Pasalao

ມັນກໍຕ້ອງໄຊ້ເວລາ ແຕ່ປະເທດທີ່ເຂົາຈະເລີນແລ້ວມັນກໍສ່ວນໜ່ອຍທີ່ສຸດທີ່ວ່າ

ບາງບໍລີສັດທີ່ວ່າລໍຄອຍຮັບເອົານັກສຶກສາທີ່ກຳລັງຮຽນຢູ່

ເຖີງຢ່າງໃດກໍຕາມມີຄວາມຮູ້ໄວ້ຮອງທ້ອງລະເປັນການດີແລ້ວ ທຸກສີ່ງຢ່າງມັນ

ຕ້ອງຄ່ອຍເປັນຄ່ອຍໄປ ບໍເໜືອຄວາມພະຍາຍາມຂອງເຮົາດອກ

Anonymous wrote:

---

ຮຽນແບບສະໃຫມ ໄປຮຽນໂຊວຽດ ສົ່ງໄປ 100 ຈົບປລິນຍາໂທ 100 ບ້ານເຮົາ ມັນເລີ້ມມາແຕ່ ປະຖົມ ມັດທະຍົມ ເດັກນອ້ຍ ຍັງຮູ້ຈັກ ວິທີເສັງຜ່ານ ຍາມໃດເສັງຕອ້ງມີເງິນໄປໄຫ້ອາຈານ ເດັກຢາກຂວ້າມຫອ້ງ ກໍເອາເງິນຈ້າງເອາໄດ້ ທຸກຄົນມີສິດເຂົ້າ ມຫລ ໄດ້ ຂໍແຕ່ມີເງິນ ເຂົ້າແພດສາດ ຕອ້ງແສນ ເຂົ້າ ມຊ ເຂົ້າຕຳຫລວດທະຫານ ຕອ້ງຫລັກ 2 ຂຶ້ນໄປ ເດັກເກັ່ງໆ ບາງເທື່ອກໍຍັງເສັງບໍ່ໄດ້ຊຳ້ ໃຜໄດ້ເຂົ້າແລວ້ ຕອ້ງຈົບ 100%

---

 ຕອນລຸ້ນຂ້ອຍຮຽນຈົບອຸດົມ3 ສົກປີຮຽນ 1983-84 ເພິ່ນເອົາຄໍາ 3 ບາດ

ບໍ່ຈໍາເປັນຕ້ອງມີຄຸນສົມບັດດີແລະເກັ່ງວິຊາທໍາມະຊາດ ຂໍພຽງແຕ່ມີຄໍາໃຫ້

ເພິ່ນຕາມຈໍານວນກໍ່ມີເງື່ອນໄຂເຂົ້າຮຽນແພດສາດແລ້ວ.

---

 ໂອ໋ ພວກບໍ່ເກັ່ງຈິງບໍ ຈິ່ງຈ້າງເຂົ້າ. ພວກຮຽນເກັ່ງນັ້ນ ບໍ່ອຶດບ່ອນຮັບ.

ຕອນຂ້ອຍຈົບ ອຸດົມ 3 ປີ 1988 ໄປເສັງທຽບທົດສອບເຂົ້າຮຽນ 6 ບ່ອນ ຕິດ 1 ໃນ 5 ທັງໝົດເລີຍ
ແລະ ກໍ່ຖືກຕິດຊື່ໃຫ້ເຂົ້າໄປສະເໜີຕົວຮຽນທຸກໆບ່ອນເລີຍ ແຕ່ກໍ່ບໍ່ໄດ້ເລືອກເຂົ້າຈັກບ່ອນເລີຍ ເພາະໄດ້ທຶນໄປຮຽນ ສສສຊ

---

 ລຸ້ນຂ້ອຍບໍ່ມີການເສັງເຂົ້າ, ເພິ່ນສັບຊ້ອນໃຫ້ເອງ. ເຫຼືອຈາກສັບຊ້ອນແມ່ນເຂົ້າໄປສ້າງຄູ

ແຕ່ຂ້ອຍເລືອກເຂົ້່າສ້າງຄູ່, ປ້ອນໄຂ່ໜ່ວຍໄດ້ສອງເດືອນກໍ່ພາກັນອົບພະຍົບໄປຢູ່ວຽງຈັນ2

ແລະຂໍມາຕັ້ງຖິ່ນຖານຢູ່ອາເມຣິກາ.