Anonymous wrote:

---

some  are living well not all . to me myself mee tae tio kub thor theun, cost of living is too high if i don't have health care

 

  insurance i will not be able to go to the hospital . bor mee punh ya , it's cost too much can not afford it. that's why 

koi mee tae tio.

---

 ຖ້າເຈົ້າຢູ່ອາເມຣິກາ ຢ່າລືມອອກໄປປ່ອນບັດເອົາ Obamacare ເດີ ແລະຢ່າລືມເລືອກເອົາຜູ່ແທນທ້ອງຖິ່ນ

ເພື່ອເປັນປາກເປັນສຽງໃຫ້ເຈົ້າ, ຖ້າຢູ່ປະເທດອື່ນຂ້ອຍບໍ່ຮູ້ນໍາ.

ຢູ່ແຖວບ້ານຂ້ອຍ ຖ້າ

ຖ້າເຈົ້າບໍ່ມີປະກັນໄພສຸຂະພາບເຈົ້າກໍ່ມີສິດໄດ້ຮັບການປິ່ນປົວຄືກັນ, ຂ້ອຍເຊື່ອວ່າຢູ່ໃນກໍາແພງນະຄອນທີ່

ເຈົ້າອາໃສຢູ່ມີໂຮງໝໍສໍາລັບຜູ່ທີ່ມີຣາຍໄດ້ນ້ອຍ, ຖ້າເຈົ້າບໍ່ຮູ້ ໃຫ້ໂທເຂົ້າໄປຫາກົມປະຊາສົງເຄາະເພິ່ນຈະແນະ

ນໍາໃຫ້ ຫຼືເຈົ້າຈະ google ຫາເອງກໍ່ໄດ້.

ຖ້າເມືອງທີ່ເຈົ້າຢູ່ນັ້ນຄ່າຄອງຊີບແລະເຈົ້າບໍ່ສາມາດດໍາຣົງຊີວິດຢູ່ໄດ້ໃຫ້ຍ້າຍໄປຢູ່ເມືອງ Ardmore ຣັຖ​ Oklahoma

ເດີ ຄ່າເຮືອນຖືກ ຄ່ານໍ້າຄ່າໄຟແລະຄ່າແກສກໍ່ຖືກ, ການປິ່ນປົວສຸຂະພາບກໍ່ບໍ່ໄດ້ເສັຽເງິນ.

ຕອນຍັງບໍ່ທັນອອກກິນບໍານານກໍ່ທຸກຫັ້ນນລະ ທຸກໆວັນຈັນຫາວັນສຸກຕ້ອງໄດ້ອອກບ້ານ

ແຕ່ 14 ໂມງ 20 ໄປສານກະຕ່າເກັບໄຂ່ໃຫ້ເຂົາ ຈົນຮອດ 23 ໂມງຈຶ່ງໄດ້ອອກວຽກກັບມາ

ກອດໝອນຂ້າງນອນເອົາແຮງ, ທ້າຍອາທິດໃດບໍ່ມີຄົນເຊີນໄປຊຸມແຊວສັງສັນກໍ່ເຂົ້າປ່າ

ຫາຍິງກະຮອກ ບາງເທື່ອກະລົງໜອງຕຶກເບັດ. ບາດອອກກິນບໍານານແລ້ວເພິ່ນພັດມາ

ເອີ້ນໃຫ້ໄປຊ່ອຍຍົກປ້າຍ STOP ໃຫ້ເດັກນ້ອຍຂ້າມທາງອີກ, ເຖິງວ່າຈະບໍ່ໄດ້ເງິນກໍ່ຕາມ

ແຕ່ໄດ້ປະກອບສ່ວນຊ່ອຍສັງຄົມກໍ່ດີໃຈແລ້ວ.

Anonymous wrote:

---

Anonymous wrote:

---

Anonymous wrote:

---

ຜູ້ຂ້າຍັງມີຄວາມເສັຍໝົກເສັຍໃຈຢູ່ຕັ້ງແຕ່ມື້ມາຕົກອາເມຣິກາ

ຈົນເຖິງເທົ່າທຸກວັນນີ້ບໍ່ເຫືອດບໍ່ຫາຍແລະບໍ່ມີມື້ແລ້ວຈັກເທື່ອພີ່

ນ້ອງລາວໃນເອີຍ, ກໍເລີຍໄດ້ແຕ່ເກັບເອົາຄວາມເສັຍໝົກເສັຍໃຈ

ນັ້ນຊຸກເຊື່ອງຂັງເອົາໄວ້ໃນໃຈຕຣອດມາຈົນນານເຖິງຊາວ ສາມສິບ

ກວ່າປີມາແລ້ວ. ກໍຖືວ່າວາສນາຂອງຕົນເອງກໍແລ້ວກັນມີ່ບໍ່ມີໂອ

ກາດໄດ້ສແດງຄວາມຂອບໝົກຂອບໃຈນຳສະຫາຍໄກສອນພົມວິ

ຫານເພາະສະຫາຍໄດ້ຕາຍໄປຈາກໂລກນີ້ກ່ອນ. ຜູ່ຂ້າມີຄວາມຕັ້ງ

ໃຈໄວ້ວ່າ ຖ້າມີໂອກາດຍາມໃດຈະໄດ້ສແດງຄວາມຂອບໃຈຢ່າງເປັນ

ທາງການກັບສະຫາຍໄກສອນ. ຖ້າບໍ່ມີສະຫາຍໄກສອນຜູ່ຂ້າຄົງຈະ

ບໍ່ມີວັນນີ້, ແຕຮເສັຍດາຍສະຫາຍໄກສອນພົມວິຫານບໍ່ມີວາສນາ

ພໍທີ່ຈະໄດ້ຮັບຄວາມສແດງຄວາມຂອບໃຈຈາກຜູ້ຂ້າເລີຍ.

---

 ໄກສອນສົ່ງເຈົ້າໄປເປັນ KGB ຢູ່ອາເມລິກາຫວາ? ຕັດຫໍາພວກຂາຍຊາດໄດ້ຈັກຄົນແລ້ວ?

---

ບໍ່ເເມ່ນໄກສອນພົມວິຫານສົ່ງຂ້ອຍໄປ ມັນ made ຂ້ອຍໄປຢູ່ອາເມຣິກາຕ່າງຫາກ. ໃຜສິຄິດສິຝັນ

ວ່າຈະໄດ້ມາຢູ່ອາເມຣິກາ, ແມ້ແຕ່ຄິດຍັງບໍ່ເຄີຍຄິດ ແມ້ແຕ່ຝັນຍັງບໍ່ເຄີຍຝັນ. ຖ້າໄກສອນພົມວິ

ຫານບໍ່ໄດ້ລົ້ມຣະບອບການປົກຄອງຂອງຣັຖະບາລສະເດັດເຈົ້າສຸວັນະພູມາແລະໄລ່ຂ້າໄລ່ແກງຂ້າຣາຊະ

ການ, ທະຫານ, ຕຳຣວດ ແລະປະຊາຊົນທັມະດາ ຜູ່ຂ້າກໍຈະບໍ່ມີໂອກາດໄດ້ມາຢູ່ອາເມຣິກາໄດ້ດອກ.

ຖ້າວ່າຂ້ອຍຍັງຢູ່ເມືອງລາວຂ້ອຍກໍຈະເປັນພໍ່ໄຮ່ພໍ່ນາທຖກຍາກທັມະດາຄົນໜຶ່ງເທົ່ານັ້ນ ເພາະຂ້ອຍ

ເອງກໍມາຈາກຄອບຄົວຊາວນາທີ່ຍາກຈົນເທົ່ານັ້ນ, ອ້າຍເອື້ອຍແລະຍາດພີ່ນ້ອງຂອງຂ້ອຍທີ່ົຢູ່ເມືອງ

ເຖິງທ້າວທຸກວັນນີ້ກໍຍັງເປັນຊາວໄຮ່ຊາວນາທີ່ທຸກຍາກຢູ່ເໝືອນເດີມໂດຍບໍ່ມີຫຍັງດີກ່ວາເດີມເລີຍ.

ໄຄແຕ່ຂ້ອຍຢູ່ອາເມຣິກາພໍມີເງິນສົ່ງອຸດໜູນພີ່ໆນ້ອງໆທີ່ຢູ່ທາງບ້ານໃຫ້ມີຢູ່ມີກິນມາຕັ້ງແຕ່ປີ 80

ມາຈົນເຖິງເທົ້າທຸກວັນນີ້. ຂໍຂອບໃຈສະຫາຍໄກສອນພົມວິຫານເດີ້ ໃຫ້ໄປສູ່ບ່ອນທີ່ຊອບທີ່ຊອບເຖີດ.

---

   ໂອ້!!!!!!ບັກປອບນີ້ເວົ້າໄປແນວນັ້ນ. ຊາຄວາມເວົ້າຂອງບັກປອບນີ້ ມັນຢາກໃຫ້ ລຖບ ຣາຊອານາຈັກລາວ ຕົກໄປ ແຕ່ ປີ 1960 ພຸ້ນແລ້ວ ພໍມັນຈະໃດ້ມາອະເມຣິກາ.

ເປັນຫັຍງບໍ່ມອບ ເມືອງລາວໃຫ້ແກວ ມົດ ແລ້ວ ຄົນລາວ ມົດທຸກຄົນຈະໃດ້ມາອະເມຣິກາ?

ໃຫ້ໄປຮຽນ Political science  ໄໝ່ເດີ ບັກຫໍານ້ອຍ. ໃຫ້ເຂົ້າໃຈຄໍາວ່າ Depopulate

ແກວ ຊິກືນເອົາເມືອງລາວແລ້ວ ຫາກມີຜູ້ນໍາຫົວໝາ ແບບແກ່ ແລະ ໄກສອນ.

Anonymous wrote:

---

you may see half of the glass is empty, but i see half of the glass is full phor ao. 

---

 ເວົ້າເລິກຫຼາຍເຂົ້າໃຈຍາກພໍ່ອາວ. ຄົນຢູ່ປະເທດລາວອາດຈະຄິດວ່າຊີວິດການເປັນຢູ່ຫຍຸ້ງຍາກຫຼາຍ

ແຕ່ສໍາລັບຂ້ອຍແລ້ວ ຮູ້ສຶກວ່າມັນບໍ່ຕ່າງຫຍັງຫຼາຍຈາກການໃຊ້ຊີວິດໃນປະເທດລາວສໍາລັບຄົນທໍາ

ມະດາສາມັນຄືຂ້ອຍ. ຕອນຢູ່ລາວ ຂ້ອຍກໍ່ຕ້ອງໄດ້ລຸກແຕ່ 2 ໂມງເຊົ້າຍ່າງໄປປັ້ນເຂົ້າຈີ່ເຂົ້າເຕົາ

9 ໂມງ 10 ໂມງ ຈັ່ງໄດ້ຍ່າງໄປລົງໜອງເກັບຜັກຕົບມາຕົ້ມໃຫ້ໝູ, ມາຢູ່ອາເມຣິກາກໍ່ຕ້ອງໄດ້ລຸກແຕ່

5 ໂມງເຊົ້າໄປຖ້າຂີ່ຣົຖເມໄປປັ້ນເຂົ້າໜົມໂດນັດ 3 ໂມງແລງຈຶ່ງໄດ້ກັບເກັບໝາກເລັ່ນໄປຂາຍຕະລາດ

ຄໍາມືດຈືດຕາຈຶ່ງໄດ້ກັບລ່າວຕ່າວຄືນມາບ້ານແຍງເມັຽ.

Tio . tio . tio .... tarm kheuy.....

Anonymous wrote:

---

ເລື້ອງຫາຢູ່ຫາກິນຢູ່ບ້ານເພິ່ນກະຍາກກ່ວາບ້ານເຮົາຫັ້ນລະ ແຕ່ພໍ່ຕູ້ສົມສີໄປເກັບກະປ໋ອງຂາຍ

ໄດ້ເງິນມາແລ້ວກະຊື້ແຕ່ເຄື່ອງດື່ມຂອງເມົາມາບັນເທົາຄວາມຄິດຮອດບ້ານເກີດເມືອງນອນ

ແບບຄືເຫັນໃນຮູບນີ້ລະ.

ຊອຍຫອຍງວງຊ້າງເຂົ້າຕູ້ແຊ່ປະມານ 10 ນາທີກໍ່ເອົາອອກມາແກ້ມຈໍ້າແຈ່ວວາຊາບິ.

ແມ່ຕູ້ແງປີ້ງຫູໝູສຸກແລ້ວກະຊອຍມາໃຫ້ຜູ່ເປັນຜົວແກ້ມຕື່ມອີກ.

ຜູ່ເປັນລູກສາວຢ້ານພໍ່ບໍ່ອິ່ມກໍ່ອອກໄປຊື້ກະປູໃຫຍ່ຢູ່ Red Lobster ໃຫ້ພໍ່ກິນຈຸໃຈ.

---

 เป็นตาแซบแท้เน้อ 

อยู่โพ้นมี เห็ดปลวก เห็ดไค ซอยจุ ยาดอง เหล้าอุ บ่อ้าย  

กะจั่งว่าฮั่นล่ะ อยู่ใสกะบ่คืออยู่บ้านเฮาดอก 

แหงผู้ที่เกิดอยู่เมืองลาว แล้วไปอยู่เมืองนอกเมืองนา แรกๆกะสิออนซอนบ้านเมืองเพิ่นอยู่ดอก 

แต่ยามเฒ่ามา มีแต่แอ่วอยากเมื่อลาวซั่นแล่ว 

แต่ฮั่นแมนเด็กน้อย เกิดแล้วใหญ่อยู่เมืองนอก พวกนิเขาบ่เข้าใจดอก ว่าอยู่แบบลาว สุขแบบลาวเป็นจั่งใด 

ต่อให้กินแบบลาว อยู่แบบลาว แต่บ่ได้อยู่เมืองลาว มันกะซ่ำนั้นแล่ว 

อยู่เมืองนอก กะสิว่ามันสบาย ดีกว่า สะดวกกว่า ทันสมัยกว่า 

แต่พวกนิ เป็นตาลีโดนหลาย บาดสิคิดได้ กะยามเฒ่าดพ้นแล่ว นั่งคิดฮอดลาวอยู่บ่เซา 

Anonymous wrote:

---

Anonymous wrote:

---

Anonymous wrote:

---

Anonymous wrote:

---

ຜູ້ຂ້າຍັງມີຄວາມເສັຍໝົກເສັຍໃຈຢູ່ຕັ້ງແຕ່ມື້ມາຕົກອາເມຣິກາ

ຈົນເຖິງເທົ່າທຸກວັນນີ້ບໍ່ເຫືອດບໍ່ຫາຍແລະບໍ່ມີມື້ແລ້ວຈັກເທື່ອພີ່

ນ້ອງລາວໃນເອີຍ, ກໍເລີຍໄດ້ແຕ່ເກັບເອົາຄວາມເສັຍໝົກເສັຍໃຈ

ນັ້ນຊຸກເຊື່ອງຂັງເອົາໄວ້ໃນໃຈຕຣອດມາຈົນນານເຖິງຊາວ ສາມສິບ

ກວ່າປີມາແລ້ວ. ກໍຖືວ່າວາສນາຂອງຕົນເອງກໍແລ້ວກັນມີ່ບໍ່ມີໂອ

ກາດໄດ້ສແດງຄວາມຂອບໝົກຂອບໃຈນຳສະຫາຍໄກສອນພົມວິ

ຫານເພາະສະຫາຍໄດ້ຕາຍໄປຈາກໂລກນີ້ກ່ອນ. ຜູ່ຂ້າມີຄວາມຕັ້ງ

ໃຈໄວ້ວ່າ ຖ້າມີໂອກາດຍາມໃດຈະໄດ້ສແດງຄວາມຂອບໃຈຢ່າງເປັນ

ທາງການກັບສະຫາຍໄກສອນ. ຖ້າບໍ່ມີສະຫາຍໄກສອນຜູ່ຂ້າຄົງຈະ

ບໍ່ມີວັນນີ້, ແຕຮເສັຍດາຍສະຫາຍໄກສອນພົມວິຫານບໍ່ມີວາສນາ

ພໍທີ່ຈະໄດ້ຮັບຄວາມສແດງຄວາມຂອບໃຈຈາກຜູ້ຂ້າເລີຍ.

---

 ໄກສອນສົ່ງເຈົ້າໄປເປັນ KGB ຢູ່ອາເມລິກາຫວາ? ຕັດຫໍາພວກຂາຍຊາດໄດ້ຈັກຄົນແລ້ວ?

---

ບໍ່ເເມ່ນໄກສອນພົມວິຫານສົ່ງຂ້ອຍໄປ ມັນ made ຂ້ອຍໄປຢູ່ອາເມຣິກາຕ່າງຫາກ. ໃຜສິຄິດສິຝັນ

ວ່າຈະໄດ້ມາຢູ່ອາເມຣິກາ, ແມ້ແຕ່ຄິດຍັງບໍ່ເຄີຍຄິດ ແມ້ແຕ່ຝັນຍັງບໍ່ເຄີຍຝັນ. ຖ້າໄກສອນພົມວິ

ຫານບໍ່ໄດ້ລົ້ມຣະບອບການປົກຄອງຂອງຣັຖະບາລສະເດັດເຈົ້າສຸວັນະພູມາແລະໄລ່ຂ້າໄລ່ແກງຂ້າຣາຊະ

ການ, ທະຫານ, ຕຳຣວດ ແລະປະຊາຊົນທັມະດາ ຜູ່ຂ້າກໍຈະບໍ່ມີໂອກາດໄດ້ມາຢູ່ອາເມຣິກາໄດ້ດອກ.

ຖ້າວ່າຂ້ອຍຍັງຢູ່ເມືອງລາວຂ້ອຍກໍຈະເປັນພໍ່ໄຮ່ພໍ່ນາທຖກຍາກທັມະດາຄົນໜຶ່ງເທົ່ານັ້ນ ເພາະຂ້ອຍ

ເອງກໍມາຈາກຄອບຄົວຊາວນາທີ່ຍາກຈົນເທົ່ານັ້ນ, ອ້າຍເອື້ອຍແລະຍາດພີ່ນ້ອງຂອງຂ້ອຍທີ່ົຢູ່ເມືອງ

ເຖິງທ້າວທຸກວັນນີ້ກໍຍັງເປັນຊາວໄຮ່ຊາວນາທີ່ທຸກຍາກຢູ່ເໝືອນເດີມໂດຍບໍ່ມີຫຍັງດີກ່ວາເດີມເລີຍ.

ໄຄແຕ່ຂ້ອຍຢູ່ອາເມຣິກາພໍມີເງິນສົ່ງອຸດໜູນພີ່ໆນ້ອງໆທີ່ຢູ່ທາງບ້ານໃຫ້ມີຢູ່ມີກິນມາຕັ້ງແຕ່ປີ 80

ມາຈົນເຖິງເທົ້າທຸກວັນນີ້. ຂໍຂອບໃຈສະຫາຍໄກສອນພົມວິຫານເດີ້ ໃຫ້ໄປສູ່ບ່ອນທີ່ຊອບທີ່ຊອບເຖີດ.

---

  You Bull**** too much....Instead of expressing thanks and gratitude to your host country, you twisted little dickhead still manage to find ways to thank the one that kicked your butt out of the country and made you swim across the mekong river.

Go get a Kaisone statute and put it in your backyard so you can pay all the respect you ever want in the comfort of your own home. You little idiot....

---

Kkon Lao khue kun wrote:

---

ຜ່ານມາມີແຕ່ລົມເລື່ອງປະເທດລາວ ແລະ ຄົນລາວ ກະເລີຍຕັ້ງຫົວຂໍ້ນີ້ຂື້ນມາສົນທະນາແດ່

ຢາກຮູ້ວ່າຊີວິດຄົນລາວທີ່ໄປຢູ່ຕ່າງແດນເປັນແນວໃດ ສະບາຍດີບໍ່ ເວົ້າສູ່ກັນຟັງແດ່ກະດີໃດ໋

---

ຄວາມຈິງປະເທດລາວປີ1975