Pasalao

ພວກນີ້ເຂົ້າມາເມືອງລາວແບບນັກທອ່ງທຽ່ວແລ້ວບໍ່ຍອມກັບປະເທດຂອງຂະເຈົ້າ. ຖາ້ທາ່ນໃດ້ໄປທຽ່ວວຽດນາມແລະຈີນທາ່ນຈະຮູ້ວ່າຢູ່ສອງປະເທດນີ້ຄົນຍາດກັນຢູ່ແລະຍາດກັນຄ້າຂາຍ. ເມື່ອມາເຫັນເມືອງລາວແລ້ວການຄາ້ຂາຍຫາເງິນງາ່ຍທີ່ສຸດ. ບຶດດຽວພວກນີ້ຈະກາຍເປັນຄົນຮັ່ງມີແລ້ວຈະຊອ່ຍເອົາພີ່ນອ້ງເຂົາເຂົ້າມາຢູ່ເຕັມເມືອງລາວ.

ໃນຂອບເຂດທົ່ວປະເທດຄົງຈະມີຫຼາຍແສນຄົນ, ຖ້າເພິ່ນເຮັດໃຫ້ແຮງງານ

ເຫຼົ່ານັ້ນກາຍມາເປັນແຮງງານທີ່ຖືກຕ້ອງຕາມກົດໝາຍ ລັດຖະບານອາດຈະ

ເກັບພາສີໄດ້ປີລະຫຼາຍລ້ານໂດລາ.

Anonymous wrote:

---

ພວກນີ້ເຂົ້າມາເມືອງລາວແບບນັກທອ່ງທຽ່ວແລ້ວບໍ່ຍອມກັບປະເທດຂອງຂະເຈົ້າ. ຖາ້ທາ່ນໃດ້ໄປທຽ່ວວຽດນາມແລະຈີນທາ່ນຈະຮູ້ວ່າຢູ່ສອງປະເທດນີ້ຄົນຍາດກັນຢູ່ແລະຍາດກັນຄ້າຂາຍ. ເມື່ອມາເຫັນເມືອງລາວແລ້ວການຄາ້ຂາຍຫາເງິນງາ່ຍທີ່ສຸດ. ບຶດດຽວພວກນີ້ຈະກາຍເປັນຄົນຮັ່ງມີແລ້ວຈະຊອ່ຍເອົາພີ່ນອ້ງເຂົາເຂົ້າມາຢູ່ເຕັມເມືອງລາວ.

---

 ການເຂົ້າມາຂອງເຂົາມີຫລາກຫລາຍຮູບແບບ ຍ້ອນການຈັດຕັ້ງເຮົາບໍ່ປະຕິບັດມາດຕະການອັນໃດຕໍ່ເຂົາ.

ນອກຈາກມາໃນນາມນັກທ່ອງທ່ຽວແລ້ວເຂົາຍັງມາແບບອືນໆຄື:

- ມານຳໂຄງການບໍ່ວ່າຈະເປັນໂຄງການລັດຖະບານຫລືໂຄງການລົງທືນຂອງເອກກະຊົນ ບັນດາທ່ານກໍ່ຈະເຫັນວ່າ ວຽດນາມ, ຈີນ

ປະມູນໂຄງການໃດກໍ່ລາຄາຕ່ຳ ແບບຊາດອື່ນເຮັດນຳບໍ່ໄດ້ ເພາະວ່າບັນດາກຳມະກອນນັ້ນແມ່ນຂົນມາແຕ່ບ້ານເຂົາໝົດ, ການມານັ້ນ

ນາຍຈ້າງວາງເງື່ອນໄຂ ຕ້ອງມາເຮັດວຽກໃຫ້ເຂົາຟຣີຈົນແລ້ວໂຄງການ, ນາຍຈ້າງມີແຕ່ລ້ຽງເຂົ້າກັບບ່ອນຢູ່ເວລາເຮັດວຽກເທົ່ານັ້ນ.

ພໍໝົດພັນທະແລ້ວນາຍຈ້າງຈື່ງສົ່ງ Passport ແລ້ວເຂົາກໍ່ໄປຫາເຮັດວຽກ ແລະ ຫາຕັ້ງຖີ່ນຖານຢູ່ລາວເລີຍ. ສ່ວນນາຍຈ້າງ ເມື່ອ

ໄດ້ໂຄງການໃໝ່ ກໍ່ເອົາມາໃໝ່ອີກແບບນີ້ໄປເລື້ອຍໆ

- ຕັ້ງເຂົ້າມາຫາຮັບຈ້າງ, ຊື້ເລັກ ຂາຍນ້ອຍ ຄືເຮົາເຫັນໃນປະຈຸບັນ ແລ້ວກໍ່ຕັ້ງຖີ່ນຖານຢູ່ເລີຍ

ເຈົ້າໜ້າທີ່ຕຳລວດກໍ່ບໍ່ໄດ້ເຄັ່ງຄັ້ງເລື່ອງສຳມະໂນຂອງຄົນພວກນີ້, ແຕ່ຖ້າກໍລະນີຄົນລາວນຳກັນແມ່ນເພີ່ນເຄັ່ງຄັດ