อเรื่องราวของไทยทั้งในแง่บวกและแง่ลบ (แม้นจะลบมากกว่าบวกก็ตาม)    รวมทั้งต้องขออภัยด้วยที่ความสามารถของข้าน้อยที่จะแสดงความเห็นต่อเรื่องนี้เป็นภาษาลาวก็ยังไม่พัฒนาจนมิอาจให้ปรากฏในที่ประชุมนี้ได้    อักษรไทยที่อยู่ ณ ที่ประชุมนี้  อาจจะถึงกับสร้างความขัดหูขัดตาให้เกิดกับบางท่าน   อย่างไรก็ตามหากท่านนั้นได้อ่านภาษาไทยจนมาถึงบรรทัดท้ายสุดนี้  นั่นคือคำตอบของ ของคำถามในกระทู้  " ภาษาไทย สื่อสารกับ ภาษาอีสาน (ภาษาลาว) ได้หรือไม่ "  คงมีอยู่ในใจของท่านเองแล้ว

 

ສາຍເຊລຳເພົາ(ເຂົ້າມາຢາມ) wrote:

Anonymous wrote:

---

 

ຄົນລາວ ມີຫຼາຍສຳນຽງ ແຕ່ຄວາມເວົ້າຄືກັນ ອັນນີ້ບໍ່ຕ່າງກັນ.
ຄົນໄທຍກະມີຫຼາຍສຳນຽງຄືກັນ ແຕ່ວ່າຄຳວາມເວົ້າພັດຕ່າງກັນ ມັນແປກກົງທີ່ຄົນອີສານຢູ່ເມືອງສຍາມມາ 230 ກວ່າປີ ຄົນໄທຍບໍ່ຮູ້ພາສາອີສານນີ້ແລ້ວ ຄືສິ່ງທີ່ໜ້າຄິດ
ຄົນລາວທຸກພາກໃຊ້ພາສາດຽວກັນ ແຕ່ໃຊ້ສຳນຽງຕ່າງກັນ ບໍ່ກຳນົດກົດຄາຕາຍໂຕວ່າ ເມື່ອທຳງານແລ້ວ ຫຼືສະຖານທີ່ລັດຖະການຕ້ອງເວົ້າສຳນຽງວຽງຈັນ ອັນນີ້ ຄືຈຸດເດັ່ນຂອງພາສາລາວ ໝາຍຄວາມວ່າຄົນລາວເວົ້າສຽງຂອງຕົນໄດ້ ວ່າແຕ່ເວົ້່າພາສາລາວ ແລະເຂົ້າໃຈກັນໂລດ ແຕ່ທີ່ສຳຄັນຄົນລາວຈະເວົ້າສຳນຽງໃດກໍໄດ້ ບໍ່ໄດ້ລັງກຽດກັນ ແຕ່ທີ່ເມືອງໄທຍ ຄົນທຸກພາກຕ້ອງເວົ້າພາສາໄທຍໃນທີ່ຣາຊະການ.
ສະນັ້ນ ຄົນລາວ ຈຶ່ງເວົ້າຈາກັນຮູ້ເລື່ອງໃນທຸກພາກ.
(ສະຫຼຸບ ພາສາລາວທຸກພາກບໍ່ຕ່າງກັນ ຕ່າງແຕ່ສຳນຽງບໍ່ມີບັນຫາຈຸດນີ້ ແຕ່ໄທຍບໍ່ໄດ້ ຕ້ອງອອກສຽງນຽງ ແລະຄວາມເວົ້າເໝືອນໄທຍ ຄັນບໍ່ເວົ້າເໝືອນກັນ ແມ່ນລັງກຽດກັນໂລດ ໂດຍສະເພາະພາສາອີສານ ແລະພາສາເໜືອນີ້ ຄົນລັງກຽດງ່າຍ ທີ່ພາກກາງຂອງໄທຍ ຫຼືໃນ ກທມ ຄົນອີສານບໍ່ກ້າເວົ້າພາສາຕົນ ຕ່າງຈາກຄົນພາກໃຕ້ ເພາະຄົນພາກນີ້ ຄົນພາກກາງຂອງໄທຍບໍ່ກ້າດູຖູກ)

 

---

ທີ່ກຸງເທບໄຜວ່າຫ້າມເວ່າລາວ  ຄົນອີສານທີ່ມາເອ້ດງານຍັງເວົ້າລາວຊວດ ໆ ອຍູ່ເລຍ
ຍິ່ງພາສາໄທຍເຫນືອ ຄົນຍິ່ງມັກບອກວ່າຟັງແລ້ານ່າຮັກ

ແລະກະເຫມືອນທີ່ເຈົ້າເວ່າຄືພາສາໄທຍໃນແຕ່ລະພາກນອກຈາກສຳເນີຍງບ່ຄືກັນແລ້ວ ຄວມເວ້າຍັງບ່ຄືກັນອີກ ບ່ຄືຄົນລາວທີ່ຈ່າງແຄ່ສຳເນີຍງແຕ່ຄວມເວົ້າຄືກັນ
ຄ້າໃຫ້ຄົນໄທຍເຫນືອກັບໄທຍໃຈ້ມາເວ່າກ້ນ ບ່ມີທາງທີ່ຈະຮູ້ເລື່ອງ ທັ້ງຫມົດແນ່

ລອງຟັງພາສາໄທຍເຫນືອ ກັບໄທຍໃຕ້ດູ ສິຮູ້ວ່າ ຕ່າງກັນຫຼາຍບ່ ຄືລາວເຫນືອກັບລາວໃຕ້


ພາສາໄທຍເຫນືອ

ພາສາໄທຍໃຕ້

 

ຂອບໃຈສຳລັບສອງວິດິໂອທາງເທິງນັ້ນ

ພາກໃຕ້ກັບເໜືອຂອງໄທຍເຫັນວ່າພາສາແຕກຕ່າງກັນຫຼາຍທັງສຳນຽງທັງຄຳເວົ້າ

ວິດິໂອພາສາໄທຍເໜືອນັ້ນ ຄ້າຍໆຄືຄົນລາວພະຍາຍາມເວົ້າພາສາໄທຍເລີຍ ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າສອງສາວນັ້ນເວົ້າມີສຳນຽງພາກກາງໄທຍປົນໂພດບໍ?
ເພາະຕາມທີ່ຟັງແລ້ວມັນອອກແນວສຳນຽງວຽງຈັນປົນສຳນຽງໄທຍພາກກາງ ຄ້າຍໆຄືກັບຄົນລາວວຽງພະຍາຍາມເວົ້າພາສາໄທຍໂດຍໃຊ້ສຳນຽງລາວປົນສຳນຽງໄທຍ ປະມານນີ້
ອັນນີ້ກໍແມ່ນຄວາມຄິດເຫັນສ່ວນຕົວຂ້າພະເຈົ້າເດີ້

ສ່ວນວິດິໂອພາສາໄທຍໃຕ້ນັ້ນ
ຄິດວ່າເປັນເອກະລັກດີ ຂ້າພະເຈົ້າກໍສາມາດເຂົ້າໃຈໄດ້ປະມານ80%

Anonymous wrote:

---

Anonymous wrote:

---

Anonymous wrote:

---

 

Anonymous wrote:

---

 

Anonymous wrote:

---

 

Anonymous wrote:

---

ພາສາອີສານແມ່ນພາສາທີ່ຢູ່ໃນຮູບແບບການປະສົມກັນລະຫວ່າງພາສາລາວແລະພາສາໄທ. ແຕ່ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ
ຜູ້ທີ່ມີແນວຄວາມຄິດໃນການມອງບັນຫາພາສາລາວແລະພາສາໄທໃນລັກສະນະທີ່ບໍ່ຢາກແບ່ງແຍກກໍ່ຈະເວົ້າວ່າພາສາລາວ
ແລະພາສາໄທແມ່ນພາສາອັນດຽວກັນແທນທີ່ຈະເວົ້າວ່າແມ່ນພາສາທີ່ຄ້າຍຄືກັນ. ແມ້ແຕ່ English (US) ແລະ English (British) ກໍ່ຍັງແບ່ງແຍກເລີຍ.

ແຕ່ດ້ວຍເຫດໃດ ຄົນໄທຈຶ່ງບໍ່ຮູ້ສື່ສານກັບຄົນອີສານ ອັນນີ້ຝາກເປັນຄຳຖາມ?
ແລ້ວທ່ານສາມາດເຂົ້າໃຈ ທຸກສຳນຽງ ທຸກພາສາທີ່ຢູ່ໃນຂົງເຂດປະເທດດຽວກັນໄດ້ໝົດບໍ່ລະ?. ຂ້ອຍເປັນຄົນປາກເຊ (ຄົນລາວຄືກັນ) ແຕ່ໄປຊອກຊື້ບັ໋ນກັ໋ນຢູ່ນະຄອນຫຼວງວຽງຈັນບໍ່ມີ ຊື້ຢູ່ໃສກໍ່ບໍ່ມີ ທັງໆທີ່ເຫັນຂາຍຢູ່ ແຕ່ຖ້າເວົ້າວ່າ ເຂົ້າປຽກເສັ້ນ ພັດວ່າມີ.

---

ທີ່ທ່ານເວົ້າມາກໍ່ຖືກເນາະ ແຕ່ຮູ້ສຶກວ່າທ່ານຈະປຽບທຽບຜິດຫນ້ອຍຫນຶ່ງ...

 

ບັ໋ນກັ໋ນ ບໍ່ແມ່ນພາສາລາວ ແຕ່ມາຈາກພາສາຫວຽດນາມເດີ້

ເປັນອາຫານຊະນິດຫນຶ່ງຂອງຄົນຫວຽດນາມແຖວໆພາກກາງ ຂຽນວ່າ Banh Canh ແປວ່າ ຂະຫນົມແກງ ແຕ່ລາວມາປ່ຽນເອີ້ນວ່າ ເຂົ້າປຽກເສັ້ນ ແທນ,

 

ສ່ວນທີ່ວ່າ ບັ໋ນກັ໋ນ ນັ້ນແມ່ນເພິ່ນຈື່ນຳສຳນຽງຂອງຄົນຫວຽດເລີຍເອີ້ນແນວນັ້ນຊື່ືໆ ແບບຄຳວ່າ ບັ໋ນກວັ໋ນ ພາສາຫວຽດແມ່ນ Banh Quan ແປວ່າ ຂະຫນົມມ້ວນ (ບໍ່ແນ່ໃຈວ່າຂຽນຄຳວ່າ ມ້ວນ ຖືກຫລືບໍ່)

 

ຖ້າຈະປຽບທຽບພາສາລາວເຮົາແຕ່ຄົນລະພາກ ຫນ້າຈະປຽບທຽບຄຳວ່າ ຫມາກຈອງ ຂອງຄົນທາງໃຕ້ ກັບ ຫມາກຈອງ ຂອງຄົນທາງເຫນືອ, ເພາະທັງສອງຊື່ຫມາກຈອງຄືກັນ ແຕ່ຫນ້າຕາບໍ່ໃກ້ຄຽງກັນເລີຍ....

 

---

ປາກເຊໃຊ້ຄຳຢືມມາຈາກພາສາຫວຽດແຕ່ວຽງຈັນບໍ່ໃຊ້ ນີ້ແມ່ນຄວາມແຕກຕ່າງຂອງການໃຊ້ພາສາໃນແຕ່ລະພາກໃນລາວ ຂ້ອຍເປັນຄົນລາວແທ້ ບາງຄັ້ງຍັງບໍ່ເຂົ້າໃຈຄົນລາວນຳກັນເວົ້າ ໂດຍສະເພາະແລ້ວ ສຳນຽງພວກເໜືອ. ຄືກັນກັບຄຳຖາມເຈົ້າຂອງກະທູ້ຕັ້ງຫັ້ນລະ ວ່າເປັນຫຍັງຄົນໄທຈຶ່ງບໍ່ເຂົ້າໃຈພາສາອີສານ.

 

---

ມັນບໍ່ຢາກຄືກັນເນີ້ ເພາະຄົນອີ່ສານກັບຄົນໄທຍ໌ມັນແມ່ນຄົນລະຊົນຊາດກັນ ຄົນອີສານແມ່ນຄົນເຊື້ອຊາດລາວເຜົ່າພັນລາວ ເວົ້າງ່າຍໆກໍຄືແມ່ນຄົນລາວແຕ່ຢູ່ປະເທດໄທຍ໌ມີສັນຊາດແລະພາດສະປອດເປັນໄທຍ໌ຊື່ໆ ສ່ວນທີ່ຮຽກວ່າໄທຍ໌ປັດຈຸບັນນີ້ແຕ່ກີ້ເອີ້ນວ່າ ຄົນສະຫຍາມ ໃນເມື່ອກ່ອນກໍມີການແບ່ງແຍກເຊື້ອຊາດກັນຢ່າງຊັດເຈນ  ສ່ວນທ່ານເປັນໄທໃຕ້ກໍອາດຈະມີປັນຫາໃນການຟັງສຳນຽງເໜືອແນ່ ແລະໄທເໜືອເອງກໍອາດມີປັນຫາໃນການຟັງສຳນຽງໃຕ້ເຊັ່ນກັນ ແຕ່ໂດຍລວມແລ້ວຖ້າເປັນຄົນລາວນຳກັນກໍສາມາດສື່ສານກັນເຂົ້າໃຈ ຂ້າພະເຈົ້າເປັນໄທເໜືອບໍ່ມີປັນຫາຫຍັງເລີຍເວລາຟັງໄທໃຕ້ເວົ້າເພາະພາສາກໍອັນດຽວກັນພຽງແຕ່ແຕກຕ່າງຄຳພື້ນທີ່ໜ້ອຍໜຶ່ງ
ຫຼືຢ່າງດົນສຸດໆຫຼືຄົນທີ່ອ່າວຊ້າແນ່ເວລາລົມກັນໃຊ້ເວລາປະມານ1ຊົ່ວໂມງ ກໍພໍຈະຈັບໃຈຄວາມໄດ້ແລ້ວວ່າແຕ່ລະຄຳຂອງເຂດນັ້ນມັນໝາຍເເຖິງຫຍັງ ມັນແຕກຕ່າງກັນປານໃດ  ສ່ວນພາສາລາວອີ່ສານນັ້ນແມ່ນເກືອບຈະບໍ່ມີຄຳແຕກຕ່າງຈາກພາສາລາວປະເທດລາວເລີຍ ຄຳສະເພາະຂອງຄົນລາວອີ່ສານທີ່ຕ່າງກັບຄົນລາວປະເທດລາວແມ່ນເກືອບບໍ່ມີຫຼືອາດຈະມີຢູ່ແຕ່ຄົງບໍ່ຫຼາຍ  ຖ້າໃຜເປັນຄົນອີສານມາອ່ານກໍລອງຊ່ວຍບອກແດ່ວ່າຄຳສັບພື້ນຖິ່ນຄົນລາວອີ່ສານທີ່ຕ່າງກັບຄົນລາວປະເທດລາວມີຫຼາຍປານໃດ
ເພາະຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ສຶກວ່າບໍ່ເຄີຍໄດ້ຍິນຄຳທີ່ແຕກຕ່າງກັນເລີຍ

ອັນທີ່ວ່າປາກເຊຢືມຄຳຫວຽດມາໃຊ້ນັ້ນ ຄົນລາວທົ່ວປະເທດກໍບໍ່ເຂົ້າໃຈດອກເພາະມັນແມ່ນພາສາຫວຽດ ຖ້າທ່ານໃຊ້ພາສາລາວ"ເຂົ້າປຽກ"ມັນກໍມີຄົນເຂົ້າໃຈຢູ່ແລ້ວ
ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າທ່ານຍົກຕົວຢ່າງບໍ່ເຂົ້າປານໃດ

ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ແມ່ນເຈົ້າຂອງຄວາມເຫັນຂ້າງເທິງເນີ້ ພຽງມາຕອບຊື່ໆ

---

ພາສາໄທຍອີສານ ຄືພາສາລາວໃຕ້ ນັ່ນແຫຼະ  ແທບສິບ່ຕ່າງກັນເລຍ ອາດສິຕ່າງທີ່ຄຳບາງຄຳ ແຕ່ກະນ້ອຍຫຼາຍ ແລະຕ່າງທີ່ ໄທຍອີສານຈະເວ້າ ຈ້າ ຫຼື ຄັບ ບ່ແມນເຈົ້າ ຫຼື ໂດຍ

ທີ່ແປກໃຈຄື ຄົນມຸກດາຫານ ຫຼືຫນອງຄາຍ ຈະເວ່າພາສາລາວໃຕ້ຫຼືໄທອີສານ ແຕ່ ຄົນລາວເວີຍງຈັນກັບສະຫວັນທີ່ອຍູ່ຫ່າງແຄ່ແມ່ນ້ຳຂອງກັ້ນ ດັນເວ່າພາສາລາວກາງຫລືລາວສຳເນີຍງເວີຍງຈັນ

 

---

ขอขอบใจมากที่ให้ความสนใจเรื่องเกี่ยวที่เกี่ยวกับประเทศไทย    โดยเฉพาะเรื่องภาษาที่ท่านได้กำหนดกระทู้หัวเรื่องว่า หลักฐานที่บ่งบอกภาษาไทย และภาษาอีสานต่างกัน    เป็นความจริงที่ไม่อาจจะเถียงท่านได้ว่าสำเนียงในการออกเสียงของภาษาอีสาน กับภาษาไทย อาจจะมีการผันวรรณยุกต์มีสำเนียงที่แตกต่างกันไปแต่ละพื้นที่ตามแต่ละภูมิประเทศ   สำเนียงอีสานจังหวัดอุบลราชธานี  ก็ย่อมไม่เหมือนกันสำเนียงอีสานจังหวัดเลย หรือหนองคาย   คนหนองคายก็ย่อมพูดและมีคำศัพท์เฉพาะถิ่นที่ไม่เหมือนกับคนสุพรรณบุรี (ซึ่งส่วนหนึ่งก็มีเชื้อสายลาว)  ภาษาเหล่านี้ย่อมแตกต่างกันออกไปตามลักษณะเฉพาะของท้องถิ่น " ภาษาเหล่านี้ล้วนเรียกว่า ภาษาถิ่น"   ซึ่งไม่ต่างจากท่านผู้รู้ของประเทศลาวได้กล่าวไว้ในกรณีเดียวกันกับ  เวียงจันทน์  กับ จำปาศักดิ์    ดังที่ได้กล่าวไว้แล้วในข้างต้น  ซึ่งหมายรวมทั้งแขวงอื่น ๆ  ก็ย่อมอยู่ภายใต้ธรรมชาติลักษณะของภาษาเช่นเดียวกัน

แต่สำหรับข้อสมมุติฐานเรื่อง  " ຄົນໄທຍ  ຈື່ງບໍ່ຮູ້ສື່ສານ ກັບ ຄົນອີສານໄດ້  ອັນນີ້ຝາກເປັນຄຳຖາມ ? "  ตามที่ได้กล่าวมาในเบื้องต้น    คงเป็นเรื่องสมมุติฐานที่คลาดเคลื่อนจากความเป็นจริงไปไม่มากก็น้อย  ด้วยเหตุที่ว่าหากท่านยังคงระลึกเรื่องราวในอดีตที่ผ่านมาในยุค " เก็บผักใส่ซ้า  เก็บข้าใส่เมือง " ตั้งแต่สมัยอาณาจักรล้านช้าง  ไม่แปลกอะไรที่ปัจจุบันในประเทศไทยมีพลเมืองไทยที่มีเชื้อสายอีสาน หรืออาจจะเรียกยอเกียรติบรรพบุรุษของตนเองได้ว่าเป็นคนสยามเชื้อสาย  "ลาว"  ได้อย่างภูมิใจในรากเหง้าของตนที่มีสายเลือดและชาติพันธุ์เดียวกับท้าว และอาจเป็นหน่อเนื้อเชื้อไขเดียวกันมาตั้งแต่สมัยเจ้าย่ำกระหม่อม   ได้แพร่กระจายไปทุกส่วนของประเทศไทยตั้งแต่เหนือสุดไปจนถึงหัวเมืองตะวันออกอย่างชลบุรี (เมืองพนัสนิคม)  ผ่านวันเวลาเดือนปีที่เนิ่นนาน พลเมืองมากกว่าครึ่งเป็นคนไทยที่มีเชื้อสายลาวก็คงไม่ผิดอะไร หากไทยมิได้ถือเอาลัทธิเหยียดชนชั้นวรรณะเป็นที่ตั้งเป็นสรณะ ในการปกครองประเทศสืบต่อมา  ปู่ย่า ตายาย จึงได้สืบเผ่าพันธุ์คนไทยเชื้อสายลาวก่อกำเนิดขึ้นอย่างมากมาย    หากแต่คำว่าอีสานของท่าน  ท่านหมายถึงความเป็น"ลาว"  และคำว่า" ลาว " นั้นท่านได้หมายรวมเอาถึงการเป่าแคน อยู่เรือนสูง นุ่งซิ่น กินข้าวเหนียวด้วย   ดังนั้นไม่แปลกอะไรที่ภาษาไทยและภาษาอีสานที่ท่านว่านั้น ได้ใช้อย่างผสมระคนกันไป  คำเดิม ๆ ของไทยก็ไม่ต่างจากคำอีสาน(คำลาว)  เช่น ช้าง ม้า  ไร่  นา  ข้าว ปลา  น้ำ  นก  ฟ้า   เป็นต้น จึงสามารถถ่ายทอดความรู้  ความหมายได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง  สมดังเจตนารมณ์ของภาษาที่มีไว้เพื่อสื่อสารกันให้เข้าใจความหมายทุกประการ ส่วนเอกลักษณ์ของความเป็นชาติหากหมายเอาการมีภาษาที่ใช้ในประเทศเป็นของตนเอง ภาษาไทยเองก็เป็นภาษาประจำชาติ มีลักษณะเฉพาะของตนเองที่จะถ่ายทอดเรื่องราวคนในชาติให้รับรู้ได้อย่างเทียมกัน  อาจจะแตกต่างกับเอกลักษณ์ของภาษาลาวก็คงจะแตกต่างเรื่องรูปอักขรวิธี สำเนียงเท่านั้น  ส่วนเนื้อความนั้นมีความเข้าใจใจความสำคัญโดยตลอด    ส่วนภาษาอีสานในปัจจุบันก็ใช้ภาษาไทยเขียนแทนเสียงได้อย่างลงตัว   ภาษาไทยเป็นภาษาที่ยังมีการใช้กันอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน  ตามความหมายของ ธรรมชาติของภาษา หมายความว่า สิ่งที่เกิดมีและเป็นอยู่ตามธรรมดาของถ้อยคำที่ใช้สื่อสารกันดังนั้น ธรรมชาติของภาษาไทยตามที่กล่าวมาจึงต้องมีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ภาษาที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงจึงถือว่าเป็นภาษาที่ตายแล้ว  ดังนั้นจึงไม่เป็นเรื่องแปลกอะไรที่ภาษาไทยจึงมีการเรียนรู้เปลี่ยนแปลงภาษาต่าง ๆ มาใช้อย่างมากมาย ทั้งคำทับศัพท์ต่างประเทศ  คำบาลี-สันสกฤต  คำประดิษฐ์ขึ้นใหม่  แม้นแต่คำเขมร คำภาษาลาว เช่น ตำบักหุ่ง ซึ่งอาจจะกลายเป็นอาหารประจำชาติไทยไปแล้วในปัจจุบัน   และท้ายสุดหากมองอย่างปราศจากอคติใด ๆแล้ว หากยึดเอาหลักจารึกที่วัดวิชุน เมืองหลวงพระบาง เป็นหลักฐานที่เก่าแก่ที่ปรากฏว่าตั้งแต่ปี พุทธศักราช ๑๗๑๓  โดยท่าน บุนมี เทพสีเมืองเป็นผู้อ่าน เป็นหลักฐานที่สุดเป็นต้นกำเนิดภาษาลาวโบราณ และเป็นปฐมบทพัฒนาการของภาษาไทยแล้วไซร้   ความสงสัยว่าภาษาไทยจะสื่อสารกับภาษาอีสาน (ภาษาลาว)ได้หรือไม่เป็นเรื่องที่มีคำตอบอยู่ในตัวเองแล้วในหลักฐานดังได้กล่าวและอ้างอิงมาแล้วข้างต้น  รวมทั้งยังสนับสนุนความเป็นต้นตอ รากเหง้า เผ่าพันธุ์ที่ใกล้ชิดกันโดยชัดเจน  คงไม่มีใครแย่งภาษาของใครไปใช้ ข้อคำถามตามข้อสันนิษฐานที่กล่าวมาจึงมีความเป็นจริงเพียงส่วนน้อย

สำหรับคนไทยเชื้อสายลาวในปัจจุบันนี้ ก็ยังคงรักษาอัตลักษณ์แห่งชาติพันธุ์ไว้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง  ความเป็นอยู่  การทำมาหากินเลี้ยงปากเลี้ยงท้องก็สุขกันไปตามอัตภาพ  ตามธรรมดาโลกมีสุข มีสุข ปนเปกันไป  หากจะถามถึงสิ่งที่คนไทยเชื้อสายลาวในประเทศไทยอยากได้   ก็คงมีสิ่งที่อยากจะได้มากมายหลาย  จนมิอาจจะแสดงความจำนงค์ได้หมด  คงต้องอาศัยตะเกียกตะกายใฝ่หากันเอง  แต่สิ่งหนึ่งที่อยากให้เกิดขึ้นระหว่างประเทศลาวและประเทศไทย  ก็คือ ขออย่าให้  " สายแนน แถนแต่งมา "    ความฮักแพงแต่ก่อนเก่าก็ขออย่าให้จางหลายลงไป

สายแนนนาแก่นผัวหยิบเมียแส่ว  ผัวขี้แข่วเมียขี้ตา

สายแนนนาแก่นควายตู้ขี้ตา  นาขี้หินแห่

ท้ายสุดใคร่ขอขอบพระคุณท่านเจ้าของกระทู้ ญาท่านสายเซลำเพา  ได้กรุณาตั้งกระทู้ในได้แลกเปลี่ยนความคิดเห็นซึ่งกันและกันในหมู่ผู้ทรงภูมิรู้ (ยกเว้นข้าน้อย) และตัวข้าน้อยเองที่ได้ฝึกอ่านภาษาลาวให้เข้าใจมีความคล่องแคล่ว ตลอดจนได้รับรู้ความรู้สึกนึกคิดของคนลาวที่มีต่อเรื่องราวของไทยทั้งในแง่บวกและแง่ลบ (แม้นจะลบมากกว่าบวกก็ตาม)    รวมทั้งต้องขออภัยด้วยที่ความสามารถของข้าน้อยที่จะแสดงความเห็นต่อเรื่องนี้เป็นภาษาลาวก็ยังไม่พัฒนาจนมิอาจให้ปรากฏในที่ประชุมนี้ได้    อักษรไทยที่อยู่ ณ ที่ประชุมนี้  อาจจะถึงกับสร้างความขัดหูขัดตาให้เกิดกับบางท่าน   อย่างไรก็ตามหากท่านนั้นได้อ่านภาษาไทยจนมาถึงบรรทัดท้ายสุดนี้  นั่นคือคำตอบของ ของคำถามในกระทู้  " ภาษาไทย สื่อสารกับ ภาษาอีสาน (ภาษาลาว) ได้หรือไม่ "  คงมีอยู่ในใจของท่านเองแล้ว

 

---

Anonymous wrote:

---

Anonymous wrote:

---

I strongly agree with you that Esan people have two faces they are very confusing which groups they are belonging to Lao or Siam. In facts if they are belong the groups Siam people, but Thai Bangkok people call them Lao and they go across Mekong river to Lao Vientiane and they call themselve Thais.  Thai Bangkok have confirmed that on TV News from Bangkok.  Esan is belong to Lao ancestors. from Korat, Ubon, Udon Konkean  are called center Lao and so on to Chaingmai.  Esan people are naived because they have no way out they have put themselve to slave to Siam people.  Thai Bangkok is richest people and best economic in southeast Asia.  Esan people is gold diger.  Seeing and believing Thai Bangkok threat them like dirts and killing thems like dogs.  they also called themselve red T-shirt for justice.  I think that Esan people low life people and they never have independence life until then they have to stand up by themselve and knowing which groups they are classify ones.  If they are still called themselve as thai people.  as long as Siam people still in control Esan they always being slaver forever.

---

ขอขอบใจท่านที่ได้แสดงความคิดเห็น แม้นจะเป็นภาษาต่างประเทศอีกซีกโลกหนึ่ง  ไม่ใช่ทั้งภาษาลาวและภาษาลาวที่คุ้นเคยกัน  แต่ก็พอยังเข้าใจความหมายใจความสำคัญที่ท่านต้องการสื่อสารได้พอสมควร ก่อนอื่นคงต้องอธิบายเพิ่มเติมว่า  ปัจจุบันประเทศไทยมีความปะปนกันในด้านเชื้อชาติในการอาศัยอยู่ในแผ่นดินนี้  กลุ่มคนที่ท่านเอ่ยถึงนั้นอาจจะไม่ได้หมายถึงคนไทยหรือคนสยามแต่เดิม เลยสักนิดก็หาไม่  กลุ่มคนดังกล่าวต้นตระกูลหรือรากเหง้ามาจากการโล้สำเภาจากต่างประเทศ มาด้วยเสื่อผืนหมอนใบ เข้ามาพึ่งพระบรมโพธิสมภารของล้นเกล้าล้นกระหม่อม ซึ่งทรงโปรดให้อยู่อาศัยทำกิน จนมีความร่ำรวยมั่งมีด้วยอำนาจวาสนาบารมี และอำนาจแห่งทรัพย์สินที่ตน  ปัจจุบันคนกลุ่มนี้ได้กลายเป็นคนไทยเชื้อสายจีนเป็นส่วนใหญ่  มีรกรากทำมาหากินอยู่ตามหัวเมืองใหญ่  ที่จะดูแคลนไม่ว่าคนไทย หรือคนสยามที่ท่านเรียก ตลอดจนไทยอีสาน หรือรวมทั้งบุคคลเชื้อสายลาว  โดยจะเรียกว่า "เหล่าเกี้ย" (อาจจะไม่ได้เป็นแบบนั้นทุกคน คนไทยเชื้อสายจีนที่ไม่รังเกียจ ລາວ ก็มีมากเช่นกัน) โดยมีเหตุผลสารพัดสารพัน ซึ่งเราและท่านทั้งหลายคงไม่ปรารถนาที่จะได้ยินได้ฟัง  ดังนั้นความที่ท่านได้แสดงมาเห็นคงไม่ผิด   จะเพี้ยนไปก็คงเป็นเรื่องคำว่า"ไทย"   ที่อยากจะให้เข้าใจเพิ่มเติมก็คือว่าคนไทยกลุ่มนั้นมิใช่หมายรวมเอาไทยทั้งหมดในประเทศนี้ 

        ไทยอีกหลายส่วนของประเทศนี้ ไทยตะวันออก  ไทยอีสาน ไทยกลาง  ไทยเหนือ  ไทยใต้  ยังคงมีความเป็นอยู่บนพื้นฐานของความพอเพียงด้วยการทำการเกษตร  ปลูกข้าว  ทำไร่ทำนา  สภาพชีวิตความเป็นอยู่ก็คงไม่แตกต่างกันมาก  ส่วนที่ท่านได้กล่าวถึงการเข้าไปขุดทองในกรุงเทพนั้น  ก็คงไม่เพียงแต่คนอีสานหรือไทยเชื้อสายลาวฝ่ายเดียว คงจากหลาย ๆ  ภาคเข้ากระจุกตัวอยู่ในกรุงเทพ ฯ  เนื่องจากความแตกต่างเรื่องรายได้  เรื่องเศรษฐกิจเรื่องปากท้องเป็นหลัก  ซึ่งได้ส่งผลกระทบเชิงสังคม  ปัญหาความเสื่อมทรามลงของศีลธรรม ปัญหายาเสพติด ปัญหาสุขภาพ ปัญหาอาชญากรรม ตามที่ท่านได้ทราบแล้วนั้น

        สิ่งเหล่านี้คือบทเรียนของการพยายามพัฒนาประเทศไทย " ไม่มีอะไรที่ได้มา  โดยไม่ต้องเสียอะไรไป " เมื่อไม่นานนี้มีโอกาสได้ยินได้ข่าวการเปิดประเทศการเริ่มต้นพัฒนาอย่างจริงจังของประเทศลาว จึงได้ขอแสดงความยินดีมา ณ โอกาสนี้ด้วย  แต่อยากให้ประเทศลาวได้มีการพัฒนาประเทศที่ดี ปราศจากผลกระทบในเชิงเสื่อมทรามลงเหมือนประเทศไทยประเทศไทยในวันที่ข้าพเจ้าเกิด  กับเวลาที่ผ่านไป ๔๐ ปีในสายตาคู่เดิมของข้าพเจ้า ช่างแตกต่างกันอย่างมาก ในเชิงความเจริญทางวัตถุ ความสุขสบายมากขึ้น  แต่ความเสื่อมทรามลงของศีลธรรม การรู้จักพึ่งพาตนเองของเด็ก ๆ   การรักษาขนบธรรมเนียม  ความรู้จักเกรงชั่วกลัวบาป การแต่งกายเรียบร้อยสวยงามของวัยหนุ่มสาว กลับไม่ได้ปรากฏในสังคมอีกต่อไป  จริงอยู่สิ่งกล่าวถึงอาจจะเป็นเพียงคนกลุ่มหนึ่งในสังคมในเมืองใหญ่ ที่มาจากปัญหาเลี้ยงดูในครอบครัวเป็นพื้นฐาน ตลอดจนสื่อต่าง ๆ ค่านิยมของอีกซีกโลกที่มีแสดงออกกันอย่างเสรีนิยมกันมากเกินไป ได้ส่งผลกระทบต่ออัตตลักษณ์ของประเทศไทยแล้วในวันนี้

         คนไทยกลุ่มหนึ่งจึงพยายามหันหลังให้สิ่งเหล่านั้น  กลับไปอยู่ที่บ้านเกิด  ทำไร่  ทำนา   บนพื้นฐานของเกษตรพอเพียงเพื่อเลี้ยงปากเลี้ยงท้องมีความสุขดีกว่าอยู่ในเมืองหลายเท่า  ชีวิตของคนไทยเชื้อสายอีสานจึงเป็นชีวิตต้นแบบ  ชีวิตที่มีภูมิความรู้ในการหาอยู่หากินสังคมเกษตร  ปลูกหม่อน เลี้ยงไหม เลี้ยงเป็ด เลี้ยงไก่ อยู่ตามเถียงนา (รวมทั้งตัวข้าพเจ้าด้วย)  แต่ก็มีอีกกลุ่มหนึ่งที่ละทิ้งสิ่งเหล่านี้  ยึดข้าวของเงินตราวัตถุนิยมเป็นสรณะ ชอบสังคมเมือง สังคมแห่งความยุ่งยากซับซ้อน สังคมแห่งการแก่งแย่งแข่งขัน  และก็เป็นเหยื่อของสังคมจนเป็นที่มาของการถูกรังเกียจเดียดฉันท์ การไม่สามารถไม่พึ่งพาตนเองได้  ถูกเอกเปรียบในลักษณะการทำนาบนหลังคนจนนำไปสู่ความแตกแยกของสังคมอย่างที่ท่านได้แสดงไว้แล้ว

 "If they are still called themselve as thai people.  as long as Siam people still in control Esan they always being slaver forever."

         สำหรับประโยคนี้คงต้องขออนุญาตตัดทอนมาพร้อมกับขออนุญาตที่จะไม่เห็นด้วยกับเรื่องนี้    ตราบใดที่ข้าพเจ้าพร้อมกับคนไทยอีกหลายล้านคน หลายเชื้อชาติที่ได้ถือกำเนิดมาในแผ่นดินแม่ผืนนี้ ไม่ว่าจะเป็นคนไทยเชื้อสายลาว  มอญ  เขมร  จีน  ญวน   ฯ  ยังมีชีวิตและมีลมหายใจอยู่ในพระราชอาณาจักรไทย  เป็นความถูกต้องที่จะเรียกตนเองว่า "ไทย"  ไม่มีใครเป็นทาสของใครนอกจากจะเลือกเส้นทางชีวิตให้เป็นเยี่ยงนั้นเอง  ทุกคนมีความอิสระแห่งความเป็นไทย   เมื่อตายแล้วก็ยังย่อมเป็นผีของแผ่นนี้

         ท้ายสุดเมื่อเกิดเป็นไทยแล้ว ความเป็นมาของเชื้อชาติจะเป็นเช่นไรเป็นเรื่องสุดกำหนดได้  แต่มีไว้ให้หวนคิดถึงรากเหง้าแห่งตน เป็นความภาคภูมิใจในสายเลือดนั้น ตลอดจนไม่เหยียดและดูแคลนชาติพันธุ์อื่น ๆ  เพียงเห็นว่าแตกต่างจากตน   หากเกิดเป็นคนไทย  ทำมาหากินอยู่เมืองไทย เกิด แก่ เจ็บ ตายที่แผ่นดินนี้  แต่ไม่เห็นความสำคัญหรือรังเกียจความเป็นไทยแล้วไซร้   กลับไปนิยมชมชอบชาติอื่น  ก็คงไม่ต่างอะไรกับการที่เป็น " เกิดเป็นไทย กายเป็นไทย  แต่ใจเป็นกบฏ"  ท่านเองคงเข้าใจได้ดี

---

ขออนุญาต เอาลำล่องที่เกี่ยวข้องกับหัวอกแม่กับการที่ลูกเข้าไปหางานทำในเมืองใหญ่มาให้ฟัง

 

 สำหรับประโยคนี้คงต้องขออนุญาตตัดทอนมาพร้อมกับขออนุญาตที่จะไม่เห็นด้วยกับเรื่องนี้    ตราบใดที่ข้าพเจ้าพร้อมกับคนไทยอีกหลายล้านคน หลายเชื้อชาติที่ได้ถือกำเนิดมาในแผ่นดินแม่ผืนนี้ ไม่ว่าจะเป็นคนไทยเชื้อสายลาว  มอญ  เขมร  จีน  ญวน   ฯ  ยังมีชีวิตและมีลมหายใจอยู่ในพระราชอาณาจักรไทย  เป็นความถูกต้องที่จะเรียกตนเองว่า "ไทย"  ไม่มีใครเป็นทาสของใครนอกจากจะเลือกเส้นทางชีวิตให้เป็นเยี่ยงนั้นเอง  ทุกคนมีความอิสระแห่งความเป็นไทย   เมื่อตายแล้วก็ยังย่อมเป็นผีของแผ่นนี้

You talk to much and you know the facts, Siam people treat Combodia and Lao as thai  born citizens as  like slave you know the facts even though you look down on Lao Veintaine too which we don't care and we are not your slave, but you guy know how treat chinese people like as your own. do know why? your king is not real Siam king no more, and he is chinese ancestor born.  you still talk to much,  seeing and believing I lived in Esan so many years and I had known Esan still affraid of people from Bangkok "call" Head of thai Bangkok" when came to Esan area and these people want to  have sex with any beautiful girls in any village they want if these people refused head Of thai Bangkok tortured them.  these day is the same thing I can see in thai airport. Esan people have to be a slave to dirty job for them.  I feel sorry about them , but life go on they have no way out.

what a bunch of idiots.

ສາຍເຊລຳເພົາ(ເຂົ້າມາຢາມ) wrote:

---

ສາຍເຊລຳເພົາ(ເຂົ້າມາຢາມ) wrote:

---

 

Anonymous wrote:

---

 

Anonymous wrote:

---

 

Anonymous wrote:

---

 

Anonymous wrote:

---

 

Anonymous wrote:

---

 

Anonymous wrote:

---

ພາສາອີສານແມ່ນພາສາທີ່ຢູ່ໃນຮູບແບບການປະສົມກັນລະຫວ່າງພາສາລາວແລະພາສາໄທ. ແຕ່ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ
ຜູ້ທີ່ມີແນວຄວາມຄິດໃນການມອງບັນຫາພາສາລາວແລະພາສາໄທໃນລັກສະນະທີ່ບໍ່ຢາກແບ່ງແຍກກໍ່ຈະເວົ້າວ່າພາສາລາວ
ແລະພາສາໄທແມ່ນພາສາອັນດຽວກັນແທນທີ່ຈະເວົ້າວ່າແມ່ນພາສາທີ່ຄ້າຍຄືກັນ. ແມ້ແຕ່ English (US) ແລະ English (British) ກໍ່ຍັງແບ່ງແຍກເລີຍ.

ແຕ່ດ້ວຍເຫດໃດ ຄົນໄທຈຶ່ງບໍ່ຮູ້ສື່ສານກັບຄົນອີສານ ອັນນີ້ຝາກເປັນຄຳຖາມ?
ແລ້ວທ່ານສາມາດເຂົ້າໃຈ ທຸກສຳນຽງ ທຸກພາສາທີ່ຢູ່ໃນຂົງເຂດປະເທດດຽວກັນໄດ້ໝົດບໍ່ລະ?. ຂ້ອຍເປັນຄົນປາກເຊ (ຄົນລາວຄືກັນ) ແຕ່ໄປຊອກຊື້ບັ໋ນກັ໋ນຢູ່ນະຄອນຫຼວງວຽງຈັນບໍ່ມີ ຊື້ຢູ່ໃສກໍ່ບໍ່ມີ ທັງໆທີ່ເຫັນຂາຍຢູ່ ແຕ່ຖ້າເວົ້າວ່າ ເຂົ້າປຽກເສັ້ນ ພັດວ່າມີ.

---

ທີ່ທ່ານເວົ້າມາກໍ່ຖືກເນາະ ແຕ່ຮູ້ສຶກວ່າທ່ານຈະປຽບທຽບຜິດຫນ້ອຍຫນຶ່ງ...

 

ບັ໋ນກັ໋ນ ບໍ່ແມ່ນພາສາລາວ ແຕ່ມາຈາກພາສາຫວຽດນາມເດີ້

ເປັນອາຫານຊະນິດຫນຶ່ງຂອງຄົນຫວຽດນາມແຖວໆພາກກາງ ຂຽນວ່າ Banh Canh ແປວ່າ ຂະຫນົມແກງ ແຕ່ລາວມາປ່ຽນເອີ້ນວ່າ ເຂົ້າປຽກເສັ້ນ ແທນ,

 

ສ່ວນທີ່ວ່າ ບັ໋ນກັ໋ນ ນັ້ນແມ່ນເພິ່ນຈື່ນຳສຳນຽງຂອງຄົນຫວຽດເລີຍເອີ້ນແນວນັ້ນຊື່ືໆ ແບບຄຳວ່າ ບັ໋ນກວັ໋ນ ພາສາຫວຽດແມ່ນ Banh Quan ແປວ່າ ຂະຫນົມມ້ວນ (ບໍ່ແນ່ໃຈວ່າຂຽນຄຳວ່າ ມ້ວນ ຖືກຫລືບໍ່)

 

ຖ້າຈະປຽບທຽບພາສາລາວເຮົາແຕ່ຄົນລະພາກ ຫນ້າຈະປຽບທຽບຄຳວ່າ ຫມາກຈອງ ຂອງຄົນທາງໃຕ້ ກັບ ຫມາກຈອງ ຂອງຄົນທາງເຫນືອ, ເພາະທັງສອງຊື່ຫມາກຈອງຄືກັນ ແຕ່ຫນ້າຕາບໍ່ໃກ້ຄຽງກັນເລີຍ....

 

---

ປາກເຊໃຊ້ຄຳຢືມມາຈາກພາສາຫວຽດແຕ່ວຽງຈັນບໍ່ໃຊ້ ນີ້ແມ່ນຄວາມແຕກຕ່າງຂອງການໃຊ້ພາສາໃນແຕ່ລະພາກໃນລາວ ຂ້ອຍເປັນຄົນລາວແທ້ ບາງຄັ້ງຍັງບໍ່ເຂົ້າໃຈຄົນລາວນຳກັນເວົ້າ ໂດຍສະເພາະແລ້ວ ສຳນຽງພວກເໜືອ. ຄືກັນກັບຄຳຖາມເຈົ້າຂອງກະທູ້ຕັ້ງຫັ້ນລະ ວ່າເປັນຫຍັງຄົນໄທຈຶ່ງບໍ່ເຂົ້າໃຈພາສາອີສານ.

 

---

ມັນບໍ່ຢາກຄືກັນເນີ້ ເພາະຄົນອີ່ສານກັບຄົນໄທຍ໌ມັນແມ່ນຄົນລະຊົນຊາດກັນ ຄົນອີສານແມ່ນຄົນເຊື້ອຊາດລາວເຜົ່າພັນລາວ ເວົ້າງ່າຍໆກໍຄືແມ່ນຄົນລາວແຕ່ຢູ່ປະເທດໄທຍ໌ມີສັນຊາດແລະພາດສະປອດເປັນໄທຍ໌ຊື່ໆ ສ່ວນທີ່ຮຽກວ່າໄທຍ໌ປັດຈຸບັນນີ້ແຕ່ກີ້ເອີ້ນວ່າ ຄົນສະຫຍາມ ໃນເມື່ອກ່ອນກໍມີການແບ່ງແຍກເຊື້ອຊາດກັນຢ່າງຊັດເຈນ  ສ່ວນທ່ານເປັນໄທໃຕ້ກໍອາດຈະມີປັນຫາໃນການຟັງສຳນຽງເໜືອແນ່ ແລະໄທເໜືອເອງກໍອາດມີປັນຫາໃນການຟັງສຳນຽງໃຕ້ເຊັ່ນກັນ ແຕ່ໂດຍລວມແລ້ວຖ້າເປັນຄົນລາວນຳກັນກໍສາມາດສື່ສານກັນເຂົ້າໃຈ ຂ້າພະເຈົ້າເປັນໄທເໜືອບໍ່ມີປັນຫາຫຍັງເລີຍເວລາຟັງໄທໃຕ້ເວົ້າເພາະພາສາກໍອັນດຽວກັນພຽງແຕ່ແຕກຕ່າງຄຳພື້ນທີ່ໜ້ອຍໜຶ່ງ
ຫຼືຢ່າງດົນສຸດໆຫຼືຄົນທີ່ອ່າວຊ້າແນ່ເວລາລົມກັນໃຊ້ເວລາປະມານ1ຊົ່ວໂມງ ກໍພໍຈະຈັບໃຈຄວາມໄດ້ແລ້ວວ່າແຕ່ລະຄຳຂອງເຂດນັ້ນມັນໝາຍເເຖິງຫຍັງ ມັນແຕກຕ່າງກັນປານໃດ  ສ່ວນພາສາລາວອີ່ສານນັ້ນແມ່ນເກືອບຈະບໍ່ມີຄຳແຕກຕ່າງຈາກພາສາລາວປະເທດລາວເລີຍ ຄຳສະເພາະຂອງຄົນລາວອີ່ສານທີ່ຕ່າງກັບຄົນລາວປະເທດລາວແມ່ນເກືອບບໍ່ມີຫຼືອາດຈະມີຢູ່ແຕ່ຄົງບໍ່ຫຼາຍ  ຖ້າໃຜເປັນຄົນອີສານມາອ່ານກໍລອງຊ່ວຍບອກແດ່ວ່າຄຳສັບພື້ນຖິ່ນຄົນລາວອີ່ສານທີ່ຕ່າງກັບຄົນລາວປະເທດລາວມີຫຼາຍປານໃດ
ເພາະຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ສຶກວ່າບໍ່ເຄີຍໄດ້ຍິນຄຳທີ່ແຕກຕ່າງກັນເລີຍ

ອັນທີ່ວ່າປາກເຊຢືມຄຳຫວຽດມາໃຊ້ນັ້ນ ຄົນລາວທົ່ວປະເທດກໍບໍ່ເຂົ້າໃຈດອກເພາະມັນແມ່ນພາສາຫວຽດ ຖ້າທ່ານໃຊ້ພາສາລາວ"ເຂົ້າປຽກ"ມັນກໍມີຄົນເຂົ້າໃຈຢູ່ແລ້ວ
ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າທ່ານຍົກຕົວຢ່າງບໍ່ເຂົ້າປານໃດ

ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ແມ່ນເຈົ້າຂອງຄວາມເຫັນຂ້າງເທິງເນີ້ ພຽງມາຕອບຊື່ໆ

---

ພາສາໄທຍອີສານ ຄືພາສາລາວໃຕ້ ນັ່ນແຫຼະ  ແທບສິບ່ຕ່າງກັນເລຍ ອາດສິຕ່າງທີ່ຄຳບາງຄຳ ແຕ່ກະນ້ອຍຫຼາຍ ແລະຕ່າງທີ່ ໄທຍອີສານຈະເວ້າ ຈ້າ ຫຼື ຄັບ ບ່ແມນເຈົ້າ ຫຼື ໂດຍ

ທີ່ແປກໃຈຄື ຄົນມຸກດາຫານ ຫຼືຫນອງຄາຍ ຈະເວ່າພາສາລາວໃຕ້ຫຼືໄທອີສານ ແຕ່ ຄົນລາວເວີຍງຈັນກັບສະຫວັນທີ່ອຍູ່ຫ່າງແຄ່ແມ່ນ້ຳຂອງກັ້ນ ດັນເວ່າພາສາລາວກາງຫລືລາວສຳເນີຍງເວີຍງຈັນ

 

---

ขอขอบใจมากที่ให้ความสนใจเรื่องเกี่ยวที่เกี่ยวกับประเทศไทย    โดยเฉพาะเรื่องภาษาที่ท่านได้กำหนดกระทู้หัวเรื่องว่า หลักฐานที่บ่งบอกภาษาไทย และภาษาอีสานต่างกัน    เป็นความจริงที่ไม่อาจจะเถียงท่านได้ว่าสำเนียงในการออกเสียงของภาษาอีสาน กับภาษาไทย อาจจะมีการผันวรรณยุกต์มีสำเนียงที่แตกต่างกันไปแต่ละพื้นที่ตามแต่ละภูมิประเทศ   สำเนียงอีสานจังหวัดอุบลราชธานี  ก็ย่อมไม่เหมือนกันสำเนียงอีสานจังหวัดเลย หรือหนองคาย   คนหนองคายก็ย่อมพูดและมีคำศัพท์เฉพาะถิ่นที่ไม่เหมือนกับคนสุพรรณบุรี (ซึ่งส่วนหนึ่งก็มีเชื้อสายลาว)  ภาษาเหล่านี้ย่อมแตกต่างกันออกไปตามลักษณะเฉพาะของท้องถิ่น " ภาษาเหล่านี้ล้วนเรียกว่า ภาษาถิ่น"   ซึ่งไม่ต่างจากท่านผู้รู้ของประเทศลาวได้กล่าวไว้ในกรณีเดียวกันกับ  เวียงจันทน์  กับ จำปาศักดิ์    ดังที่ได้กล่าวไว้แล้วในข้างต้น  ซึ่งหมายรวมทั้งแขวงอื่น ๆ  ก็ย่อมอยู่ภายใต้ธรรมชาติลักษณะของภาษาเช่นเดียวกัน

แต่สำหรับข้อสมมุติฐานเรื่อง  " ຄົນໄທຍ  ຈື່ງບໍ່ຮູ້ສື່ສານ ກັບ ຄົນອີສານໄດ້  ອັນນີ້ຝາກເປັນຄຳຖາມ ? "  ตามที่ได้กล่าวมาในเบื้องต้น    คงเป็นเรื่องสมมุติฐานที่คลาดเคลื่อนจากความเป็นจริงไปไม่มากก็น้อย  ด้วยเหตุที่ว่าหากท่านยังคงระลึกเรื่องราวในอดีตที่ผ่านมาในยุค " เก็บผักใส่ซ้า  เก็บข้าใส่เมือง " ตั้งแต่สมัยอาณาจักรล้านช้าง  ไม่แปลกอะไรที่ปัจจุบันในประเทศไทยมีพลเมืองไทยที่มีเชื้อสายอีสาน หรืออาจจะเรียกยอเกียรติบรรพบุรุษของตนเองได้ว่าเป็นคนสยามเชื้อสาย  "ลาว"  ได้อย่างภูมิใจในรากเหง้าของตนที่มีสายเลือดและชาติพันธุ์เดียวกับท้าว และอาจเป็นหน่อเนื้อเชื้อไขเดียวกันมาตั้งแต่สมัยเจ้าย่ำกระหม่อม   ได้แพร่กระจายไปทุกส่วนของประเทศไทยตั้งแต่เหนือสุดไปจนถึงหัวเมืองตะวันออกอย่างชลบุรี (เมืองพนัสนิคม)  ผ่านวันเวลาเดือนปีที่เนิ่นนาน พลเมืองมากกว่าครึ่งเป็นคนไทยที่มีเชื้อสายลาวก็คงไม่ผิดอะไร หากไทยมิได้ถือเอาลัทธิเหยียดชนชั้นวรรณะเป็นที่ตั้งเป็นสรณะ ในการปกครองประเทศสืบต่อมา  ปู่ย่า ตายาย จึงได้สืบเผ่าพันธุ์คนไทยเชื้อสายลาวก่อกำเนิดขึ้นอย่างมากมาย    หากแต่คำว่าอีสานของท่าน  ท่านหมายถึงความเป็น"ลาว"  และคำว่า" ลาว " นั้นท่านได้หมายรวมเอาถึงการเป่าแคน อยู่เรือนสูง นุ่งซิ่น กินข้าวเหนียวด้วย   ดังนั้นไม่แปลกอะไรที่ภาษาไทยและภาษาอีสานที่ท่านว่านั้น ได้ใช้อย่างผสมระคนกันไป  คำเดิม ๆ ของไทยก็ไม่ต่างจากคำอีสาน(คำลาว)  เช่น ช้าง ม้า  ไร่  นา  ข้าว ปลา  น้ำ  นก  ฟ้า   เป็นต้น จึงสามารถถ่ายทอดความรู้  ความหมายได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง  สมดังเจตนารมณ์ของภาษาที่มีไว้เพื่อสื่อสารกันให้เข้าใจความหมายทุกประการ ส่วนเอกลักษณ์ของความเป็นชาติหากหมายเอาการมีภาษาที่ใช้ในประเทศเป็นของตนเอง ภาษาไทยเองก็เป็นภาษาประจำชาติ มีลักษณะเฉพาะของตนเองที่จะถ่ายทอดเรื่องราวคนในชาติให้รับรู้ได้อย่างเทียมกัน  อาจจะแตกต่างกับเอกลักษณ์ของภาษาลาวก็คงจะแตกต่างเรื่องรูปอักขรวิธี สำเนียงเท่านั้น  ส่วนเนื้อความนั้นมีความเข้าใจใจความสำคัญโดยตลอด    ส่วนภาษาอีสานในปัจจุบันก็ใช้ภาษาไทยเขียนแทนเสียงได้อย่างลงตัว   ภาษาไทยเป็นภาษาที่ยังมีการใช้กันอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน  ตามความหมายของ ธรรมชาติของภาษา หมายความว่า สิ่งที่เกิดมีและเป็นอยู่ตามธรรมดาของถ้อยคำที่ใช้สื่อสารกันดังนั้น ธรรมชาติของภาษาไทยตามที่กล่าวมาจึงต้องมีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ภาษาที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงจึงถือว่าเป็นภาษาที่ตายแล้ว ดังนั้นจึงไม่เป็นเรื่องแปลกอะไรที่ภาษาไทยจึงมีการเรียนรู้เปลี่ยนแปลงภาษาต่าง ๆ มาใช้อย่างมากมาย ทั้งคำทับศัพท์ต่างประเทศ  คำบาลี-สันสกฤต  คำประดิษฐ์ขึ้นใหม่  แม้นแต่คำเขมร คำภาษาลาว เช่น ตำบักหุ่ง ซึ่งอาจจะกลายเป็นอาหารประจำชาติไทยไปแล้วในปัจจุบัน   และท้ายสุดหากมองอย่างปราศจากอคติใด ๆแล้ว หากยึดเอาหลักจารึกที่วัดวิชุน เมืองหลวงพระบาง เป็นหลักฐานที่เก่าแก่ที่ปรากฏว่าตั้งแต่ปี พุทธศักราช ๑๗๑๓  โดยท่าน บุนมี เทพสีเมืองเป็นผู้อ่าน เป็นหลักฐานที่สุดเป็นต้นกำเนิดภาษาลาวโบราณ และเป็นปฐมบทพัฒนาการของภาษาไทยแล้วไซร้   ความสงสัยว่าภาษาไทยจะสื่อสารกับภาษาอีสาน (ภาษาลาว)ได้หรือไม่เป็นเรื่องที่มีคำตอบอยู่ในตัวเองแล้วในหลักฐานดังได้กล่าวและอ้างอิงมาแล้วข้างต้น  รวมทั้งยังสนับสนุนความเป็นต้นตอ รากเหง้า เผ่าพันธุ์ที่ใกล้ชิดกันโดยชัดเจน  คงไม่มีใครแย่งภาษาของใครไปใช้ ข้อคำถามตามข้อสันนิษฐานที่กล่าวมาจึงมีความเป็นจริงเพียงส่วนน้อย

สำหรับคนไทยเชื้อสายลาวในปัจจุบันนี้ ก็ยังคงรักษาอัตลักษณ์แห่งชาติพันธุ์ไว้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง  ความเป็นอยู่  การทำมาหากินเลี้ยงปากเลี้ยงท้องก็สุขกันไปตามอัตภาพ  ตามธรรมดาโลกมีสุข มีสุข ปนเปกันไป  หากจะถามถึงสิ่งที่คนไทยเชื้อสายลาวในประเทศไทยอยากได้   ก็คงมีสิ่งที่อยากจะได้มากมายหลาย  จนมิอาจจะแสดงความจำนงค์ได้หมด  คงต้องอาศัยตะเกียกตะกายใฝ่หากันเอง  แต่สิ่งหนึ่งที่อยากให้เกิดขึ้นระหว่างประเทศลาวและประเทศไทย  ก็คือ ขออย่าให้  " สายแนน แถนแต่งมา "    ความฮักแพงแต่ก่อนเก่าก็ขออย่าให้จางหลายลงไป

สายแนนนาแก่นผัวหยิบเมียแส่ว  ผัวขี้แข่วเมียขี้ตา

สายแนนนาแก่นควายตู้ขี้ตา  นาขี้หินแห่

ท้ายสุดใคร่ขอขอบพระคุณท่านเจ้าของกระทู้ ญาท่านสายเซลำเพา  ได้กรุณาตั้งกระทู้ในได้แลกเปลี่ยนความคิดเห็นซึ่งกันและกันในหมู่ผู้ทรงภูมิรู้ (ยกเว้นข้าน้อย) และตัวข้าน้อยเองที่ได้ฝึกอ่านภาษาลาวให้เข้าใจมีความคล่องแคล่ว ตลอดจนได้รับรู้ความรู้สึกนึกคิดของคนลาวที่มีต่อเรื่องราวของไทยทั้งในแง่บวกและแง่ลบ (แม้นจะลบมากกว่าบวกก็ตาม)    รวมทั้งต้องขออภัยด้วยที่ความสามารถของข้าน้อยที่จะแสดงความเห็นต่อเรื่องนี้เป็นภาษาลาวก็ยังไม่พัฒนาจนมิอาจให้ปรากฏในที่ประชุมนี้ได้    อักษรไทยที่อยู่ ณ ที่ประชุมนี้  อาจจะถึงกับสร้างความขัดหูขัดตาให้เกิดกับบางท่าน   อย่างไรก็ตามหากท่านนั้นได้อ่านภาษาไทยจนมาถึงบรรทัดท้ายสุดนี้  นั่นคือคำตอบของ ของคำถามในกระทู้  " ภาษาไทย สื่อสารกับ ภาษาอีสาน (ภาษาลาว) ได้หรือไม่ "  คงมีอยู่ในใจของท่านเองแล้ว

 

---

 

 

---

ຄົນສະຫວັນ ກັບວຽງຈັນ ເວົ້າສຳນຽງຕ່າງກັນຄັກ ບໍ່ເໝືອນກັນເດີ

 

---

ແຕ່ວ່າເວົ້າເຂົ້າໃຈກັນຮ້ຽສ່ວນຮ້ຽ ແມ່ນບໍ່ລະບັກຫຳນ້ອຽ?

 

Anonymous wrote:

---

ຫຼັກຖານທີ່ບົ່ງບອກວ່າພາສາໄທຍ ແລະອີສານຕ່າງກັນ	Reply Quote

ຫຼັກຖານທີ່ບົ່ງບອກວ່າພາສາໄທຍ ແລະອີສານຕ່າງກັນ	Reply Quote

The whole world know that  the original Esan people 's language  came from Lao.  who created Esan language in Siamese's language? To answer question is the King of Siam with the help of King of Enland.  that's why Siam King copy verything from Enlish people after France gave right side of Mekong River for Siam to control it.

---

ຄວາມຈິງ ຖືກຕ້ອງຕາມທ່ານກ່າວ ແຕ່ຄວາມເຂົ້າໃຈຂອງຄົນລາວກໍແມ່ນຢ່າງນັ້ນ ແຕ່ຄົນບາງປະເທດ ຫຼືໃນປະເທດນັ້ນບາງຄົນ ກໍາລັງແຍກພາສາ ແລະຄົນເລົ່ານັ້ນໃຫ້ຕ່າງກັນ

 

ຮວຍ ! ສູເຈົ້າ ເວົ້າຫຍັງກັນ  ຖາມ ພວກຂອ້ຍ ແດ່ແໝະ ?
ວ່າ ຕູຂອ້ຍ  ຄິດຈັ່ງໃດ ລະ! ຂອງແທ້ ດີນິ!! ມີລາບລຽດ ກິນບໍ່ ຢູ່ ແຖວບ້ານເຈົ້ານັ້ນ ຖ້າຢາກກິນ ມາໂລດເດີ ! ໜອງໜ່ຽງ , ໜອງບຶກ  ຫລັກຫີນ ຍິນດີຕອ້ນຮັບ.

ຄວາມປະທັບໃຈທີ່ຂ້າພະເຈົ້າມີເວລາໄປໜອງຄາຍ,ອຸດອນແລະຂອນແກ່ນແມ່ນ
ຄົນລາວອີ່ສານຮັບຕ້ອນແລະໂອ້ລົມກັບຂ້າພະເຈົ້າດ້ວຍຄວາມສະໜິດສະໜົມ,
ເປັນກັນເອງ,ຄົນອີ່ສານມີຄວາມຈິງໃຈແລະໄມຕີຈິດບໍ່ເຮັດໃຫ້ຮູ້ສຶກອຶດອັດ
ຫຍັງໝົດ,ປານວ່າຂີ່ລົດໄປເຫຼັ້ນຕ່າງແຂວງ.
ບາດວ່າຂ້າພະເຈົ້າໄປກຸງເທບ,ກິລິຍາມາລະຍາດທຸກຢ່າງຂອງຄົນບາງກອກທີ່ໄດ້ພົບ
ປະ,ພໍໄດ້ຮູ້ວ່າຂ້າພະເຈົ້າເປັນຄົນລາວແນມແຕ່ຫົວຈະລົດທ້າວ,ເຮັດໃຫ້ຄວາມປະທັບ
ໃຈທີ່ມີຕໍ່ຄົນກຸງເທບນີ້ບໍ່ຕ້ອງເວົ້າເຖີງ, ຈ້າງເງີນເປັນແສນກໍ່ບໍ່ ຢາກໄປຢຽບອີກ.

ດັ່ງນັ້ນ,ບໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງມີຫຼັກຖານໃດມາຢັ້ງຢືນດອກວ່າຄົນອີ່ສານຫຼື
ພາກອີ່ສານເຄີຍແມ່ນຂອງລາວຫຼືບໍ່,​ເບີ່ງຄວາມເປັນຄົນຂອງເຂົາເຈົ້າທີ່ຕ້ອນ
ຮັບຄົນລາວ,ເບີ່ງນິໃສ,ເບີ່ງຮີດຄອງປະເພນີຂອງເຂົາເຈົ້າກໍ່ຮູ້ແລ້ວ.

Anonymous wrote:

---

ຮວຍ ! ສູເຈົ້າ ເວົ້າຫຍັງກັນ  ຖາມ ພວກຂອ້ຍ ແດ່ແໝະ ?
ວ່າ ຕູຂອ້ຍ  ຄິດຈັ່ງໃດ ລະ! ຂອງແທ້ ດີນິ!! ມີລາບລຽດ ກິນບໍ່ ຢູ່ ແຖວບ້ານເຈົ້ານັ້ນ ຖ້າຢາກກິນ ມາໂລດເດີ ! ໜອງໜ່ຽງ , ໜອງບຶກ  ຫລັກຫີນ ຍິນດີຕອ້ນຮັບ.

---

ບ້ານທີ່ວ່າມານັ້ນ ເປັນບ້ານຊຸມຊົນຊາວອີສານ(ຈາກຮ້ອຍເອັດ ເປັນຈຳນວນຫຼາຍ) ທີ່ກັບເຂົ້າມາສະໄໝ ປໍ ພິບູນສົງ ຄາມ ແລະກ່ອນນັ້ນເລັກນ້ອຍກະມີ.
ຍັງມີຫຼາຍບ້ານ ເຊັ່ນ ບ້ານໂນນສະຫງ່າ, ໂພນທອງ, ນາບຽນ, ໄປຮອດເມືອງທຸລະຄົມກະມີ ແຖວຮີມຂອງ ມີທຸກບ້ານ.

 

ຂ້າພະເຈົ້າຂໍດັດແກ້ການຂຽນທີ່ປະກົດຢູ່ບົນວັດຈະນານຸກົມໃນຮູບນີ້ ສາຍເຫດທີ່ດັດແກ້ບໍ່ແມ່ນວ່າການຂຽນດັ່ງກ່າວ
ຜິດຫຼັກໄວຍາກອນແຕ່ຢ່າງໃດ ແຕ່ເພື່ອໃຫ້ການໃຊ້ຄຳສັບມີຄວາມຖືກຕ້ອງແລະຮອບຄອບຍິ່ງຂຶ້ນ.

- "ຄວາມແຕກຕ່າງຂອງພາສາໄທຍ໌ກັບພາສາອີສານຈົນເຮັດໃຫ້ໄທຍບໍ່ສາມາດທີ່ຈະສື່ສານກັບຄົນອີສານໄດ້." ແປງມາເປັນ "ຄວາມ
ແຕກຕ່າງຂອງພາສາໄທກາງແລະພາສາອີສານເລີຍເຮັດໃຫ້ຄົນໄທທີ່ໃຊ້ພາສາໄທກາງບໍ່ເຂົ້າໃຈພາສາອີສານໄດ້." ຫຼື "ເນື່ອງຈາກຄວາມແຕກຕ່າງຂອງພາສາໄທ
ແລະພາສາອີສານ ຈົນເຮັດໃຫ້ຄົນໄທທີ່ໃຊ້ພາສາໄທກາງບໍ່ເຂົ້າໃຈພາສາອີສານໄດ້."

- "ແຕ່ດ້ວຍເຫດໃດ ຄົນໄທຍຈຶ່ງບໍ່ຮູ້ສື່ສານກັບຄົນອີສານໄດ້?" ແປງມາເປັນ "ແຕ່ດ້ວຍເຫດໃດ ຄົນໄທທີ່ໃຊ້ພາສາໄທ
ກາງຈຶ່ງບໍ່ຮູ້ສື່ສານກັບຄົນອີສານໄດ້?"


ຂ້າພະເຈົ້າຂໍຕອບຄຳຖາມທີ່ຫຼາຍຄົນມັກຕັ້ງຂຶ້ນມາ...ຄຳເວົ້າທີ່ວ່າ "ຄົນອີສານກໍ່ແມ່ນຄົນລາວ" ຖືກຕ້ອງບໍ່?

- ຖ້າເວົ້າຕາມຫຼັກກົດໝາຍແລະເຫດຜົນໃນປັດຈຸບັນ ຄຳເວົ້າດັ່ງກ່າວບໍ່ຖືກຕ້ອງ ເພາະຄົນອີສານປັດຈຸບັນນີ້ ມີບັດປະ
ຊາຊົນໄທ ເປັນພົນລະເມືອງໄທ ແລະໃຊ້ພາສາໄທກາງ (Official Standard) ໃນສະຖານະການທີ່ເປັນທາງການ.

- ຖ້າເວົ້າຕາມຄວາມຮູ້ສຶກສະເພາະບຸກຄົນແລະຕາມເຫດຜົນໃນອາດີດນັ້ນກໍ່ຄືເວົ້າເຖິງເລື່ອງທີ່ມາ ຄຳເວົ້ານີ້ຖືກຕ້ອງຢູ່.


ຂ້າພະເຈົ້າຂໍປະກອບຄວາມຄິດເຫັນ ຕອບຄຳຖາມທີ່ປະກົດຢູ່ບົນຮູບວັດຈະນານຸກົມນີ້ທີ່ວ່າ "ແຕ່ດ້ວຍເຫດໃດ ຄົນໄທຍຈຶ່ງບໍ່ຮູ້ສື່ສານກັບຄົນອີສານໄດ້?"

ຕອບແບບສັ້ນ: ຍ້ອນວ່າພາສາອີສານບໍ່ມີອິດທິພົນຕໍ່ຄົນໄທທີ່ໃຊ້ພາສາກາງແລະຍ້ອນຄົນໄທທີ່ໃຊ້ພາສາ
ກາງໃຊ້ພາສາກາງ.

ຕອບແບບຍາວ: ການປ່ຽນແປງດ້ານເຂດການປົກຄອງເປັນມູນເຫດພື້ນຖານ. ດັ່ງນັ້ນ ຈຶ່ງເກີດມີພາສາທີ່ເອີ້ນວ່າ ພາສາອີສານ ເຊິ່ງໃຊ້ໃນຂົງເຂດອີສານ ໃນແຜ່ນດິນຂອງປະເທດໄທ. ຕະຫຼອດໄລຍະທີ່ຜ່ານມາ ການປ່ຽນແປງທາງ
ດ້ານວັດທະນະທຳຂອງພາສາໄດ້ເຮັດໃຫ້ພາສາມີການປ່ຽນແປງ ເຊິ່ງພາສາອີສານເປັນພາສາທີ່ປະສົມກັນລະຫວ່າງ
ພາສາລາວ (ເຊິ່ງມີຫຼາຍກວ່າໝູ່), ພາສາອີສານເອງ (ສຳນຽງແລະຄຳສັບໃນຂົງເຂດ), ແລະພາສາໄທ (ເຊິ່ງມີ
ຈຳນວນໜ້ອຍກວ່າໝູ່). ເຮົາບໍ່ສາມາດເວົ້າໄດ້ວ່າ "ຄົນໄທທີ່ໃຊ້ພາສາກາງໝົດທຸກຄົນບໍ່ເຂົ້າໃຈພາສາອີສານ" ໄດ້ ບາງກຸ່ມເຂົາເຈົ້າກໍ່ເຂົ້າໃຈຢູ່. ເຈົ້າກໍ່ເຂົ້າໃຈຢູ່. "ຖ້າຫາກຄົນເຮົາໄດ້ສຶກສາໄດ້ສ້າງປະສົບການກັບພາສານັ້ນໆ ຄາຫຍັງຄົນເຮົາຊິບໍ່ຮູ້ໃຊ້ພາສານັ້ນ."

Anonymous wrote:

---

 

Anonymous wrote:

---

ຮວຍ ! ສູເຈົ້າ ເວົ້າຫຍັງກັນ  ຖາມ ພວກຂອ້ຍ ແດ່ແໝະ ?
ວ່າ ຕູຂອ້ຍ  ຄິດຈັ່ງໃດ ລະ! ຂອງແທ້ ດີນິ!! ມີລາບລຽດ ກິນບໍ່ ຢູ່ ແຖວບ້ານເຈົ້ານັ້ນ ຖ້າຢາກກິນ ມາໂລດເດີ ! ໜອງໜ່ຽງ , ໜອງບຶກ  ຫລັກຫີນ ຍິນດີຕອ້ນຮັບ.

---

ນີ້ລະເຈົ້າເວົ້າພາສາບ້ານເຮົາແທ້ ໆ (ສູເຈົ້າ) (ຕູຂ້ຽ) my 97 yrs old grandmother used to say those word (ສູເຈົ້າ) (ຕູຂ້ຽ) I remember when I was young, 40 yrs ago.

---

ລາບລຽດ ເປັນພາສາຖິ່ນຕະກູນລາວຕາເວັນຕົກ (ສະເພາະແຂວງຮ້ອນເອັດ), ມີການເວົ້າໃນວຽງຈັນຮອບນອກ ເຊັ່ນໜອງໜ່ຽງ ຮ່ອງສຸພາບ ໂພນທອງ, ນາບຽນ, ນາຄວາຍ, ດອນສ້າງໄພ ແລະທີ່ອື່ນທີ່ຄົນລາວຮ້ອຍເອັດໄດ້ອົບພະຍົບເຂົ້າມາ ແຕ່ສະໄໝ ຈອມພົນ ແປລກ ພິບູນສົງຄາມ ດຽວນີ້ບໍ່ມີຄົນເວົ້່ແລ້ວ ເພາະຄົນລຸ້ນເກົ່ານັ້ນເກືອບໝົດໄປແລ້ວ ສ່ວນຄົນທີ່ຍັງກໍປ່ຽນໄປເວົ້າແບບພາສາລາວທົ່ວໄປ ຫາກຍັງຄົງໄວ້ແຕ່ສຳນຽງຂອນແກ່ນ ແລະສຳນຽງອີສານທົ່ວໄປ

 

ຄົນໜອງຄາຍແຖວນອກໆ ອຳເພີທ່າບໍ່ ກໍເວົ້າລາວສຳນຽງບ້ານຫ້ອມ ວຽງຈັນບໍ່ມີຜິດ, ບ້ານພີ່ນ້ອງຂ້ອຍແຖວ ໂພນທອງ ທ່າບໍ່ ມາວຽງຈັນເຂົາບໍ່ໄດ້ດັດສຽງດອກ ແລະ ຄົນວຽງຈັນຟັງກໍບໍ່ຮູ້ວ່າເຂົາເປັນຄົນໄທຊ້ຳ, ຄົນແຖວບຶງການກໍເວົ້າລາວສຳນຽງບ້ານຫ້ອມ (ເຄີຍໄປຢູ່ສະໄໝເສິກກອງແລ) ຄົນນະຄອນພະນົມ, ມຸດາຫານກໍເວົ້າລາວສຳນຽງຄຳມ່ວນ, ແລະຍັງມີຜູ້ໄທ ກໍຍັງເວົ້າລາວສຳນຽງຜູ້ໄທບ້ານເຮົານີ້ລະ...ໃຕ້ລົງໄປອີກແຖວອຸບົນ ມີສອງສຳນຽງ : ສຳນຽງອີ່ສານ ແລະ ສຳນຽງ ປາກເຊ ກຽບວ່າ ແມ່ນອັນດຽວກັນ...ໄປຢາມພີ່ນ້ອງຢູ່ຈັງຫວັດເລີຍ ກໍເວົ້າລາວສຳນຽງໄຊຍະບູລີອ້ອຍຕ້ອຍ ຄັນບໍ່ເຊື່ອກໍໄປເບິ່ງແລະຟັງເອົາເອງ ສ່ວນຢູ່ບ່ອນ check in-out ຢູ່ສະໜາມບິນດອນເມືອງ, ພະນັກງານຍິງທີ່ປະຕິບັດໜ້າທີ່ຢູ່ທີ່ນັ້ນລົມກັນເປັນພາສາລາວ ສຳນຽງວຽງຈັນ ຄືຊິແມ່ນຄົນໜອງຄາຍ (ບໍ່ໄດ້ຖາມພວກເພິ່ນເພາະເຮົາກໍຟ້າວແດ່).

bravo ! you are a straight and clever man ! you know what is what !

Anonymous wrote:

---

ຂ້າພະເຈົ້າຂໍດັດແກ້ການຂຽນທີ່ປະກົດຢູ່ບົນວັດຈະນານຸກົມໃນຮູບນີ້ ສາຍເຫດທີ່ດັດແກ້ບໍ່ແມ່ນວ່າການຂຽນດັ່ງກ່າວ
ຜິດຫຼັກໄວຍາກອນແຕ່ຢ່າງໃດ ແຕ່ເພື່ອໃຫ້ການໃຊ້ຄຳສັບມີຄວາມຖືກຕ້ອງແລະຮອບຄອບຍິ່ງຂຶ້ນ.

- "ຄວາມແຕກຕ່າງຂອງພາສາໄທຍ໌ກັບພາສາອີສານຈົນເຮັດໃຫ້ໄທຍ໌ບໍ່ສາມາດທີ່ຈະສື່ສານກັບຄົນອີສານໄດ້." ແປງມາເປັນ "ຄວາມ
ແຕກຕ່າງຂອງພາສາໄທຍ໌ພາກກາງແລະພາສາອີສານເລີຍເຮັດໃຫ້ຄົນໄທຍ໌ພາກກາາງທີ່ໃຊ້ພາສາໄທຍ໌ພາກກາງບໍ່ເຂົ້າໃຈພາສາອີສານໄດ້." ຫຼື "ເນື່ອງຈາກຄວາມແຕກຕ່າງຂອງພາສາໄທຍ໌ກາງ
ແລະພາສາອີສານ ຈົນເຮັດໃຫ້ຄົນໄທຍ໌ພາກກາງທີ່ໃຊ້ພາສາໄທຍ໌ພາກກາງບໍ່ເຂົ້າໃຈພາສາອີສານໄດ້."

- "ແຕ່ດ້ວຍເຫດໃດ ຄົນໄທຍຈຶ່ງບໍ່ຮູ້ສື່ສານກັບຄົນອີສານໄດ້?" ແປງມາເປັນ "ແຕ່ດ້ວຍເຫດໃດ ຄົນໄທຍ໌ພາກາງທີ່ໃຊ້ພາສາໄທຍ໌ພາກາງ
ກາງຈຶ່ງບໍ່ຮູ້ສື່ສານກັບຄົນອີສານໄດ້?"

 

 

ອັນນີ້ກໍຂໍແປງຄວາມໝາຍໃຫ້ເດີ້

Anonymous wrote:

---

ภาษาอีสานมันไม่มีในโลกนี้หรอกครับ ที่พูดกันในภาคอีสานก็คือภาษาลาวดีๆนี่เอง แต่ที่มันผิดเพี้ยนไปก็เพราะความมักง่ายในการพูดของคน พูดไปพูดมามันก็ติดปาก พูดลาวปนไทย พูดไทยปนลาว ไม่รู้มันจะเอายังไง พวกนี้มันไปเที่ยวลาวเห็นเขาเขียนป้ายคำแปลกๆ ที่ไม่เหมือนตัวเองพูดกัน ก็เอามาเล่าเป็นเรื่องตลก ก็ไม่รู้มันเป็นเรื่องตลกตรงไหน มึงไม่รู้จักภาษาพ่อภาษาแม่มึงหรือไง 

ชมรมคนอีสาน พูดไทยให้ชัด เว่าลาวให้ถืก

---

ຂໍຂອບໃຈຫຼາຍ   ທີ່ສູເຈົ້າຍັງເລືອກໃຊ້ພາສາໄທຕອບກະທູ້  ເວົ້າໄທຂຽນໄທດີຄັກແທ້ຄືອຄົນໄທເມືອງບາງກອກ 
ເທື່ອຫນ້າປ້ອຍໄທມັນເປັນພາສາລາວແຫມະ   ຍ້ອນໄທມັນຊິປ້ອຍຄືນເຈັ້າມາເດີ  " มึงไม่รู้จักภาษาพ่อภาษาแม่มึงหรือไง "
ເຮັດແນວນີ້  ເວັ້າແນວນີ້ ມັນກະບໍ່ຖືກຄັກ  ມັນຊິສະແຫຼງຫູ

ໃຈໃຫ້ສະເຫມີນ້ຳ  ຄຸງຄາສະຫມຸດໃຫຍ່

ໃຫ້ເຈົ້າຄິດຖີ່ຖ້ວນ  ດີແລ້ວຈຶ່ງຄ່ອຍຈາ

ຍ່າໄດ້ທຳໃຈພ້ຽງ    ເຂັາຮອຂົມຂື່ນ

ຄວາມຄຶດເຈົ້າຍ່າຕື້ນ  ສະເຫມີຫມໍ້ປາກແບນ

 

Anonymous wrote:

---

 

Anonymous wrote:

---

ຂ້າພະເຈົ້າຂໍດັດແກ້ການຂຽນທີ່ປະກົດຢູ່ບົນວັດຈະນານຸກົມໃນຮູບນີ້ ສາຍເຫດທີ່ດັດແກ້ບໍ່ແມ່ນວ່າການຂຽນດັ່ງກ່າວ
ຜິດຫຼັກໄວຍາກອນແຕ່ຢ່າງໃດ ແຕ່ເພື່ອໃຫ້ການໃຊ້ຄຳສັບມີຄວາມຖືກຕ້ອງແລະຮອບຄອບຍິ່ງຂຶ້ນ.

- "ຄວາມແຕກຕ່າງຂອງພາສາໄທຍ໌ກັບພາສາອີສານຈົນເຮັດໃຫ້ໄທຍ໌ບໍ່ສາມາດທີ່ຈະສື່ສານກັບຄົນອີສານໄດ້." ແປງມາເປັນ "ຄວາມ
ແຕກຕ່າງຂອງພາສາໄທຍ໌ພາກກາງແລະພາສາອີສານເລີຍເຮັດໃຫ້ຄົນໄທຍ໌ພາກກາາງທີ່ໃຊ້ພາສາໄທຍ໌ພາກກາງບໍ່ເຂົ້າໃຈພາສາອີສານໄດ້." ຫຼື "ເນື່ອງຈາກຄວາມແຕກຕ່າງຂອງພາສາໄທຍ໌ກາງ
ແລະພາສາອີສານ ຈົນເຮັດໃຫ້ຄົນໄທຍ໌ພາກກາງທີ່ໃຊ້ພາສາໄທຍ໌ພາກກາງບໍ່ເຂົ້າໃຈພາສາອີສານໄດ້."

- "ແຕ່ດ້ວຍເຫດໃດ ຄົນໄທຍຈຶ່ງບໍ່ຮູ້ສື່ສານກັບຄົນອີສານໄດ້?" ແປງມາເປັນ "ແຕ່ດ້ວຍເຫດໃດ ຄົນໄທຍ໌ພາກາງທີ່ໃຊ້ພາສາໄທຍ໌ພາກາງ
ກາງຈຶ່ງບໍ່ຮູ້ສື່ສານກັບຄົນອີສານໄດ້?"

 

 

ອັນນີ້ກໍຂໍແປງຄວາມໝາຍໃຫ້ເດີ້

 

---

ມີແຕ່່ຄົນໄທທີ່ຢູ່ພາກກາງໃຊ້ພາສາໄທກາງ? ຄົນໄທທີ່ໃຊ້ພາສາໄທກາງທີ່ບໍ່ໄດ້ຢູ່ພາກກາງເດລະ? ເຈົ້າໝາຍເຖິງ ຂົງເຂດຂອງການໃຊ້ພາສາ ຫຼືເຈົ້າໝາຍເຖິງ ຄົນທີ່ໃຊ້ພາສາ? ຂ້ອຍນະຄິດວ່າ ຜູ້ຂຽນຄົງຈະບໍ່ໄດ້ໝາຍເຖິງ

ຂົງເຂດຂອງການໃຊ້ພາສາດອກ ແຕ່ຫາກແມ່ນຍ້ອນໝາຍເຖິງ ຄົນໃຊ້ພາສາ ຫຼາຍກວ່າ  ເພາະອີງຈາກຄຳຖາມທີ່ວ່າ "ແຕ່ດ້ວຍເຫດໃດ ຄົນໄທຍຈຶ່ງບໍ່ຮູ້ສື່ສານກັບຄົນອີສານໄດ້?" ມັນກໍ່ລ້ວນແຕ່ເວົ້າເຖິງ ຄົນທີ່ໃຊ້ພາສາ ຊິບໍ່ເວົ້າເຖິງຄົນໃຊ້ພາສາຈັ່ງໃດ  ການທີ່ເຂົາເຈົ້າບໍ່ຮູ້ ມັນບໍ່ໄດ້ກ່ຽວຫຍັງກັບ ຂອບເຂດຂອງຄົນທີ່ໃຊ້ພາສາອາໄສຢູ່ ການທີ່ບໍ່ເຂົ້າໃຈພາສາອີສານ ບໍ່ແມ່ນຍ້ອນຂອບເຂດ.................ມັນແມ່ນຍ້ອນ ຂອງມັນບໍ່ຮຽນ ຄັນໄດ້ປາກເວົ້າພາສາອີສານ ຄາຫຍັງຊິບໍ່ເຂົ້າໃຈພາສາອີສານ ຄືເພິ່ນວ່າ.

ທີ່ເພິ່ນແປງຄຳວ່າ ໄທຍ໌ ມາເປັນ ໄທ ນັ້ນ ຂ້ອຍຄິດວ່າ ເພາະເພິ່ນຍຶດຖືການໃຊ້ ການຂຽນແບບລາວເປັນສ່ວນໃຫຍ່ ຕາມສາທາລະນະແລະເປັນທາງການ. ປັດຈຸບັນເຂົາເຈົ້າຂຽນແບບນີ້ ไทย  ບໍ່ແມ່ນ ไทย์ ແລະເຫດທີ່ມີໂຕ ຍ ນຳນັ້ນ ເພິ່ນບໍ່ໄດ້ເອົາມາເປັນປະເດັນໃນການທັບສັບ. ສ່ວນການສະກົດແບບນີ້ ໄທຍ໌ ແມ່ນພາສາເກົ່າແລະສົງຫຼືຜູ້ທີ່ເພິ່ນຍຶດຖືການໃຊ້ແບບນີ້ຍັງຄົງໃຊ້ຢູ່.

 

 

 

Anonymous wrote:

---

 

Anonymous wrote:

---

 

Anonymous wrote:

---

ຂ້າພະເຈົ້າຂໍດັດແກ້ການຂຽນທີ່ປະກົດຢູ່ບົນວັດຈະນານຸກົມໃນຮູບນີ້ ສາຍເຫດທີ່ດັດແກ້ບໍ່ແມ່ນວ່າການຂຽນດັ່ງກ່າວ
ຜິດຫຼັກໄວຍາກອນແຕ່ຢ່າງໃດ ແຕ່ເພື່ອໃຫ້ການໃຊ້ຄຳສັບມີຄວາມຖືກຕ້ອງແລະຮອບຄອບຍິ່ງຂຶ້ນ.

- "ຄວາມແຕກຕ່າງຂອງພາສາໄທຍ໌ກັບພາສາອີສານຈົນເຮັດໃຫ້ໄທຍ໌ບໍ່ສາມາດທີ່ຈະສື່ສານກັບຄົນອີສານໄດ້." ແປງມາເປັນ "ຄວາມ
ແຕກຕ່າງຂອງພາສາໄທຍ໌ພາກກາງແລະພາສາອີສານເລີຍເຮັດໃຫ້ຄົນໄທຍ໌ພາກກາາງທີ່ໃຊ້ພາສາໄທຍ໌ພາກກາງບໍ່ເຂົ້າໃຈພາສາອີສານໄດ້." ຫຼື "ເນື່ອງຈາກຄວາມແຕກຕ່າງຂອງພາສາໄທຍ໌ກາງ
ແລະພາສາອີສານ ຈົນເຮັດໃຫ້ຄົນໄທຍ໌ພາກກາງທີ່ໃຊ້ພາສາໄທຍ໌ພາກກາງບໍ່ເຂົ້າໃຈພາສາອີສານໄດ້."

- "ແຕ່ດ້ວຍເຫດໃດ ຄົນໄທຍຈຶ່ງບໍ່ຮູ້ສື່ສານກັບຄົນອີສານໄດ້?" ແປງມາເປັນ "ແຕ່ດ້ວຍເຫດໃດ ຄົນໄທຍ໌ພາກາງທີ່ໃຊ້ພາສາໄທຍ໌ພາກາງ
ກາງຈຶ່ງບໍ່ຮູ້ສື່ສານກັບຄົນອີສານໄດ້?"

 

 

ອັນນີ້ກໍຂໍແປງຄວາມໝາຍໃຫ້ເດີ້

 

---

ມີແຕ່່ຄົນໄທທີ່ຢູ່ພາກກາງໃຊ້ພາສາໄທກາງ? ຄົນໄທທີ່ໃຊ້ພາສາໄທກາງທີ່ບໍ່ໄດ້ຢູ່ພາກກາງເດລະ? ເຈົ້າໝາຍເຖິງ ຂົງເຂດຂອງການໃຊ້ພາສາ ຫຼືເຈົ້າໝາຍເຖິງ ຄົນທີ່ໃຊ້ພາສາ?ຂົງເຂດຂອງການໃຊ້ພາສາ ຫຼືເຈົ້າໝາຍເຖິງ ຄົນທີ່ໃຊ້ພາສາ? ຂ້ອຍນະຄິດວ່າ ຜູ້ຂຽນຄົງຈະບໍ່ໄດ້ໝາຍເຖິງ

ຂົງເຂດຂອງການໃຊ້ພາສາດອກ ແຕ່ຫາກແມ່ນຍ້ອນໝາຍເຖິງ ຄົນໃຊ້ພາສາ ຫຼາຍກວ່າ  ເພາະອີງຈາກຄຳຖາມທີ່ວ່າ "ແຕ່ດ້ວຍເຫດໃດ ຄົນໄທຍຈຶ່ງບໍ່ຮູ້ສື່ສານກັບຄົນອີສານໄດ້?" ມັນກໍ່ລ້ວນແຕ່ເວົ້າເຖິງ ຄົນທີ່ໃຊ້ພາສາ ຊິບໍ່ເວົ້າເຖິງຄົນໃຊ້ພາສາຈັ່ງໃດ  ການທີ່ເຂົາເຈົ້າບໍ່ຮູ້ ມັນບໍ່ໄດ້ກ່ຽວຫຍັງກັບ ຂອບເຂດຂອງຄົນທີ່ໃຊ້ພາສາອາໄສຢູ່ ການທີ່ບໍ່ເຂົ້າໃຈພາສາອີສານ ບໍ່ແມ່ນຍ້ອນຂອບເຂດ.................ມັນແມ່ນຍ້ອນ ຂອງມັນບໍ່ຮຽນ ຄັນໄດ້ປາກເວົ້າພາສາອີສານ ຄາຫຍັງຊິບໍ່ເຂົ້າໃຈພາສາອີສານ ຄືເພິ່ນວ່າ.

ທີ່ເພິ່ນແປງຄຳວ່າ ໄທຍ໌ ມາເປັນ ໄທ ນັ້ນ ຂ້ອຍຄິດວ່າ ເພາະເພິ່ນຍຶດຖືການໃຊ້ ການຂຽນແບບລາວເປັນສ່ວນໃຫຍ່ ຕາມສາທາລະນະແລະເປັນທາງການ. ປັດຈຸບັນເຂົາເຈົ້າຂຽນແບບນີ້ ไทย  ບໍ່ແມ່ນ ไทย์ ແລະເຫດທີ່ມີໂຕ ຍ ນຳນັ້ນ ເພິ່ນບໍ່ໄດ້ເອົາມາເປັນປະເດັນໃນການທັບສັບ. ສ່ວນການສະກົດແບບນີ້ ໄທຍ໌ ແມ່ນພາສາເກົ່າແລະສົງຫຼືຜູ້ທີ່ເພິ່ນຍຶດຖືການໃຊ້ແບບນີ້ຍັງຄົງໃຊ້ຢູ່.

 

 

 

 

---

ມີແຕ່່ຄົນໄທທີ່ຢູ່ພາກກາງໃຊ້ພາສາໄທກາງ?ຄົນໄທທີ່ໃຊ້ພາສາໄທກາງທີ່ບໍ່ໄດ້ຢູ່ພາກກາງເດລະ? ເຈົ້າໝາຍເຖິງ ຂົງເຂດຂອງການໃຊ້ພາສາ ຫຼືເຈົ້າໝາຍເຖິງ ຄົນທີ່ໃຊ້ພາສາ?

ຂ້າພະເຈົ້າໃຊ້ຄຳວ່າ່ ຄົນໄທຍ໌ພາກກາງ

ເພາະໃນປະເທດໄທຍ໌ແລ້ວຖ້່າໃຜມີບັດປະຈຳຕົວໄທຍ໌ ພາສປອດ ໄທຍ໌ ກໍຄືແມ່ນຄົນໄທຍ໌ຕາມກົດໝາຍຂອງປະເທດໄທຍ໌ ສະນັ້ນຈະຄົນລ້ານນາ ຄົນອີສານ ຄົນປັກໃຕ້.. ກໍລ້ວນແມ່ນຄົນໄທຍ໌ຕາມກົດໝາຍ
ແລະພາສາຫຼັກຂອງປະເທດໄທຍ໌ກໍຄືພາສາໄທຍ໌ເຊິ່ງຍຶດເອົາພາສາຂອງເຂດຄົນພາກກາງຫຼືເອີ້ນວ່າພາສາສະຫຍາມຫຼືພາສາໄທຍ໌ພາກກາງມາເປັນຫຼັກ ສ່ວນພາສາລາວອີສານລ້ານນານັ້ນບໍ່ແມ່ນພາສາໄທຍ໌ ແຕ່ເປັນພາສາໜຶ່ງທີ່ມີຢູ່ໃນປະເທດໄທຍ໌ ເຂົາເຈົ້າມີພາສາເວົ້າເປັນຂອງຕົນເອງ ແຕ່ພາສາປະຈຳປະເທດຂອງເຂົາເຈົ້າອາໄສຢູ່ແມ່ນຮຽກວ່າພາສາໄທຍ໌(ສະຫຍາມ) ສະນັ້ນຢູ່ໃນປະເທດໄທຍ໌ຄົນໄທຍ໌ກໍໃຊ້ພາສານີ້ໝົດເປັນຫຼັກເຊິ່ງຈຳຕ້ອງໃຊ້ເພາະເປັນຂໍ້ບັງຄັບຈາກທາງລັດ


ອະທິບາຍແລ້ວ ຫວັງວ່າທ່ານຄົງຫາຍຂໍ້ສົງໄສ
"ຄວາມແຕກຕ່າງຂອງພາສາໄທຍ໌ພາກກາງແລະພາສາອີສານ"